Fuck Fame #2

Hoofdstuk 35

Er wordt omgeroepen; "We zetten ons in voor de landing. Zou u uw tafeltjes in willen klappen?"
Ik berg mijn laptop op na een aantal foto's te hebben gekeken en nog een boekje te hebben gelezen op mijn e-reader. "Daar gaat-ie dan eh," zegt mijn moeder die in mijn hand knijpt. Ik glimlach nep en kijk weer naar buiten. De stad is al te zien. De grijze straten en gebouwen wisselen groene parken af. Het ziet er weliswaar prachtig uit.

Geland en onze spullen hebbende, wacht er iemand van het bedrijf van mijn ouders op ons die ons naar ons nieuwe huis - oftewel appartement - gaat brengen. Hij heeft een kartonnen bord met 'Fam. van der Kot' erop. Een man van midden dertig, netjes gekleed in pak. Eerst geeft hij mijn ouders een hand. "Piet ten Oosten," hoor ik hem zich voorstellen. Als hij bij mij is schud ik hem ook de hand en stel mezelf voor. "Piet ten Oosten, aangenaam kennis te maken," zegt hij. "Insgelijks," beter zat ik nu niet hier, maat oké, ik moet beleefd zijn.
We lopen de man achterna naar zijn auto en stappen in. Vanuit de witte Audi kijk ik na het gigantische vliegveld. Het centrum nadert al.

De drukke straten van Miami maken indruk; hier ga ik wonen!
"Daar is het al," zegt Piet en wijst naar een hoog kantoorgebouw. Op de reus staan de letters van Solution Green en in het gebouw is helemaal verlicht. "Aan de andere kant zijn appartementen, voor de internationale werknemers," legt hij uit. Ik knik maar.

De witte Audi wordt in de autogarage onder het gebouw gereden. Smalle gangetjes lijden naar grote parkeerzalen met dure auto's. Onze bolide wordt geparkeerd en we stappen uit.

Als ik uit de lift stap rol ik mijn koffer over de marmeren vloer van de lobby van het appartementencomplex. Er is een balie met medewerker, bank en aquarium. Het bedrijf heeft last van een geldoverschot, zo te zien.
Piet begint al meteen tegen de baliemedewerkster te praten, die iemand belt. "Ze heeft iemand gebeld die zo even met jullie meeloopt," verteld Piet. Ik knik, en pak mijn telefoon. Internet, scan, scan, scan. Ik verbind met het dichtstbijzijnde open net, en ontvang mijn berichten.

43 nieuwe berichten van 5V DONEE
31 nieuwe berichten van BYE
1 nieuw bericht van Romee
1 nieuw bericht van Tim
1 nieuw bericht van Mirella
1 nieuw bericht van Bente
1 nieuw bericht van Sanne
1 nieuw bericht van Louïse

De berichten van de meiden zijn allemaal hetzelfde, maar lief. Ze wensen en een fijne vlucht toe, veel plezier etc.

Tim: App me als je er bent, mis je nu al ❤

Ik krijg het nog steeds helemaal warm van binnen (en van die andere verschijnselen) als ik een berichtje van hem krijg. Ik heb al bijna een jaar met hem, maar vind het moeilijk te herinneren aan de tijden dat ik hem niet mocht.

Denise: Ben er, alles is goed gegaan :) Mis je ook❤

Ik Snapchat ook even dat ik er ben en check Instagram. Romee heeft een foto gepost van foto's van ons samen door de jaren heen, lief. Ik geef de foto een like en schrijf een paar reacties, tot er een man aan komt lopen.
Hij is van middelbare leeftijd en heeft Afrikaanse rootsen . Hij draagt een donkerblauw maatpak en een vriendelijke glimlach. "Jamie Daniels, nice to meet you." Als eerste schud hij mijn vader de hand. Daarna mijn moeder, ik ben als laatste. Hij begeleidt ons naar de lift, waar we ons opsplitsen. Mijn vader met Jamie Daniels en wat extra bagagestukken, ik ga samen met mijn moeder, Piet ten Oosten en ook wat koffers. We reizen een paar verdiepingen af, waarna de lift stopt. Inclusief alle bagage lopen we de lift uit. Je komt eerst in een soort glazen halletje, waaruit je het uitzicht over de stad hebt en een lange gang aan beide kanten ziet. De lift met mannen arriveert ook en die stappen ook uit. "Volg mij maar, naar links." Ten Oosten rolt een koffer achter zich aan. Je hoort de koffers rollen over de harde vloer en onze schoenen klakken. We stoppen bij de op een na laatste deur. Daniels pakt een sleutel uit zijn zak en opent de deur. Met hem voorop, gevolgd door mijn vader, moeder, ik en Piet maken we onze intrede in het appartement.