Meleğin Ateşi

31. Bölüm

Upuzun bir aradan sonra tekrar Merhaba <3 Kısa tatilim birazcık uzayınca bölümü yazamadım ve üç haftalık gecikme yaşadık. Bekleyenler için güzel bir bölüm olmasını  diliyorum ^_^ 

MİNİK BİR DUYURU - Hafta sonu Ankara'da olacağım inşallah. Bir okur buluşması düzenlemek istiyorum. Gelebilecek olanların yorum ve mesajlarını bekliyorum.. -

Meleğin Ateşi yeniden sizlerle ;) Keyifli okumalar dilerim <3

31. Bölüm

Minikleriyle az da olsa vakit geçiren Melek, görevli öğretmenlerin derse başlamasıyla odasına geçti. Yerine oturup rahat bir nefes aldığında ise kapının çalınması bir olmuştu. Gonca'nın geldiğini düşünürken kapıdan giren kişi ile hazırlıksız yakalanmıştı. Gülümseyerek ayağa kalktığında kendisine doğru yaklaşan adamı selamlayarak oturması için koltukları işaret etti.

''Müsaittiniz değil mi?''

''Tabi.. Masal ile ilgili bir sorun yoktur umarım...''

Duyduğu soruyla burukça gülümseyen adam ''Sorun değil aslında..'' diyerek iç çekti. ''Masal'ın doğum günü yaklaştı ve ben bu durum karşısında ne yapacağım bilmiyorum. Kızım ilk kez doğum gününü annesi olmadan geçirecek. Bunun onda ortaya çıkaracağı etkiden ve dahası onu yine ilk günkü gibi içine kapanık haline döndüreceğinden korkuyorum. '' dedi. Sesi sonlara doğru kısılırken gözlerini de Melek'ten kaçırmıştı.

Melek ise beklemediği konuşma karşısında ne diyeceğini bilemezken Mert Bey'in içinden çıkamadığı durum onu da etkilemişti. Kendisi bile bundan birkaç yıl önce ilk kez annesiz babasız doğum gününü geçirdiğinde bundan oldukça çok etkilenmişti. Şimdi o etkilenme zihnine kayıp düşerken Masal'ın çok küçük olması Melek'i daha da etkilemişti.

Kendisini toparlayarak içten bir sesle ''Zor bir durum.. Hele ki Masal'ın yaşı ve yaşadıklarını düşündüğümde bu daha da zorlaşıyor. Fakat yine de kendinizi bu kadar yıpratmayın. Elimizden geldiğince bu konuda size yardım etmeye çalışırız.'' dedi. Genç adamın parlayan bakışları kendisini bulduğunda da duraklamadan konuşmasına devam etti.

''İsteğe göre öğrencilerimizin doğum gününü burada kutluyoruz. İsterseniz Masal'ınkini de burada kutlayalım. Arkadaşları ve öğretmenleri ona büyük moral olur. Tabi sizin de o an onun yanında olmanız Masal'a yardımcı olacaktır. En azından sevdiklerinin onun yanında olduğunu fark ederek mutlu olacaktır. Lakin hatırlamakta yarar var. Biz ya da siz ne yaparsanız yapın yine de annesizliğini ona unutturamayız ya da onun üzülmesine mani olamayız. Çünkü ne olursa olsun bir çocuk annesini, onun yokluğunu yüreğinden de aklından da çıkaramaz. Hatta bu durum çoğu zaman biz büyükler için bile geçerli oluyor.''

Melek'in samimi konuşmasıyla rahatlayan Mert Bey sakin bir tonda konuşurken bakışlarındaki keder de tüm çıplaklığıyla ortadaydı.

''Ben ki bu yaşımda eşimin eksikliği bir an olsun dindiremezken bunu kızımın gerçekleştirmesini bekleyemem. Benim de asıl isteğim Masal'ın o günü hepten kötü, ağlayarak geçirmemesi.. En azından birkaç saat de olsa mutlu olmasını, gülmesini istiyorum. Çünkü eve gidince kızımın nasıl olacağını çok iyi biliyorum..''

Gittikçe alçalan ses Melek'in canını acıtırken zihnine düşen anıları gözlerinin dolmasına neden olmuştu. O an içinden Masal'a daha da büyük bir şefkat yol alırken genç adama moral vermek için ''Siz merak etmeyin Mert Bey. Ben yetkili öğretmenlerle de görüşeceğim. O gün geldiğinde Masal'ı bir iki saatliğine de olsa mutlu etmek için elimizden geleni yapacağız..'' dedi.