Fuck Fame #2

Hoofdstuk 20

Denise POV
Als ik uit mijn slaap schiet ik direct rechtop. Ik voel zand onder mijn lichaam en geen matras. Ik hoor zeegeluiden en zie niks. Ik zit nog steeds op dat fucking strand. Wat moet ik doen, Tim wakkermaken? Of weer gaan slapen? Terug gaan we toch niet meer. Of even benen strekken? Ja, dat is een goed idee. Ik sta langzaam op en rek me uit. Ik kan weinig zien, maar ik kan vast wel een paar meter naar voren. Voorzichtig zet ik een paar passen en stretch mijn been. Daarna laat ik me neerploffen in het zand en ga op een voet zitten. Mijn andere been leg ik zo horizontaal mogelijk neer. Een halve spagaat zeg maar, want voor een hele ben ik niet lenig genoeg.

"If I could take away the pain,
And put a smile on your face,
Baby I Would,
Baby I Would.
If I could make a better way,
So you can see a better day,
Baby I Would,
Baby I Would.
I would build a doorway to the sky and hand you the keys, yeah.
Let you know that you're always welcome so that you never leave, oh
Buy you all those fancy things that you only see on TV, yeah
Run away to a hideaway, we'd be living the American Dream
And I know it's never gonna be that easy
But I know that it won't hurt us to try, oh.

If I could take away the pain
And put a smile on your face,
Baby, I would, baby, I would."

Rustig stop ik met het zingen van het nummer (Justin Bieber - I Would). Het heeft me al weer genoeg uitgeput. Voorzichtig zet ik weer een paar stappen terug en ga weer zitten. Langzaam druk ik me op handen en voeten naar achter. Ik voel Tim zijn onderbeen, laat mijn hand naar de zijkant van zijn been glijden en volg zijn been met mijn vingers om te weten hoe ver ik naar achter kan. Als ik ver genoeg naar achter ben laat ik mijn bovenlichaam voorzichtig naast Tim zakken. Ik voel zijn aantrekkingskracht zoöngeveer. Het voelt zo raar, maar ook vertrouwd. Ik heb geluk met hem. Waarom? Punt één: kijk even naar hem, got it? Punt twee: hij valt op me. Klinkt raar maar kom op, mij? Hoeveel jongens (als hem) vallen er nou op mij. Punt drie is dat hij gewoon fantastisch lief is. Hij is er altijd voor me, en daar is punt vier. Betrouwbaar, intelligent en accepteert me. In mijn keuzes en gewoon ik. Je wil niet weten hoeveel jongens me zouden hadden verlaten als ik dingen zou weigeren om mijn 'probleempjes'. Verder een goede zoener, echte gentlemen en altijd constant. Niet het ene moment in alle staten en het andere moment zo rustig dat hij wel een fortuin aan wiet moet hebben gerookt om zo te worden. Tien punten vind ik een mooi aantal om op af te ronden, anders wordt het een beetje een lang verhaal. Ik sluit mijn ogen maar weer en onspan me tegen hem aan. Hoe laat zal het zijn? Maar ach, wat maakt het uit. "Ik hou van je," fluister ik naar Tim. "Ik ook van jou," fluistert Tim terug. Ik schrik er van en kijk naar hem, waarschijnlijk staat er op zijn gezicht zo'n grijns. "Jezus ik schrok me kapot," zeg ik. "Sorry," zegt hij schijnheilig. Hij slaat zijn arm om me heen. "Hoe laat is het?" vraag ik aan Tim. '4:29' staat er op zijn telefoonschermpje. "Zon komt zo al op," constateer ik. "Vijf uur al, zullen we samen kijken?" "Is goed."
"En Tim?" "Ja," "Ik zal beter mijn grenzen gaan aangeven," beloof ik hem. "Mooizo," glimlacht hij en trekt me nog iets dichter tegen hem aan.

Langzaam komt de zon uit de zee op. De lucht eromheen kleurt roodroze. Het is echt prachtig. "Zullen we even een paar jaloersmakende foto's samen maken?" "Goed idee," zeg ik. Tim pakt zijn mobiel -- ik ben de mijne vergeten, oops -- en opent de camera. "Maak jij de foto maar, ben jij beter in," zegt hij en drukt mij zijn donkerblauwe iPhone in handen. We draaien ons zodat de zee achter ons is. Ik lach en Tim ook en maak dan een foto. Ik maak er altijd een paar, dan heb je een reserve als er een paar achteraf toch kapot lelijk zijn. Bij de volgende foto geeft Tim mij een kus op mijn wang, de laatste geven we elkaar een kus. "Die zijn leuk geworden," zeg ik tevreden. Tim stopt zijn mobiel weer weg. Hij slaat weer een arm om mijn zij. Ik zet me af en plof op zijn schoot. Let's enjoy the moment.