25 ( RA - MU )

KIYAM BÖLÜM 7

BÖLÜM 7

29 HAZİRAN 1989

20.25

BERLİN / ALMANYA

Afet masaya yemeği koyarken yüzündeki mutluluk masadakilere de yansımıştı.

" beraber akşam yemeği yemeyeli uzun zaman olmuştu " dedi Atamer gülümseyerek

" Oğlumun liseyi bitirme kutlamasını kaçıramazdım değil mi?''

" hem de birincilikle " diye de ekledi Ahmet Nasri

Afet masaya oturduğunda Atamer iştahla yemeğe başladı.

" evlat önce dua, bu konudaki hassasiyetimi biliyorsun"

" iyi de Ahmet Hoca biz Müslüman'ız, sizin duanızı nasıl ederiz"

Afet tam bir şey söyleyecekti, eliyle Ahmet Nasri durdurdu.

" sence duanın dini var mıdır?''

" nasıl yani, bilmem"

" ya da dili veya ırkı... Tanrı dinlerine ya da dillerine göre mi kabul eder duayı"

" bilmiyorum ama sizin ve bizim ibadetlerimiz farklı"

" haklısın ama isteklerimiz aynı. Sende bu yemek için şükrediyorsun bende. Sende iyi bir gelecek istiyorsun bende... Yollarımız farklı olabilir ama vardığımız yer aynı. Senin Tanrınla benim Tanrım ayrı değil ki"

" haklısın Ahmet hoca... Doğru söylüyorsun"

Ahmet Nasri dua ettikten sonra yemeğe başladılar. Bir yanda da sohbet devam ediyordu.

" hala kararlı mısın fizik konusunda" diye sordu Ahmet Nasri.

" önceleri annemin zorlaması vardı ama şimdi bende çok istiyorum. Sanki fizik hayattaki tek gayem"

Afet gülümsedi.

" aferin oğlum"

" puanın çok yüksek, ne düşünüyorsun"

" burada birkaç üniversitede ile görüştüm. Girmemde bir sorun yok ama..."

Ahmet Nasri kaşlarını çatarak.

" sana kaç kere dedim maddi kısmını düşünme diye"

Afet, Ahmet Nasri'nin elini tuttu.

" sana yük olduk Ahmet. Yeterince zaten harcadın. Hem sayende çalışmıyorum da"

" tamam tamam... Eğer benim bir oğlum olsaydı. Atamer gibi bir oğlum olmasını isterdim. Olmadığına göre demek ki o da benim oğlum sayılır. Hem hala senin nasıl bir erkek çocuğun oldu hala anlamış değilim"

" ne yani benim bir çocuğum olamaz mı?''

" hayır, canım öyle demedim. Ne bileyim kız çocuğun olur diye"

" Allah Allah bu da nereden çıktı şimdi"

" öylesine söyledim işte, " Atamer'e seslenerek " Amerika'da okumak ister misin?''

Atamer yemeği bıraktı, gözleri sevinçle parlamıştı.

" ne diyorsun sen, süper olur ama nasıl olacak bu"

Afet de şaşkın ve merakla Ahmet Nasri'nin söyleyeceklerini bekliyordu.

" Chicago üniversitesinde bir tanıdığım var. Daha doğrusu bir arkadaşımın, arkadaşının abisi... Tabi annen de izin verirse "