25 ( RA - MU )

KIYAM BÖLÜM 5

BÖLÜM 5

14 NİSAN 1987

19.05

BERLİN / ALMANYA

" neden bana böyle davranıyorsun..."

" piçliğimdendir belki"

" sana kaç kere o kelimeyi söyleme dedim"

" bittiyse ders çalışmak istiyorum... Lütfen"

" tamam, tamam. Kusura bakma"

Kadın odadan çıkarken gene seslendi.

" ha akşam işe gideceğim, yemeği hazırladım, ısıtıp yersin... Birde Atamer lütfen çöpü atmayı unutma"

Genç kulaklığını takıp son ses ders çalışmaya devam etti.

Saatine baktığında dokuza geldiğini fark etti. Yerinden kalkıp odadan çıktı. Mutfağa geçip buzdolabını açıp, annesinin onun için bıraktığı yemeğe baktı.

" Offff anne ya, yine mi aynı yemek"

Elini cebine götürüp parasına baktı. Parasının azlığına canı sıkılmış şekilde montunu alıp evden çıktı. Annesinin çalıştığı mekana doğru yürümeye başladı. Birkaç blok sonra annesinin çalıştığı bar vardı. Yıllardır orada barmenlik yapıyordu Afet. Sokağın bitimine gelip köşeyi geldiğinde barı gördü Atamer. Biran şaşırdı. Barın önünde, annesi kenara çekilmiş bir adam ile konuşuyordu. Adamın arkası dönük olduğundan kim olduğunu çıkartamadı, ama annesinin yüzündeki ifadeden hoş bir konuşma olmadığı kesindi. Önce hızlı adımlarla onlara yaklaşmaya başladı. Afet bara girmek isterken adam, kolundan tutunca, Atamer onlara koşmaya başladı. Adama yaklaştığında birden adamı yere itti.

" kimsin sen, annemi rahatsız ediyorsun" diyerek bağırıp adamın üstüne çullandı. Afet ne olduğunu bile anlamadan Atamer bir yumruk patlatmıştı bile adama.

" nereden çıktın sen " dedi afet sinirle, Atamer'i adamın üstünden çekerken. Adam çenesini tutmuş ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

" seni rahatsız ediyordu değil mi?''

" dur sen kenarda Atamer" deyip adamın yanına eğildi " bir şeyin yok ya"

Atamer annesinin davranışına bir anlam veremiyordu.

" yok yok iyiyim"

Adam, Afet'in de yardımıyla yerden kalktı.

" ne olur oğlumun kusuruna bakma"

" oğlun mu Afet"

Atamer de şaşkın

" kim bu adam anne"

" Atamer sen dur, ne zamandan beri kabadayı oldun sen"

" kim bu adam dedim sana"

Adam, gülmeye başladı.

" oğlum mu dedin sen"

" sen neye gülüyorsun be moruk"

" Atamer düzgün konuş, moruk dediğin adam benim eski bir arkadaşım"

Adam elini Atamer'e uzattı.

" sanırım yanlış anlama oldu. Ben annenin eski bir tanıdığıyım. İsmim Ahmet Nasri"