Meleğin Ateşi

6.Bölüm Part 2

Multimedya: Ateş Sağlam <3

Partı bu kadar geciktirdiğim için çok üzgünüm. Final haftam olduğu için bölümü yazmaya ne zamanım ne de moralim vardı. Bu yüzden kendime gelene kadar bölümü de yazamadım. Bundan sonra ise bölümler daha hızlı şekilde gelecek. 

Sizlerden sadece emeğimin karşılığı olan yorumları ve voteleri bekliyorum. Nasıl siz bölümü okumak istiyorsanız bende bu iki şeyi sizlerden istiyorum. Umarım beğendiğiniz bir bölüm olmuştur. Keyifli okumalar :)) 

Melek, tatlı bir şekilde süslenen pastayı alarak kreş evine doğru yürürken aklına pastanede gördüğü adam takılmıştı. Kendisine şaşıran gözlerle bakan adamla sanki aralarında bir bağ var gibiydi ve bu da genç kızı rahatsız etmişti. Başını sağa sola doğru sallarken o anı düşüncelerinden saldı. Hiç tanımadığı birisini düşüncelerinde daha fazla tutamazdı.

Elinde taşıdığı pastaya odaklanırken tedirginlik ve heyecan onu hızla sarmıştı. Bugünü bir nevi onun geleceğinin adımlarının başı olacaktı. Bugün kreşindeki minikleriyle bir sorun yaşamazsa artık kreşe düzenli olarak gelmeye başlayacaktı. Fakat bugün orada bunalır ve onu hiç rahat bırakamayan düşünceler orada da aklını esir alırsa kreşe bir daha ki adımı uzun bir zaman alacaktı.

Melek kendisini en kötüsünü hazırlarken kreş evinin önüne de gelmişti. Derin bir soluk alıp gözlerini yumarken kreş evine doğru ilk adımını attı. Ürkek bakışlarıyla adım adım yürürken elindeki pastaya sıkı sıkı tutunmuştu.

''Hoş geldin Melek abla. Tam vaktinde geldin. Minikleri durdurmak artık zorlaşmaya başlamıştı.'' Diyerek genç kızın elindeki pastayı alan Nur sıkıca Melek'e sarılırken genç kız şaşkınlıkla kalakalmıştı. Şaşkınlığını üzerinden atmadan diğer arkadaşları da Melek'in etrafını sarıp ona sarılırken genç kız olanları şaşkınlıkla ve tarif edemediği bir duyguyla takip ediyordu.

''Sonunda geldin Melekcim. Hepimizin gözleri seni arıyordu. Seni çok özledik. Bir daha bizi kendinden bu kadar mahrum etme güzel kızım...''

Melek, kendisini bir anne şefkatiyle saran kreş evinin yaşlı aşçısının sözleriyle duygusallaşmıştı. O da ona sarılarak tüm özlemini ve hüznünü yaşlı kadınla paylaşırken kendisini rahatlamış hissediyordu. Sanki br anda üzerindeki tedirginlik ve ağırlık kalkmıştı. Sıcak bir kucağa olan ihtiyacı Melek'e ilaç gibi tesir ederken genç kız o kucaktan ayrılmayı hiç istemiyordu.

''Anasının kuzusu, Melek kızım benim...'' diyerek sevgisini genç kızla paylaşmayı sürdüren yaşlı kadın Melek'in ona olan ihtiyacını ürkek bakan yosun yeşili gözlerinden anlamıştı. Yıllardır kızı gibi sevdiği Melek'in yaşadığı acıları ve kayıplar onun kalbine bir bir işlerken o da Melek ile birlikte üzülmüştü.

Melek, sıkıca sarıldığı kucaktan zorlukla ayrılırken gözyaşlarını tutmakta zorluk çekiyordu. Eğer şu an ağlamaya başlarsa bu ağlamanın sonunu getiremeyecekti. Yaşlı kadın da Melek'in bu durumunu fark ederek sıcak bir şekilde gülümseyerek, ''Miniklerin seni bekler güzel kızım. Hele Mine bugün dilinden seni hiç düşürmedi.'' Dedi.

Fatoş teyzesinin duygusal ortamı hızla bozmasına gülümseyerek minikleriyle kavuşmak için sabırsızlanıyordu. Yaşadıkları ve kaybettikleri hiç kolay olmadığı halde miniklerinin özlemini her gün hissetmişti. Haftalardır kaçtığı ikinci yuvasına artık tamamen kavuşma vaktiydi.

Yaşlı kadının kolundan tutarak kalabalık arkadaş grubuyla miniklerinin oyun odasına doğru ilerlerken derin derin nefes alıp veriyordu. Korktuğu tüm hisler ondan ansızın uzaklaşırken genç kızı tatlı bir heyecan esir almıştı.