25 ( RA - MU )

25 - KIYAMIN SONU ( BÖLÜM 3)

06 KASIM 2015

20,25

İSTANBUL / KURTULUŞ

" beni yatağa yatırın" dedi Atamer. Faruk ile Kemal yatağa yatmasına yardımcı oldular. Atamer hala titremeler yaşıyor ,baş ağrısı gittikçe artıyordu.

" kim bilir evlat belki yine karşılaşırız" dedi Faruk gözlerindeki yaşı silerken

" evet" dedi Kemal " daha evvel gelmiştin belki yine... Kim bilir"

Atamer gülümsedi

" sizinle olduğum her an, benim için ayrı bir mutluluktu"

Kemal ile Faruk odadan çıkıp kapıyı kapattılar.

" onu orada mı bıraktınız" diye sordu Yasemin. Faruk ve Kemal daha cevap veremeden açılan kapının sesiyle arkalarını döndüler. Üçünün de yüzü gülüyordu.

" ben demiştim evlat... Ben demiştim"

" hem de eski halinle gelmişsin... Seni dokuz canlı seni"

Yasemin koşarak kapıdan çıkan elinde heykeli tutan adama sarıldı.

" bu halini o kadar özlemiştim ki"

" artık beni karıştırmayı bıraksan Yasemin, tamam Atamer'e tıpatıp benziyorum, hatta beklide oyum, ama ben ondan daha yakışıklıyım"

Herkes şaşkındı. Yasemin bir adım geri attı kendini

" Mustafa Ekâbir"

" evet... Mustafa Ekâbir"

Faruk ve Kemal ne diyeceğini bilemiyordu.

" Faruk, Kemal... Ben Mustafa olabilirim ama nasıl bilmiyorum, Atamer'in tüm anıları bilgileri benimle... Sonuçta ben benim... Ha Atamer, ha Mustafa Ekâbir..."

" ben " dedi Faruk titrek sesiyle " bir an için sandım ki"

" Faruk... Buraya artık bu döngüyü bitirmeye geldim... Atamer de bunu istiyordu... Ve sensiz... Sizsiz başaramam... Kemal, Atamer inandığı bu değer uğruna yaşadı, şimdi sıra bende... Benimle misiniz?''

Mustafa Ekâbir üçünün de gözlerine bakıyordu. Kısa süren sessizlikten sonra

" şimdi ne yapıyoruz? "dedi Kemal.

" sonuçta yine sen Atamer'sin benim için"

Mustafa Ekâbir masaya yürüdü ve heykeli diğer heykelin yanına bıraktı.

" Faruk bu evi biliyorsun bana kalem ve kâğıt getirir misin?''

" tamam"

Diyerek çekmeceden istediklerini aldı. Yasemin hala Mustafa Ekâbir'e çekingen bakıyordu. Birden kaşlarını çattı ve Mustafa Ekâbir'e yaklaşıp yüzüne bir tokat patlattı. Mustafa Ekâbir şaşkın

" bu da neydi böyle"

" bu beni öptüğün için"

" ama sende beni öptün"

" evet, ama beni kandırdın... Bir an için seni Atamer'in yerine koydum"

" içeri girdiğimde ve bana sarıldığında, sana yani size yalan söyleseydim benim Mustafa Ekâbir olduğumu anlayabilecek miydin?'' diye sordu Yasemin'e