ALETHEA: The Realm Beyond | Book I | [COMPLETED]

Chapter 10: Why am I Here Again?

"Paano ka nakapasok?"

Puno ng autoridad na tanong sa akin ng isang babaeng nakasalamuha ko pagkatapos kong makarating sa isang silid ng palasyo. She's dressed in red. What is she in this place? So far I've only seen pink, brown, green, and blue, mostly pink and green lang ang nakikita ko. She's definitely someone important.

This place is big, details were like gothic but less dark. It doesn't look scary at all. It's magical. I estimated about 4 or 3 levels at kailangan muna makadaan sa isang malawak na tulay bago tuluyang makapasok. We had to walk a few halls bago kami makarating sa silid kung nasaan si Reyna Vedette.

Inside the palace are everything close to nature. From the colors to its materials are flawlessly made and aesthetically pleasing. Ambiance is fresh and relaxing. The stairs even made it astonishing. What a place to live in.

"Uhm . . . pinapasok ako nung tatlong babae s--" Tinuro ko ang tatlong babaeng kasama ko kanina sa pagawaan ng damit ni Aidon na ngayon ay iniwan na ako.

"Ang ibig kong sabihin, paano ka nakapasok dito sa Alethea?! Isa kang tao hindi ba?" Napalunok ako. That's what she meant. Right. That's my question too. How did I get to know this place?

Kung ako nga eh hindi ko alam kung paano nangyari yun. It just happened.

Hanggang ngayon nga eh nahihiwagaan pa ako sa mga nangyayari sa akin. Pero isa lang ang alam ko.

Ginusto ko to.

". . . . Paano mo nagawa yun? Anong kapangyarihan mo? Tao ka ba talaga"

Napakunot ang noo ko at medyo natawa sa mga tanong niya pero tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Malamang tao ako." No question for that.

Bakit? May iba pa ba bukod sa kanila? Is this something to do with Meribah? The one they were talking about earlier.

"Hindi ka isang Quebec? Hindi ka taga Meribah?" I was right. There's something else bukod sa lugar na ito.

Napakamot ako ng ulo at binigyan ko siya ng question mark na mukha para malaman niyang wala akong alam sa mga sinasabi niya which true, na wala talaga akong alam. No clue. I just know there's something else.

"Dawn . . ."

Isa na namang babae ang sumulpot. Si Reyna Vedette pala.

". . . mababangis ang mga Quebec. Tingnan mo siya. . ." Sabay tingin sa akin ng Reyna.
Yes ofcourse I'm no where near dangerous.

" . . . wag na nating pagusapan pa ang mga Quebec. " Wari niya na parang may tinatago.

"...Kaya bakit mo naman naisip na isa si Keilah sa kanila? Ang mabuti pa Dawn umalis ka na, bumalik ka na sa trabaho mo, kailangan pa nating maghanda."

Quebec! Parang Canada, ganun? Curious naman ako ngayon kung ano ang Quebec at Meribah.

"Ngunit Reyna Vedette-"
"Umalis ka na!"

Hindi pa natapos ni Dawn ang sasabihin niya pero pinutol na ng Reyna agad at naiwan na niya kaming dalawa.

"Quebec?" Di ko mapigilang tanong sa kanya.

"Gaya din nila kami. Pero sila ang mga makasalanan at kami ang mabubuti. Pinaghiwalay kami ni Alethea sa kanila, siya ang dyosa ng kapaligiran at kalakasan, kaya nahati sa dalawa ang mundo namin, at pinaghihiwalay kami ng lagusan. Natawag sila na mga Quebec na taga Meribah at kami na mga Orleana na taga Alethea."

Napayango naman ako sa paliwanag niya pero di ko parin maiwasang malito sa dami ng sinabi niya.

"Alethea? Diba siya ang dyosa nyo?"
"Oo, at ang dyos ng mga Quebec ay si Meribah."

Medyo na-absorb ko naman ng konti.

"Ah so, kung sino ang dyos, yun ang pangalan ng magiging lugar." It's getting clearer to me now.

"Natumbok mo. . . nga pala Keilah,"

Nag-iba ang tono ng boses niya pagkabanggit niya sa pangalan ko. Her vibe to me changed.

"Bakit ka pumasok dito?"

Puno ng galit na sabi niya. Hindi ko alam na mabilis magbago ang emosyon niya.

And right there, alam kong may nagawa akong kasalanan o di kaya hindi ako welcome dito.

Nginitian ko lang siya. I guess it's time for me to go back. Spending a day should be enough. I should be thankful I get to know that there is another world. That this kind of place actually exist.

"Ah sige, balik nalang ako sa mundo ng mga tao. At pasensya na sa abala." Napa buntong hininga ako. Ayoko pa pero it's not up to me to decide.

Mali nga ata talaga ang disesyon kong manatili dito. Mabuti nalang sigurong umalis nalang ako at bumalik sa buhay na nakagisnan ko. This is kinda a hard pill to swallow. There's no life waiting for me anymore. How can I go back.

"Hindi kita pinapaalis Keilah, maupo ka." Ma-utoridad niyang sabi. Napalunok ako. And somehow my facial expression brightened. Really?

But why do I feel like this shouldn't be a reason for me to celebrate. Sa nakikita kong expression sa mukha ni Reyna Vedette, this can not be considered good news.

Kaya imbes na matuwa ako na makakapagstay ako somehow ay parang mas nakakatakot pa magstay.

"Sagutin mo ako Keilah, Paano ka nakapasok dito?"

➖➖➖➖➖➖