Best Friends?

Κεφάλαιο 69

Το γλέντι τελείωσε κατά τις 5 το πρωί αλλά εμείς κάτσαμε μέχρι τις 3:00. Το ίδιο βέβαια έκαναν και η Φανή με τον Φοίβο, αλλά αυτοί κυρίως γιατί ήταν κουρασμένοι. Τώρα πλέον ξημέρωσε και την κοιτάω, ενώ κοιμάται. Είναι πολύ γλυκιά και την αγαπάω πάρα πολύ. Αχχ ανυπομονώ να γεννήσει να δω το μωράκι μας... Θα είμαστε μια ευτυχισμένη οικογένεια..! Θέλω να είναι κορίτσι, να φοράει φουστανάκια, κορδελίτσες κλπ. Θα τρέχει γύρω από το τραπέζι και θα κυνηγάω να την πιάσω.  Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η Αλεξία που ξύπνησε. Με φιλάει λέγοντάς μου καλημέρα και κάνω το ίδιο. Σε 2 μήνες θα φύγω... Θα είμαι μακριά της.. Αλλά τουλάχιστον θα πάρει αναβολή γιατί έχει την Φανή που είναι έγκυος σε δίδυμα και το δικαιούται. Ευτυχώς θα προσέχει και την μικρή μου και δεν θα ανησυχώ τόσο. Με κοιτάει και της ορμάω καθώς γελάει. Έχει φουσκώσει η κοιλίτσα της. Πηγαίνω από πάνω της και φιλάω το χαμόγελό της. Πηγαίνω στον λαιμό της, τον φιλάω και αυτή γελάει. Μετά φεύγω από πάνω της και σηκώνομαι, ντύνομαι και πηγαίνω κάτω. Πηγαίνω στην κουζίνα και καλημερίζω τους γονείς μου, τα αδέρφια μου και τα ζευγάρια τους. Κάθομαι μαζί τους και μετά από λίγο έρχεται η Αλεξία και κάθεται δίπλα μου, αφότου φυσικά τους καλημερίσει. Τρώμε όλοι πρωινό και μετά τα μαζεύουμε. Καθόμαστε στον καναπέ και συζητάμε για διάφορα. Η Αλεξία φαίνεται να ντρέπεται και έτσι προσπαθώ να την κάνω να νοιώσει πιο άνετα. Την βάζω στην αγκαλιά μου και την φιλάω.

Π- "Τι έχεις καρδιά μου;" Λέω και της φιλάω το κεφάλι.

Α- "Εεε.. Τίποτα.. Όλα καλά!" Λέει και την νοιώθω να τρέμει.

Π- "Μου κρύβεις κάτι;"

Α- "Σαν τι να σου κρύβω;"

Π- "Δεν ξέρω.." Λέω και σηκώνεται αλλά ζαλίζεται και ευτυχώς προλαβαίνω και την πιάνω. Την αφήνω τρέμοντας πάνω στον καναπέ με την βοήθεια του Κώστα.

Κατ- "Να της κάνουμε αέρα!" Λέει η μάνα μου και όλοι τρέχουν πανικόβλητοι να βρουν να της κάνουν αέρα. Έχω αρχίσει να ανησυχώ! Γιατί να λιποθυμήσει γαμώ; Μπορεί να είναι κάτι σοβαρό!! Της κάνω αέρα, αλλά δεν ξυπνάει. Αρχίζω και φοβάμαι.... Ο Κώστας με τραβάει προς τα πίσω για να απομακρυνθώ από αυτήν αλλά εγώ δεν φεύγω με τίποτα! Επιτέλους ξυπνάει και την κοιτάμε όλοι μας. Μας κοιτάει και με παίρνει αγκαλιά.

Π- "Πως είσαι καρδούλα μου;" Λέω και την φιλάω.

Α- "Είμαι καλύτερα αλλά ζαλίζομαι λιγάκι..." Λέει και τρέχουν να της φέρουν νερό.

Μαρ- "Αλεξία είναι εντάξει το παιδί;" Λέει η αδερφή μου.

Α- "Ναι ναι.." Λέει και παίρνει ανάσες.

Κατ- "Πάνο καλύτερα να την πας στο δωμάτιο.. Δεν φαίνεται καλά. Άσε την να ξεκουραστεί."

Π- "Ναι..." Λέω και την παίρνω σε στιλ νύφης με πάλι την βοήθεια του αδερφού μου. Έχει βάλει κάποια κιλά τώρα που είναι έγκυος..

Την πηγαίνουμε επάνω και την αφήνουμε να ξαπλώσει στο κρεβάτι. Την σκεπάζω και την φιλάω.

Π- "Αγαπούλα μου έγινε κάτι με το μωρό μας;"

Α- "Όχι Πάνο μου.. Όλα καλά είναι!" Λέει και με φιλάει. "Όλα αυτά είναι από την εγκυμοσύνη.. Μου είπε και ο γιατρός πως θα γίνονται αυτά..."

Π- "ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ;! ΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΩ;!" Φωνάζω. Μπαίνει ο πατέρας μου μέσα χωρίς να χτυπήσει πόρτα και μας κοιτάει.

Ν- "Τι γίνετε εδώ;" Λέει και με πιάνει από το μπράτσο.

Π- "ΜΠΑΜΠΑ ΑΣΕ ΜΕ!" Φωνάζω.

Ν- "Αααα για άκου! Είμαι ο πατέρας σου δεν θα μου μιλάς έτσι!" Λέει και ξεφυσάω. "Για πες μου!" Λέει και του εξηγώ.

~ΑΛΕΞΙΑΣ POV~

Δεν νοιώθω καλά... Θέλω να πεθάνω.. Δεν ξέρω το γιατί απλώς το θέλω. Αρχίζω να κλαίω...

Π- "ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ;! ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΛΥΠΗΘΩ;!" Λέει ο μπαμπάς του τον χτυπάει στον ώμο.

Ν- "Γιατί την πληγωσες κλαίει!" Λέει και έρχεται προς το μέρος μου ενώ εγώ σηκώνομαι. Παίρνω τα πράγματά μου, ανοίγει την πόρτα και φεύγω...

Με κοιτάνε όλοι και τους χαιρετάω. Η Μαρίνα έρχεται και με πιάνει.

Μαρ- "Που πας; Δεν πρέπει να είσαι μόνη σου σε τέτοια κατάσταση! Πριν λιποθύμησες."

Α- "Φεύγω.. Δεν πειράζει και να πάθω κάτι.." Λέω και φεύγω. Πηγαίνω με τα πόδια σε ένα παρκάκι και κάθομαι. Γιατί να με πληγώσει γαμώ, γιατί;

Γεια σας παιδιά.. Τι κάνετε; Εύχομαι να είστε καλά. Λοιπόν αυτό είναι το κεφάλαιο και συγγνώμη που αργώ, αλλά δεν βρήσκω χρόνο.. Επόμενο δεν ξέρω πότε..

💋😘❤️