Hoofdstuk 19

1.2K 32 6
                                    

Muziek bij het hoofdstuk:
Hou je van Ariana Grande en die andere shit:
- Ariana Grande - Be My Baby

Ga je voor Coldplay:
- Coldplay - Viva La Vida

En ga je voor onze Timmieboy:
- LTRL - What Comes Around Goes Around (Remix)

Al deze nummers zijn te vinden op Soundcloud en YouTube, het toevoegen via Wattpad deed het niet.
-

"Waar gaan we naartoe?" probeer ik. "Já dat zie je wel," grijnst hij geheimzinnig. Ik geef hem een plagerig duwtje. Hij kijkt me serieus aan. "Je gaat het niet zeggen," constateer ik. Tim knikt en kijk hem bitchie aan. Hij lacht er simpelweg om en ik lach mee. Zijn lach is schattig. Serieus schattig. We stappen de lift in, een klein hokje met aan alle kanten spiegels. Ik klik op het '0'-knopje en wacht tot de lift eindelijk begint te werken. "Weet je nog, een jaar geleden? Lift," grinnikt Tim. "Omg ja! Als ik daar nog aan terugdenk..."
Op een keer klemt, ofzo, de lift. "Fuck!" scheldt Tim. "Bel die hulplijn!" roep ik in paniek. Tim drukt een tijdje op het noodknopje en na een paar seconden hoor je een Spanjaard in het Engels wat zeggen. "Yeah? Hello. Our elevator is stuck. We are in hotel la Rose in Milano" zegt Tim. "Alright, our elevator reparation-service will be there in a half our. Thank you!", "alright, bye!" zegt Tim en draait zich om. "Ze zijn er in een half uur" zegt hij. Ik knik. "Ik ken je eigenlijk amper, vertel eens wat over jezelf." prevelt Tim."Ik kreeg het toen alweer voor elkaar om iets met mijn enkel te hebben, ik kan goed lopen zeg." Lach ik. "Máár, ik vond het fantastisch, ookal was jij eerst de laatste die ik mee wou" zeg ik. "Ik vond het wel prima," lacht Tim. "Alles is goedgekomen," zeg ik en glimlach. "Gelukkig wel ja," hij drukt een kus op mijn wang.Het is ongeveer negen uur 's avonds en er hangt een zwoele temperatuur van rond de 22 graden. Mensen die in landen met een Mediterraan klimaat zijn geweest begrijpen me. Heerlijk, dit soort avonden. Een stuk beter dan die levensgrote vrieskasten in Nederland waar je je hele leven instaat. Ook al brengen mijn kleren me niet veel warmte, er hangt een perfecte temperatuur. Niet koud of zweterig, maar gewoon lekker. Tim draagt een zwarte blouse met korte mouwen en een spijkerbroek en New Balance. Naar een tijdje lopen op de boulevard gaan we het strand op. Ik ben echt een strandmens. (Bijna) niets vind ik lekkerder dan het zachte zand onder of om mijn voeten, het miniwindje en de meeuwengeluidjes. En ik heb geen hekel aan meeuwen in tegenstelling tot velen. Ik ga ze juist altijd voeren, alleen op een gegeven moment heb je de hele meeuwenpopulatie voor je handdoek zitten die de derde wereldoorlog aan het voeren (stomme woordgrap) zijn om een stukje voedsel. Sommige mensen zijn net meeuwen eigenlijk... Bij-. Je dwaalt af Denise."Het is hier zo mooi," verzucht ik als we bij de kust staan. "Bijna net zo mooi als jou," zegt Tim die een kus op mijn voorhoofd drukt. Ik ga iets meer tegen hem een staan en kijk hem aan. Zijn heldere, lichtblauwe kijken net weer naar de zee en worden dan recht op mij gericht. Ik ga iets op mijn tenen staan en druk mijn lippen op de zijne. Onze lippen beginnen te bewegen en zijn tong likt langs mijn lippen. Langzaam doe ik mijn mond open en zoen mee. Hij legt zijn handen op het blote stukje taille en wrijft een beetje over mijn huid. Het voelt fantastisch.Naar een vrij lange kus laat ik hem weer los. Ik kijk hem verliefd aan maar schud daarna zijn handen van me af, waarna ik er eentje vastpak. Rustig lopen we samen verder in het zachte zand. In mijn vorige leven was ik absoluut iemand die aan het strand leefde. Californië misschien?Na een lange kus doe ik mijn ogen, die Tim verliefd aan kijken - weer open. Ik glimlach tevreden en pak met een hand die ik van zijn hals afhaal zijn hand van mijn heup af. Ik pak die vast en lopen weer verder. "Ik ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren