25 ( RA - MU )

YÜZLEŞME BÖLÜM 12

BÖLÜM 12

15 Nisan 2015

Saat 17.55

İSTANBUL / SIRASELVİLER

" Yanındayım anne "

Kemal Süreyya'nın elini sıkıca kavradı. Süreyya bir şeyler söylemek istedi. Yorgun ve bitkindi.

" yorma kendini anne. Bir yere gitmiyorum "

Huzur evi görevlisine bakıp

" siz gidebilirdiniz ben burada kalıcım "

" tekrar geçmiş olsun. Yapabileceğimiz bir şey varsa"

" sağ olun, sinirle size de bağırdım kusura bakmayın"

"ne demek böyle bir durumda verebileceğiniz bir tepkiydi. Herhangi bir şey olursa huzurevinden ulaşabilirsiniz. "

Görevli odadan çıktı. Süreyya verilen ilaçların etkisiyle tekrar uykuya daldı. Meral girdi odaya. Kemal parmağıyla sus işareti yaptı.

" uyuyor "

Meral sesinin tonunu alçalttı.

" gelirken görevliye rastladım. Olanları anlattı "

" ne diyeyim Meral. Kafam çarşamba pazarı. Sena gelmedi mi"?

" geldi kapıda. Nasıl bir halde bulacağımızı bilmedik. Bilirsin düşkün babaannesine. Önce sen bir gir bak dedi"

" dışarı çıkalım. Daha rahat konuşuruz "

Kemal ile Meral koridora çıktılar. Sena babasını görünce sarıldı.

" çok korktum baba "

" bende kızım bende. Şükür ki şu an iyi "

" Alzheimer hastalığı da nereden çıktı Kemal "

" Meral sen ne biliyorsan bende bunu biliyorum. Her şey üst üste gelmeye başladı. Kızım babaanneni görecek misin? Gel içeri girelim "

Tekrar odaya geçtiler. Kemal sandalyeye, Meral ile Sena ise refakatçi için konan kanepeye oturdular.

" konuştu mu Kemal " dedi Meral,

" senle konuşurken kendine gelir gibi oldu. Konuşmaya çalıştı ama daldı gene. Sen arabayla mı geldin. "

" taksiye atladık. Yoldayken aradım zaten. "

Sena on yedi yaşındaydı. Babaannesini sever haftada bir gün huzurevine giderdi. Kemal çok ısrar etmişti yanlarında kalması için, ama Süreyya huzurevinde daha rahat olduğunu söylemişti.

" hala anlamış değilim, bu hastalıkta böyle bir kriz geçirebilir mi insan Kemal "

" hayatım doktor nadir de olsa olabilir dedi. Saçını tarıyormuş aynada. "

Kemal, Süreyya ya baktıkça çocukluk günleri geliyordu aklına.

" yıllar ne çabuk geçiyor dimi Meral. Sanki koca yıllar saniyeler kadar kısa. Daha dün gibi konağın bahçesinde oyunlarımız. Annem devamlı bağırırdı. Hele Mustafa ile ne zaman top oynasak, muhakkak bir cam kırılırdı. "

Kemal'in yüzünde tebessüm oluştu.

" amcam da yaramazmış dimi baba. Babaannem hep anlatır sizi"

" Mustafa mı? O benden daha yaramazdı. Meral siz gidin isterseniz. Yapacak bir şey yok. Yarın gene gelirsiniz. "

" kalalım Kemal "

" yavrum görüyorsun, bekliyoruz. Hem yarın toparlanmış olur. Hadi siz gidin "

" ya sen "

" ben bu akşam kalayım. "

" tamam Kemal. Hadi Sena "

Meral ile Sena çıktılar. Bir saate yakın bir zaman geçti. Süreyya gözlerini açtı.

" Kemal. Oğlum "

" anne... "

" ne oldu bana böyle "

Süreyya kollarını oynatamıyordu.

" Kemal kollarım... Bağladınız mı oğlum beni "

Süreyya'nın sesi hafif çıkıyordu. İlaçlar onu sakinleştirmişti.

" anne yataktan düşmeyesin diye. Her hastaya yapılıyormuş "

Süreyya gülümsedi

" çocukken de yalan söyleyemezdin. "

" hatırlıyor musun bir şeyler "

" saçımı tarıyordum. Bileklerim acıyor Kemal. Ne oldu bana "

" bayılmışsın anne. Düşerken de kesmişsin elini. Korkuttun bizi. Meral, Sena buradaydılar. Sena çok korktu. "

" teyzen geldi mi "?

" aramadım anne. Meral yarın arar. "

" sen ara oğlum. Yaşlandık... Bugün varız yarın yoğuz "

" bakarız anne, tamam. "

" Kemal, teyzene haksızlık ediyorsun. "

" sen bunları düşünme, dinlenmene bak, artık huzurevi falan yok. Yanımızdasın. Tamam mı? Tamam, mı anne... Söz mü "?

Süreyya gözlerini kapadı. Tekrar derin bir uykuya daldı.