Best Friends?

Κεφάλαιο 33

Ξυπνάω από τις ακτίνες του ήλιου, σηκώνομαι λίγο πιο πάνω για να δω αν είναι ξύπνια. Κοιμάται το μωρό μου, γυρνάω και πιάνω το κινητό μου. Είναι 10:03, θα την ξυπνήσω για να πάμε για καφέ. Βασικά λέω καλύτερα να της κάνω πρωινό, όταν ήμουν στο νοσοκομείο αυτή δεν έφευγε από δίπλα μου.Σηκώνομαι από το κρεβάτι σιγά σιγά για να μην την ξυπνήσω και κατεβαίνω κάτω. Βλέπω ένα σημείωμα στο τραπέζι, είναι από την μαμά και τον μπαμπά μου. 'Αγόρι μου, εμείς πάμε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Μετά θα πάμε στην θεία σου και θα έρθουμε κατά το μεσημεράκι. Με πολύ αγάπη η μαμά και ο μπαμπάς σου!' Το διάβασα και έβγαλα το τηγάνι για να κάνω κρέπες.

-----

Ευτυχώς δεν ξύπνησε, το λέω γιατί έκανα αρκετή ώρα για να τελειώσω αλλά τελείωσα! Αφού τις άλειψα με μερεντα και έβαλα τριμμένο μπισκότο τα άφησα στο τραπέζι και πηγαίνω επάνω. Ακόμα κοιμάται, η ώρα είναι 11:10. Κάθομαι στο κρεβάτι και την φιλάω στον λαιμό και στο πρόσωπό της για να ξυπνήσει.

Α- "Μμ..."

Π- " Σήκω μωράκι μου!" Λέω ενώ συνεχίζω να την φιλάω στο πρόσωπο και στον λαιμό. Βάζει το χέρι της μπροστά από το πρόσωπό της. "Άντε ρε μωρό μου!"

Α- "Μμμ... Γιατί;"

Π- "Έλα σου έχω μια έκπληξη!"

Α- "Πφ... Καλά!" Είπε και την φίλησα. Σηκώθηκε και με κοιτάει από πάνω έως κάτω, δαγκώνει το κάτω χείλος της και μισοκλείνει τα μάτια της.

Π- "Έχω κάτι που σ' αρέσει;"

Α- "Μμ..." Είπε και την πλησίασα.

Π- "Πάμε κάτω, αλλιώς δεν θα βγούμε από το δωμάτιο σήμερα!" Είπα και γελάσαμε. Κατεβήκαμε κάτω και πάμε στην κουζίνα,

Α- "Δεν έπρεπε ρε μωρό μου!"

Π- "Έπρεπε! Σε αγαπώ και το κάνω!!" Είπα και πέρασα το χέρι μου γύρω από τους ώμους της, την έβαλα στην αγκαλιά μου και καθήσαμε στο τραπέζι. Μετά από περίπου 15 λεπτά τελειώσαμε το φαγητό. Χτυπάει το κουδούνι. "Πάω." Είπα στην Αλεξία. Άνοιξα και είδα τον Φοίβο.

Φβ- "Καλημέρα."

Π- "Καλημέρα." Είπα και πέρασε μέσα. Πήγαμε προς την κουζίνα.

Φβ- "Οπ, μικρή και εσύ εδώ είσαι;"

Α- "Ναι. Τι κάνεις;"

Φβ- "Καλά... Εμμ... Πότε σκοπεύεις να μιλήσεις στην Φανή;"

Α- "Κοίτα, σκέφτομαι να της μιλήσω σήμερα."

Φβ- "Ωραία!!" Είπε και χτύπησε το κουδούνι. Πάω να ανοίξω, ανοίγω και βλέπω την Φανή.

Π- "Επ! Καλημέρα."

Φ- "Κακή, ψυχρή κι ανάποδη!"

Π- "Τι έγινε ρε;"

Φ- "Πάνο... Δεν... Δεν ξέρω..."

Π- "Ε;"

Φ- "Πάνο... Είναι σωστό; Είναι σωστό να του το πω ή να φύγω να ησυχάσει;"

Π- "Φανή, για πιο πράγμα μιλάς;"

Φ- "Μήπως πρέπει να ρίξω; Μήπως είναι λάθος όλο αυτό; Μήπως όλα αυτά ήταν ένα σημάδι που σημαίνει πως χωρίζουμε;" Τι λέει;;;;; Αρχίζω να ανησυχώ...

Π- "ΦΑΝΗ ΓΙΑ ΠΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΙΛΑΣ;;;" Φώναξα λίγο παραπάνω απ' ότι θα 'πρεπε. "Πέρνα μέσα και μίλα μου..." Της είπα γλυκά και μπήκε μέσα. Κάτσαμε στον καναπέ και ξεκίνησε.

Φ- "Πάνο... Νομίζω πως είμαι έγκυος!" Είπε και ακούω κάτι να σπάει. Γυρνάμε και οι δύο ταυτόχρονα και βλέπουμε τον Φοίβο με ανοιχτό το στόμα και στο πάτωμα ένα σπασμένο πιάτο. Πωωω ρε πούστη! Τους ξέχασα από το άγχως μου για την Φανή!! Η Αλεξία πάντως είναι λίγο σοκαρισμένη αλλά περισσότερο χαρούμενη.