deze vakantie, de hitte heefd invloed op ons. Nu is er ruzie tussen Mirel en Bente, in Louïse leeft de rode vurie op en Romee is met iets extreem sterks aan Gijs gebonden." Ik lach bij het idee. "Waarschijnlijk zit 't 'm niet in de zon bij Romee en Gijs. Die zie je gewoon niet vaak samen." "True." "Maar weet jij eigenlijk meer van dit? Ik bedoel op een keer kwam Louïse m'n kamer binnenstormen met de melding dat we op date gingen." "Ik had bijna hetzelfde, dus nee." "Weet je wel met welk doel voor ogen, want ik heb wel een idee dat ze die hebben." Dat weet ik dondersgoed. Ze willen me zo snel mogelijk het bed inkrijgen met Tim. Maar kan ik dat wel zeggen? Klink ik dan niet raar? Als ik langer nog ga nadenken raadt hij het zelf wel. "Hun doel is... zeg maar ons in bed krijgen." Stotter ik ongemakkelijk. "En hun denken dat wij dat zelf wel beslissen?" "Blijkbaar niet." Ik kijk naar de zandkorrels. "Maar echt, laat je niet onder druk zetten door hun, iemand anders of mij voor je gevoel." Ik knik. "Want echt, je moet dat doen voor jezelf en niet voor een mij." Even denk ik na over zijn uitspraak. Weer knik ik, wat ongemakkelijk. Daarna knuffel ik hem. "We komen er wel uit," fluistert hij. Zijn sterke armen omhelzen me stevig wat vertrouwd aanvoelt. Mijn armen heb ik om Tim heen geslagen die met elkaar heb verbonden door mijn duim in mijn pink te haken. Ik besef me hoeveel ik van hem hou, hoeveel hij voor me betekent.En dat ik hem een jaar ga moeten missen."Ijsje doen?" "Altijd, vooral om... hoe laat is het eigenlijk?" vraag ik. "Half een," antwoordt Tim. "Oh my god echt?" roep ik ongelovig. "Jup," knikt Tim. "Laten we maar een ijssalon gaan zoeken willen we er nog een." Samen wabdelen we van de kustlijn naar de boulevard vol mensen, drukte en lichtjes. Heel wat anders dan het vrij verlaten strand. Als we ons hebben kunnen mengen tussen de mensenmassa op de boulevard kijk ik rustig om me heen. Goedkope touristenkledingwinkels, muziekwinkels, restaurantjes, tattooshops en... een ijssalon. Tim lijkt het op hetzelfde moment te zien en wijst naar de ijssalon. Ik knik en wurm me tussen de mensenmassa (veelal bestaand uit half dronken achtienjarigen).'L'Italiano' staat er op het uithangbord. Oplichtende letters en een oplichtende tekening van een ijsje. Er is geprobeerd een Italiaans sfeertje te creëeren. Minder moeilijk als deze, want tot mijn achtste wist ik het verschil tussen Frankrijk, Italië en Spanje überhaupt ook niet."Zullen we samen een coupe nemen?" vraagt Tim aan me. "Goed idee," knik ik. "Welke?" vraagt hij. "Verras me," ik weet dat hij dat heel irritant vindt. 'Als ik het vraag betekent dat vaak dat ik niet kan kiezen en je hulp nodig heb. 'Naardat onze keuze was gevallen voor een coupe met chocolade- straciatella- caramel- en cookie-ijs met slagroom zitten we op het terrasje. Terwijl het koude ijs door mijn mond heen glijdt kijk ik naar alle passerende mensen. En naast me. "Nergens smaakt ijs lekkerder dan in Spanje, om half een 's nachts met jou," grinnik ik naar Tim. "Ideaal. " Hand in hand lopen we weer terug naar de kustlijn. De verkoelende zeewind voelt heerlijk en de rust komt steeds meer terug. Ik zit eigenlijk nog vol energie voor de gemiddelde ik om één uur 's nachts, meestal lig ik dan te slapen of zit ik nog te leren voor een toets. "Gewoon rechtdoor lopen?" vraagt Tim. "Prima," grijns ik. Dat wordt ver teruglopen. Maar ik heb nog energie voor een marathon! "Ik kan nog de hele nacht doorlopen weetje," "Ik kan ook nog wel eventjes," zegt Tim. Hij zit met z'n haar te klooien. "Lukt het?" vraag ik giechelend. "Nou nee," glimlacht hij terug. Ik zie het probleem niet in. Zijn eigenwijze krulletjes zitten in mijn ogen nog perfect in model. "Het zit nog goed hoor," zeg ik. "Jij ziet niet goed, het is donker." "En jij kan dus wel zien of je haar goed zit," vraag ik eigenwijs. "Net wel," oké daar heeft hij een punt. En toen kwam er een plannetje in me