Δεν νιώθω καλά... Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου, σπίτι μου. Πως θα το πω στην μαμά μου; Δεν είναι απλό... Σκέφτομαι να το κρατήσω, το αγαπώ αυτό το παιδί είναι δικό μου και του Πάνου... Θα το κρατήσω. Τέλος! Είναι δικό μου, δεν θα το ρίξω και ας πει ό,τι θέλει η μαμά μου. Χτυπάει η πόρτα του δωμάτιού μου.
Α- "Ναι;"
Λ- "Να μπω;"
Α- "Ναι." Είπα και μπήκε η μαμά μου, θα της το πω. Ψυχραιμία...
Λ- "Πως είσαι;"
Α- "Ε;"
Λ- "Η Φανή μου είπε που έκανες εμετό."
Α- "Μαμά, δεν είμαι άρρωστη."
Λ- "Και ο εμετός;"
Α- "Μαμά, είμαι έγκυος!"
Λ- "ΤΙ??" Τσιρίζει...
Α- "Αλήθεια." Είπα και προσπάθησε να ηρεμήσει. Μετά από λίγο ηρεμεί.
Λ- "Και τι θα κάνεις;"
Α- "Θα το κρατήσω."
Λ- "Ωραία... Μην ανυσηχείς, θα το πω εγώ στον πατέρα σου."
Α- "Πως θα το πούμε στον μπαμπά, θα με πει να το ρίξω!"
Λ- "Θα τον κανονίσω εγώ!"
Α- "Ευχαριστώ!" Είπα κι την αγκάλιασα.
Λ- "Με τις Πανελλήνιες, τι θα κάνεις;"
Α- "Θα δώσω."
Λ- "Ευτυχώς!" Είπε και μετά από λίγο έφυγε, ντύνομαι και ξεκινάω για να πάω στον Πάνο. Μετά από λίγο φτάνω και χτυπάω την πόρτα, ανοίγει και πέφτω στην αγκαλιά του.
Π- "Θα το κρατήσεις;" Είπε με αγωνία.
Α- "Ναι!" Είπα και τον φίλησα.
Π- "Μπορεί να είμαστε μόνο 18, αλλά δεν ήθελα να πεθάνει το μωράκι μας! Έλα μέσα, μην κουράζεσαι έξω και κρυώσεις κι' όλας!" Είπε και μπήκα μέσα. "Τι είπαν οι γονείς σου;"
Α- "Η μαμά μου οκ, για τον μπαμπά μου..."
Π- "Του το είπες;"
Α- "Θα του το πει η μαμά μου. Εσύ, τους είπες τίποτα;"
Π- "Θα πω στον μπαμπά μου να της πει αυτό καλύτερα της μάνας μου, γιατί θα έχουμε ούτως ή άλλως κακά ξεμπερδέματα με την μάνα μου. Τέλος πάντων, έκλεισες ραντεβού με τον γυναικολόγο σου;"
Α- "Όχι, θα κλείσω τώρα." Είπα και έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη, καλώ τον γυναικολόγο μου...
Γραμματέας- "Παρακαλώ;"
Α- "Γεια σας, θα ήθελα να κλείσω ένα ραντεβού για σήμερα αν έχει."
Γραμματέας- "Μισό λεπτό... Ναι έχει, σήμερα στις 18:00. Πως σας λένε;"
Α- "Αλεξία Παπαϊωάννου (τυχαίο)."
Γραμματέας- "Ωραία. Γεια σας."
Α- "Γεια σας." Είπα και το κλείσαμε.
Π- "Λοιπόν;"
Α- "Θα πάω στις 18:00."
Π- "Εννοείς θα πάμε!"
Α- "Καλά, οκ!" Είπα και έκατσα στον καναπέ.
Π- "Πως νιώθεις;"
Α- "Είναι λίγο δύσκολο, πονάει η κοιλιά μου και δεν νιώθω τόσο καλά."
Π- "Θες ντεπόν;"
Α- "Όχι, εντάξει. Θα περάσει." Είπα και ξάπλωσα στον καναπέ.
-----
Γ- "Είναι θετικό!" Είπε ο Γιατρός κοιτώντας τα χαρτιά του. Ο Πάνος παρόλο που δεν ήθελε ΠΟΤΕ να γίνει από μικρός πατέρας είναι χαρούμενος. Πάω να πληρώσω, αλλά ο Πάνος προλαβαίνει και δίνει τα χρήματα αυτός.
Α- "Γιατί;"
Π- "Πλέον είμαστε ένα." Είπε και τον φίλησα. Με παίρνει η Φανή τηλέφωνο και το σηκώνω:
Α- "Ναι;"
Φ- "Τι έγινε; Που είσαι;"
Α- "Μόλις γυρνάμε από τον γυναικολόγο. Εσύ;"
Φ- "Εγώ από το σχολείο."
Α- "Γιατί;"
Φ- "Δήλωσα τι θέλω."
Α- "Επιτέλους αποφάσισες, τελικά τι;"
Φ- "Θέλω ιστορικός-φιλόλογος και ο Φοίβος ναυτικός, αλλά ασχολείται με το ποδόσφαιρο πιο πολύ."
Α- "Ααα ωραία." Είπα και ξεκίνησα να περνάω τον δρόμο χωρίς να κοιτάξω.
Π- "ΑΛΕΞΙΑ!" Είπε και μετά όλα μαύρα...
Τι λέτε να έπαθε η Αλεξία; Θα γίνει καλά; Και αν ναι θα είναι και το παιδί καλά...;
YOU ARE READING
Best Friends?
Teen FictionΗ Αλεξία είναι ένα 17 χρόνο κορίτσι που πάει kick boxing με τον κολλητό της τον Πάνο που και αυτός είναι 17 χρονών. Είναι μόνο κολλητοί, αλλά κάποια μέρα θα αγαπήσει ποτέ ο ένας τον άλλον; Ή μόνο ένας από τους δύο θα αγαπήσει;; Και αν ναι, θα έχουν...