25 ( RA - MU )

YÜZLEŞME BÖLÜM 20

BÖLÜM 20

07 Aralık 2014

Saat 11.25

İSTANBUL / İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ

"Artık buna bir son vermelisin" dedi Cemal

Murat için için Cemal'i ikna edememesinden dolayı kızgındı. Üniversitenin koridorunda köşede ayakta duruyorlardı.

"Bir kere daha sonra hepsi bitecek."

"Murat ne ile uğraştığını ve sonuçlarının ne olacağını sende bilemiyorsun. Ne hale geldin farkında değil misin? Şu haline bak"

"Ben iyiyim"

Cemal elini Murat'ın omzuna koydu

"İyi değilsin Murat, gözlerinin altı mosmor, kaç gündür uyumuyorsun kardeşim."

"Kardeşim... Bu sözü duymayalı uzun zaman olmuştu"

"Saçmalama Murat tabi ki sen benim kardeşimsin. Gittikçe tuhaflaşıyorsun, senin için endişeleniyorum."

"Benim için endişelenme. Son bir işim kaldı ondan sonra her şey yoluna girecek."

Cemal onlara yaklaşan Kemal'i gördü.

"Geliyor, konuyu kapatalım" Kemal yanlarına geldi.

"Cemal abi, müsait olduğunda bir görüşelim"

"Murat yabancı değil Kemal, hem benim çok eski tanıdığım hem de buradan emekli olmuş bir öğretim üyesi."

"Memnun oldum, ben Kemal Keskin."

Murat Kemal'in soyadını duyunca irkildi.

"Bir zamanlar Keskin soyadında birisini tanırdım."

Cemal hemen lafa girdi.

"Keskin bir sürü soyadı var. Murat'çım konuştuğumuz gibi yarın tekrar görüşürüz. Sen de randevuna geç kalma."

Murat Cemal'in tedirginliğini hissetti.

"Tamam, Cemal yarın görüşürüz. Memnun oldum Kemal"

"Bende memnun oldum Murat Bey görüşmek üzere"

Cemal Murat'ın oradan ayrılmasını bekledi, tedirgin hareketlerle o da arkasını dönüp, uzaklaşmaya çalışırken Kemal seslendi.

"Abi bir şey soracaktım sana"

"Ya Kemal'cim birden aklıma yapacağım bir iş geldi, sonra konuşsak olur mu? Diyerek oradan uzaklaştı.

"Tamam, abi olur... Dememi bekleseydin bari."

Kemal sözlerini Cemal'e yetiştirememişti. Cemal hızlı adımlarla uzaklaştı, odasına geldi. Kapıyı kapatıp masasına oturdu. Bir an için derin derin nefes aldı ve telefonuyla rehberindeki bir ismi aradı. Telefon birkaç kez çaldı ve sonra açıldı"

"Neredesin... Görüşmemiz lazım seninle."

Cemal aşırı tedirgindi.

"Artık durduramıyorum, her şeyi anlayacak diye o kadar çok korkuyorum ki. Ne kadar daha oyalayabilirim bilmiyorum... Tamam, hemen geliyorum, bu konuyu konuşalım."