op. Ik stop langzamerhand met lopen en trek hem naar me toe. Daarna omhels ik hem en laat langzaam mijn hand omhoog gaan over zijn rug tot ik op een keer mijn haar door mijn haar haal waardoor het door de war gaat. Daarna laat ik hem los en ren ik snel weg. Domme actie Denise, je weet dat hij slimmer is dan jij bent. Ik zet het hem toch maar op een sprintje en probeer mijn benen zo hard mogelijk te laten bewegen. Daarna kijk ik even naar achteren om te kijken hoe ver hij nog achter me is. Twee meter, fuck. Benen ren harder. Alsjeblieft. Hij legt al een hand op mijn schouder. Ik moet harder. Mijn benen werken mee, maar kruizen elkaar en ik struikel over mijn eigen benen. Handig. Met een gil kom ik neer in het zachte zand. Tim lijkt niet voorbereid op mijn val waardoor hij net over me heen kan springen en daar na ook met een smak ik het zand terecht komt. Ik barst uit in de slappe lach om mijn eigen onhandigheid en Tim lacht ook mee. "Je bent ook wel erg goed met lopen eh," zegt hij. "Nou en of," zeg ik zelfvoldaan --- nog half lachend. Tim schuift iets dichter naar me toe. Daarna grijnst hij "Karma" en buigt zich snel over me heen. Hij plaast zijn handen op mijn lichaam en begint me te kietelen. Ik begin te lachem en probeer zijn handen weg te halen. Het lachen veranderd in gillen en de gecontroleerde beweging in spastisch om me heen te slaan. Waarschijnlijk denken mensen diendit horn dat IS ook hier aan land is gekomen. "S-s-st-o-o-o-o-o-p!" gil ik.
Indelijk haalt hij zijn handen van me af. Buiten ademkijk ik naar de schaduw van zijn hoofd en de in de war-zittende haar, wat in mijn gedachten er in het licht er fantastisch schattig uit ziet. "Ik stop als ik een kusje krijg," zegt hij zacht. "Even nadenken," zeg ik plagerig. "Ja of..." hij gaat langzaam met een vinger langs mijn buik wat enorm kietelt. Ik lach binnensmonds en druk mijn lippen daarna op de zijne.
Even later veranderd dus kus in een zoen, rustig en liefdevol. Zijn armen liggen naast mijn taille, licht tegen me aan en mijne op zijn rug. Langzamerhand glijden zijn vingers onder mijn blouse, wat ik wel oké vind. Meer dan oké dan.
Voor de info: we liggen niet vol in het zicht aangezien er allemaal bosjes en bomen staan. Plus ik zie geen mensen want het is donker. en als wij anderen niet zien, zien ze ons ook niet. Simpel as fuck.
Zijn handen zijn aangekomen bij mijn beha, langzaam gaan ze erover heen. Het wordt nu wel wat... spannend. Mijn hart gaat sneller kloppen en de angst --... of zal het adrenaline zijn? -- stroomt door mijn lichaam. Ik ben niet bang voor hem, maar meer voor mijn eigen angst. Dat ze weer opborrelen. Die krengen die me onzeker, apart, kwetsbaar en bang laten voelen. Het liefste zal ik ze allemaal verbranden. Zoiets. Denise concentreer, anders valt het op. Hij kijkt recht door je heen.
Maar noet ik hem stoppen of niet? Als ik hem altijd ga stoppen weet ik toch ook niet wat ik wel wil/kan? Ik kan niet voor altijd blijven twijfelen. Hij merkt vast al iets. Een paar seconde later verbreekt hij de kus dan ook en trejt zijn handen terug tot onder mijn borsten. "Is dit oké?" vraagt hij. Wat moet ik nu weer antwoorden dan? Ik knik ja. Waar ben je in godsnaam mee bezig. Echt hoor, Van Der Kot. "Sure?" vraagt hij. Hij voelt dit ook wel aan. Ja of nee? M'n zwakte bekennen of liegen? "Nee dus," zegt Tim. Hij haalt zijn handen weg en gaat weer van me af. Ik staar maar wat naar de sterrenhemel. "Waarom lieg je tegen me?" "Ik weet het niet..." ik slik een keer. "Ik wil het wel... Maar ik ben bang voor... mezelf eigenlijk." "Hoe bedoel je?" "Dat mijn angsten weer boven borrelen." Gelukkig is het donker, wat mijn hele gezicht is rood volgensmij. Ik voel een traan over mijn wang rollen maar veeg die snel af.
Geef je niet toe aan je zwaktes.
Al mijn energie is omgeslagen in vermoeidheid en ik sluit even mijn ogen om me weer te herstellen. Even alles op een rijtje zetten. Voor mijn gevoel alleen dan.

