KUYRUKLU YILDIZ

Bölüm 10

Bölüm 10
Severken Kaybetmek

Taha'dan

Sabah uyanır uyanmaz direk Perinin evinin önüne gittim. Tamam akşam Egemen evden çıkmıştı ama merak ediyordum. Evin köşesinden eve doğru bakarken kapı açıldı. Perinin çıktığını görünce ağacın arkasına saklandım. Elinde valiziyle arabaya taşımak için savaşıyordu resmen. Bu haline gülmeden edemedim. Hemen telefonumu çıkarıp bir kaç tane resim çektim. Valizini arabaya yerleştirdikten sonra arabaya yaslandı telefonunu aldı biriyle konuşmaya başladı. Telefonu kapattıktan 1-2 dakika sonra Egemen göründü oda arabaya valizini yerleştiriyordu. İşleri bittikten sonra arabaya bindiler onlar arabaya binince bende takip etmek için arabaya bindim.

Uzun süre yolculuk yaptıktan sonra Peride bir gariplik olduğunu fark ettim. Arabayı yolda düz tutmuyordu. Sürekli şeritten kayıp duruyordu. En son hakimiyetini kaybetti ve karşı şeride girdi. Bunu görünce hızlandım ona yetişmek için ama yetişemedim. Hızla bir araba Periye çarptı. Arabayı durdurup hemen o tarafa doğru koşmaya başladım. Egemende koşuyordu. Egemen koşarken Perinin adını sesleniyordu ama Peri tepki vermiyordu. Telaşla Peri'ye bakıyordum.

Ambulansın sesi duyulunca gözlerimi Periden alıp ambulansa baktım. Anlaşılan Egemen aramıştı. Periyi resmen enkaza dönmüş arabanın içinden çıkarıp ambulansa bindirdiler. Hangi hastaneye gideceğini öğrenip hızla arabama koştum.

Ambulans önde biz arkasında gidiyorduk. Sonunda hastaneye gelince doktor Periyi ameliyata almaları gerektiğini iç kanama geçirdiğini söyledi. O an başımdan aşağıya kaynar sular döküldü diyebilirim.

" Doktor bey ölüm tehlikesi yok değil mi? "

" Kesin bişey söylemem beyefendi iç kanama bu tehlikesi var tabi ki. "

Periyi ameliyata aldıktan sonra zaman geçmemeye başladı. Ameliyat yaklaşık 3 saat sürecekmiş. Ölüm gibi bir bekleyiş oldu benim için. Egemen de oldukça endişeliydi. Hiç oturmadan bir sağa bir sola yürüyüp duruyordu. Peri ameliyattan çıktıktan sonra hemen doktorun yanına koştuk.

" Durumu nasıl? "

" Şuan pek bişey söyleyemem hayati tehlikeyi hala atlatmadı. Yoğun bakıma alacağız şimdi. Uyanmasını bekleyeceğiz. "

" Peki görebilir miyiz? "

" En fazla 5 dakika. " doktorun bu dediği üzerine Egemene baktım.

" Önce ben gireceğim içeri Egemen Perinin sevgilisi olman umrumda değil. " dedim ve kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açıp içeri girdim. Arkamda kapıyı kapatırken Periye bakmaya korkuyordum.

En son cesaretimi toplayıp Periye doğru baktım. Yüzü solgun, yüzünde ve kolunda kesikler vardı. Her zaman gülünce çıkan gamzeleri şimdi yoktu. O öyle gülünce hep gamzesinden öpmek isterdim ama hiç bir zaman cesaret edememiştim.

Yanına gidip koltuğa oturdum. Elini tuttuktan sonra konuşmaya başladım.
" Peri bana benden nefret ettiğini söyledin ya etmiyorsun biliyorum. Çünkü ben senden nefret etmiyorum. Evet bir eşeklik yaptım. Tamam beni affetme ama bana baktığın gibi başkasına bakma. Eğer başkasına bana baktığın gibi bakarsan işte ben o zaman ölürüm. " dedikten sonra gözümden bir yaş düştü. O an gözlerimin dolduğunu anladım.

" Sakın ölme tamam mı sen ölürsen bende ölürüm. Senin o güzel gülüşünü uzaktan izlesem bile yeter ama ölme. Sensiz yapamam ben. Kaza yaptığın an gözümün önüne geldikçe deli oluyorum. Hepsi benim yüzümden diye ben buraya gelmeseydim bunların hiç biri olmayacaktı diye. Özür dilerim Peri. Sen iyileşene kadar burdayım. Sonra bir daha seni rahatsız etmeyeceğim. Seni her zaman seveceğim. " dedikten sonra alnını öptüm ve odadan çıktım.
Hızlıca hastanenin dışına çıktım. Sigara paketimi cebimden çıkarıp. İçinden bir sigara aldım ve dudaklarıma yerleştirdim. Periyle ayrı olduğumuz dönemlerde sigaraya başlamıştım. Niye, nasıl başladım bilmiyorum ama bir markette alışveriş yaparken kasaya geldiğimde gördüğüm sigara paketinden almıştım ve o günden beri sigara içiyordum. Sanki kendime zarar verirsem Peri bana geri dönecek gibi hissediyordum.

Sigarayı içerken aklıma yine kaza anı geldi. Düşünmeden edemiyorum nasıl o kazanın önüne geçemedim diye. Sevdiğim kadın ölüme giderken onu durduramadım. Bahçede ki bankalardan birine oturdum ve ikinci sigarayı yaktım. Düşündükçe daha çok içesim geliyordu. Sigaraya bakınca aklımdan Peri öğrense çok kızardı diye geçirdim. İstemsiz bir şekilde gülümsemeye başladım. Sigarayı bitirmeyi beklemeden yere atıp söndürdüm. Hızlıca hastaneden içeri girdim. Yoğun bakımın oraya geldim. Bir hareketlilik vardı. Egemen cama yapışmış bir şekilde içeri bakıyordu. Bu anı gördükten sonra koşarak oraya doğru gittim.

İçerde bi kaç doktor ve hemşire vardı. Bişeyler yapıp duruyorlardı. Perinin yanında ki makineler garip garip sesler çıkarıyordu. Ne olduğunu anladığımda duvara yumruk attığım gibi duvarda kayarak yere oturdum.

Hayır ölmezdi değil mi? Beni bırakmazdı. Bu sefer olmayacak Peri bu sefer beni bırakmaya izin vermeyeceğim. Hızla ayağa kalkıp odanın kapısını açtım. Odanın kapısının açılmasıyla İçerde kalp masajı yapak doktor bana dönüp baktı. Sinirle konuşmaya başladım.

" Bana bakacağına devam et ve o kızı hayata döndür. Yoksa artık bir işin olmayacak. " Adam dediklerime şaşırsa da bişey demeden devam etti. Doktor vazgeçtiğini söyleyip kalp masajını bırakmıştı. Perinin yanına ve kulağına fısıldadım.
" Bu sefer beni bırakmana izin vermeyeceğim küçük hanım. " dedikten sonra doktora dönüp "Devam et" diye bağırdım.

Yapmazdım ki ben onsuz. O kadar alıştım ki ben Periye onu görmeyince bile deli oluyorum. Bazı akşamlar evine gidiyordum. Odasında ki balkona tırmanıp odasına girip sessizce onu izliyordum. Bir kaç kere beni balkondan aşağıya inerken görür gibi olsa da iyi saklandığım için görmemişti. Şimdi söyleyin bana bir insan bu kadar severken kaybetmek niye??!!!