BÖLÜM 8
22 Haziran 1965
16.40
İSTANBUL / BEBEK PARKI
Murat kendine geldiğinde sağa sola baktı. Kimse yoktu. Ne olup bittiğini hatırlamaya çalıştı. Aklında sadece bir rakam ve bir isim vardı. Gerisi boşluktu. Etrafına baktı. Ağaçlarlar otlar yolda yürüyenler... Her şey değişik geliyordu. Elerine baktı, ne kadar genç ve pürüzsüzdü. Yüzüne saçlarına dokundu. Nerdeydi, nereden gelmişti. Her şey o kadar bulanıktı ki. Baktığı gördüğü her yer yabancı geldiği gibi bir o kadar da tanıdık geliyordu. Hafızasını zorladı. Birden her şey daha bulanık gelmeye başladı.
Karanlığa büründü. Titriyordu. Beyni sanki patlayacak gibiydi. Murat yere yığıldı.
Murat gözlerini açtığında etrafındaki toplanmış kalabalığı gördü.
" genç iyi misin? "
" hastaneye götürelim mi? burnun kanıyor"
Murat yavaşça ayağa kalktı. Etrafındaki insanlardan birinin verdiği mendille burnunu sildi.
" ne kadardır baygınım ?"
" delikanlı bir iki dakika önce düştün. Bir hastalığın var mı "?
Murat hatırlamıyordu. Hiç okumadığı, görmediği ne olduğunu bilmediği bir sürü denklemler formüller sanki beyninde dans ediyordu. O kadar netti ki. Sadece anlamlandırması gerekiyordu. Koşarak oradan uzaklaştı. Evine geldiğinde evde kimse yoktu. Gardolabın üstünden valizi indirdi. Hızlıca eşyalarını toplamaya başladı. Çekmeceyi çekti. İzmir'e giden otobüs bileti ile bir tomar parayı aldı cebine koydu. Kaçarcasına evden çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
25 ( RA - MU )
Science FictionYÜZLEŞMEYE KORKANLARIN HAYATI KAOS'DUR... TEK ÇARE İSE KIYAM'DIR GERÇEK İLE YÜZLEŞMEYE HAZIR MISINIZ.... SINIRLARI ZORLAMAYA..... KENDİNİZİ AKILLI VE ÖZGÜR MÜ ZANNEDİYORSUNUZ..... İNANDIKLARINIZI SORGULAMAYA HAZIR OLUN.... HİÇ BİR ŞEY ESKİSİ GİBİ...