Tim POV
"Dat mijn angsten weer boven borrelen." Zegt ze zachtjes. Daarna bleef het stil. Haar angsten, wat ik allemaal wel niet zal willen doen om die weg te nemen. Niet voor mezelf, maar voor haar. Zodat ze weer onbezorgd kan zijn.
Ik had dit ook niet moeten doen. Maar waarom kon het eergister wel? Misschien omdat we toen in een kamer waren en nu niet? Ik staar voor me uit. Nadenkend en kijkend naar de zee.

Dan bedenk ik me dat we ook nog een takke-eind terug moeten lopen. "Denise?" vraag ik zachtjes. Geen antwoord. "Denise?" vraag ik nogmaals. Weer geen antwoord. Negeren doet ze nooit. Ik pak mijn telefoon erbij en ga naar de zaklamp. Als ik de lamp op Denise schijn, zie ik dat haar ogen dicht zijn gevallen. Die slaapt. Even kijk ik nog naar Denise, het mooiste en liefste meisje op deze aarde, en ga dan ook maar naast haar liggen.

-
Er kunnen wat foutjes instaan qua enters en schuingedrukte woorden want ik heb deze zo gekopieerd uit het andere hoofdstuk want die wou niet meer opslaan dus ja dan weet je dat.

Ik heb het idee dat ik niet meer romantisch kan schrijven, idk why. Als je het opvalt, comment that shit.

WOENSDAG BESTAAT DE JUMBOCORNS GROEP EEN JAAR YAYYYYYYY

Listen to this song please DRUGS // I'll Show You - Justin Bieber.
En waarom is de Jelena song verwijderd?

HEEFT IEMAND HET BESTAND NOG PLZ DM ME IK HOU VAN HUN (KNIPOOGKNIPOOGKNIPOOG). Snap je hem nog niet, klik hieronder. (Onder de volgende zin dan)↓

xM

Fuck Fame #2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu