Best Friends?

Κεφάλαιο 32

~ΠΑΝΟΥ POV~

Ξυπνάω και βλέπω το κοριτσάκι μου να κοιμάται στην αγκαλιά μου. Μόλις γίνω καλά θα τον γαμησω τον πούστη τον Μίλτο! Την φιλάω στον λαιμό για να ξυπνήσει. Ξυπνάει και με κοιτάει.

Α- "Πως είσαι μωρό μου;" Είπε και πάει να σηκωθεί αλλά την τραβάω.

Π- "Αν φύγεις από επάνω μου, δεν θα είμαι καλά!"

Α- "Καλά, τότε θα κάτσω!" Είπε και ξανά ξάπλωσε. Την πήρα στην αγκαλιά μου και χτυπάει η πόρτα.

Π- "Ναι;"

Φβ- "Διακόπτω;"

Π- "Όχι ρε, τι λες;!"

Φβ- "Ωραία, πως είσαι;"

Π- "Μια χαρά!"

Φβ- "Άντε ρε, ωραία! Ήρθα να σου πω..." Είπε και έκανε μια παύση. Ωχχχ... "Ότι..."

Π- "ΛΕΓΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΜΕ ΑΓΧΟΝΕΙΣ!" Φώναξα.

Φβ- "Πήγα στον Μίλτο..."

Π+Α- "Και;"

Φβ- "Αλεξία, θα κάνει τα πάντα για να σε κατακτήσει! Του έχωσα κάτι κλοτσιές, μπουνιές και έφυγα, τέλος πάντων. Πλακοθηκαμε και τέλος! Αλλά... Να προσέχετε...!!"

Π- "Θα τον-"

Α- "Πάνο μην ασχολείσε! Δεν αξίζει! Ούτε εσύ Φοίβο, πάντως ευχαριστώ πάρα πολύ που τον πλακωσες γιατί του άξιζε!"

Φβ- "Για τους κολλητούς μου θα έκανα τα πάντα! Και ιδικά για το μωρό μου..."

Π- "Ρε μαλάκα μίλα της!"

Φβ- "Της μίλησα αλλά... Δεν με συγχωρεί!"

Α- "Για κάτσε λίγο. Τι;" Είπε ενώ σηκώνεται και κάθεται.

Φβ- "Όπως άκουσες! Μπορείς να της μιλήσεις;"

Α- "Φυσικά!"

Φβ- "Ευχαριστώ ρε Αλεξία!" Είπε και την φίλισα στο μάγουλο.

Π- "Ήρεμααα..." Είπα για πλάκα και γελάσαμε...

~2 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ~

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βγήκα από το Νοσοκομείο!! Μπαίνω μέσα στο σπίτι με το μωρό μου και αφήνω τα πράγματα στο πάτωμα.

Κ(Κατερίνα-Μαμά)- "Επιτέλους βγήκες αγόρι μου!"

Π- "Ναιιι!!" Φώναξα!!! Η μαμά μου με αγκάλιασε και κατέβηκε και ο μπαμπάς μου από επάνω.

Ν(Νίκος-Μπαμπάς)- "Αγόρι μου, πως είσαι;" Είπε και με αγκάλιασε. Εγώ να έχω ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη μου, ναι! Χαίρομαι που βγήκα από αυτό το Νοσοκομείο και φυσικά που έχω δίπλα μου το μωράκι μου. "Βλέπω Αλεξία αυτόν τον καιρό που είναι μαζί σου είναι πολύ χαρούμενος!"

Α- "Είναι;"

Ν- "Φυσικά και ιδικά τώρα!" Είπε ο μπαμπάς μου και η Αλεξία με πλησίασε.

Π- "Εμείς πάμε επάνω!"

Ν- "Προσοχή!" Είπε ο μπαμπάς μου και έσκασα στα γέλια, όχι μόνο για αυτο που είπε αλλά για το ότι η Αλεξία έγινε κόκκινη σαν παντζάρι! Την πιάνω από το χέρι και πάμε επάνω, κάθεται στην καρέκλα του γραφείου και εγώ κάθομαι στο κρεβάτι.

Π- "Τι να κάνουμε;"

Α- "Μμ..."

Π- "Τι σκέφτεσαι μικρό μου;"

Α- "Μικρό είσαι εσύ!"

Π- "Αφού σε περνάω 3 μέρες, γιατί να είμαι εγώ ο μικρότερος;"

Α- "Πφφ... Τι θα κάνουμε;"

Π- "Μμμ... Κάτι έχω στο μυαλό μου..." Είπα και πήγα προς το μέρος της, την φιλάω απαλά και μετά παθιασμένα. Της βγάζω την μπλούζα και παίρνω σε στιλ νύμφης στο κρεβάτι.

Της φιλάω το στήθος και μου βγάζει την μπλούζα. Έρχεται αυτή από πάνω και μου γλύφει τους κοιλιακούς μου. Βγάζει το παντελόνι μου και με φιλάει στον λαιμό. Της βγάζω το παντελόνι και την γυρνάω από κάτω. Της βγάζω το σουτιέν ενώ την φιλάω παντού, της βγάζω το εσώρουχο και βάζω ένα προφυλακτικό. Μπαίνω μέσα της και φωνάζει όσο πιο σιγανά μπορεί το όνομά μου. Μετά από λίγο, τελειώνουμε μαζί φωνάζοντας ο ένας το όνομα του άλλου. Ξαπλώνω δίπλα της και την βάζω στην αγκαλιά μου. Είμαι πτώμα...