"Heh, uyandın." Sağ elini alnıma koydu ve ateşimi ölçtü. Kendince başını bir sağa bir sola hafifçe eğerek birseyler mırıldandı.
"Bana ne oldu?" Klişe soruyu, yatakta oturur pozisyona gelirken sordum.
"Bilmem. Seni her zamanki gibi bir odaya çektim, sonra sen bayıldın." Alnımı ellerimle ovdum ve etrafa göz gezdirdim. Burası büyük bir ihtimalle Deniz'in eviydi.
"Telefonunu kullanabilir miyim?" Komodinin üzerindeki eski telefonu bana uzattı. Rehberi bulup, Selim'in numarasını yazdım ve aradım.
Hattınızda yeterli bakiye kalmamıştır.
Kaşlarımı çatıp, ekrana baktım.
"Pardon, o yanlış telefon." Elimdeki eski telefonu alıp, yerine mis gibi bir iPhone 6S koydu. Hemen yine rehberi bulup, Selim'in numarasını girdim ve telefonu kulağıma götürdüm.
"Kimsin?" Klasik Selim girişi.
"Benim, Selim."
"Asya! Hele şükür! Nerdesin? Kaç saattir seni arıyoruz amına koyım. Hava karardı." Selim'in gürlemesiyle suratımı ekşittim. Arkadan gelen bizimkilerin seslerini de işitmek mümkündü tabii.
"Ya sakin olun benim bir şeyim y---" Telefonun elimden çekilmesiyle ağzım açık bir şekilde Deniz'e baktım. Oysa beni umursamadı ve biçimli kaşlarını cama ya devam edip, konuşmaya başladı.
Herkesin kaşları neden biçimliydi?
"Asya benimle. O iyi. Bu gece bende kalacak. Yarın okula beraber geliriz." Bu sözleri söyleyip, telefonu suratlarına kapattı ve sessize alıp, komodine koydu. Telefonu komodinden aldım. Tam Selim'in aramasını cevaplandırıyordum ki telefonu kulağımdan çekip, duvara fırlattı.
"Ne yaptın piç!?"
Öncelikle merhaba benim tatlı okuyucularım! Bölüm çok geç geldi biliyorum ve bunun için sizden çok özür diliyorum. Bu bölüm kriminal1444 'e ithafen. Seni seviyorum canım benim 👋 İyi okumalar!
Not: Bu minnak yazarınıza yorum ve oylarınızı esirgemeyin.
