Bölüm 29
AnılarKafamı yavaşça kaldırırken gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum. Olamazdı değil mi? O olamazdı.
Hızlıca ayağa kalkıp ona doğru baktım.
" Taha!? "
Şaşkın bir şekilde bana bakarken koşup boynuna sarıldım. Onu o kadar çok özlemiştim ki bu özlem günlerce sarılsam bile yeter miydi bilmiyorum.
Hala sarılmaya devam ederken Taha kollarımı tutup beni kendinden uzaklaştırdı. Şaşkın şaşkın suratına bakarken konuşmaya başladı.
" Sende kimsin? Adımı nerden biliyorsun ve evime nasıl girdin? "
Gözlerim dolmuş bir şekilde Tahaya bakıyordum. Şaka yapıyor olmalıydı. Beni unutmuş olamaz değil mi?
Sakince Tahaya yaklaştım ve konuşmaya başladım.
" Ben Peri Taha hatırlamıyor musun? "
Taha kafasını olumsuz anlamda sallayınca gözümden bir damla yaş düştü.
" Bir insan aşık olduğu kızı nasıl unutabilir? Onca şey yaşadık biz seninle nasıl unutabilirsin. "
Farkına varmadan bağırmaya başlamıştım.
" Bak Peri. Periydi değil mi adın? Neyse işte ben hafızamı kaybettim bir süre önce. Hatırladığım son şey bu ev adımı bile bilmiyordum. Bu eve gelince bulduğum şeylerden öğrendim. Ailem kim? Neden hafızamı kaybettim? Bunların hiç birinin cevabını bilmiyorum. Doktorum zamanla hafızamın yerine geleceğini söyledi ama en ufak bir şey hatırlamıyorum. Hatırladığım şeyler bu ev ve bu evde bir kızla yaşadıklarım. "
" O kız bendim. " derken ağlamaya başlamıştım.
Taha nefesini seslice dışarı verip yanıma yaklaştı ve ellerini yanağıma koyup kafamı yukarı kaldırdı. Gözlerimin içine bakarken konuşmaya başladı.
" Bana hiç yabancı gelmiyorsun ama olmuyor hatırlamıyorum. "
" Seni ailene, dostlarına götürmemi ister misin? "
Kafasının olumlu anlamda sallayınca ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım. Peşimden geldiğini hissediyordum. Arabaya bindikten sonra onunda arabaya binmesini bekledim. Arabaya bindikten sonra arabayı çalıştırdım ve Tahanın evine sürmeye başladım. Yolda giderken herkese mesaj atıp Tahanın evine gelmelerini söyledim. Denize annesi ve babasına da haber vermesini söyledim.
*
Eve geldiğimizde Taha etrafa bakarak arabadan indi. Dikkatlice onu izlerken hala etrafı incelemeye devam ediyordu. Bana doğru dönüp gülümseyerek baktı.
" Burayı hatırladım. Burda kim yaşıyor? "
" Burda uzun yıllar boyunca kardeşin ve sen kaldın. Kardeşin kısa bir zaman önce evlendi bu yüzden sende bu evde tek kalıyorsun. "
Kafasını tamam anlamında salladıktan sonra kapıya doğru yürümeye başladı. Kapıya geldikten sonra arkasını dönüp bana baktı. Hızlıca yanına gittikten sonra anahtarla kapıyı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUYRUKLU YILDIZ
Fiksi Remaja"Kuyruklu yıldızlar vardır; yetmiş yılda bir yaklaşır dünyaya... İnsan ömrü boyunca ya bir defa görür ya hiç... Ben o kuyruklu yıldızı gören şanslı insanlardanım. Benim kuyruklu yıldızım sensin. İnsanların hep görmek için uğraştığı yetmiş yı...