Ndihej si parazit, por aspak ne faj sa here hapte syte dhe shikonte oren qe shenonte pas 12.
Ne fund te fundit prinderit e tij kishin punuar dhe sakrifikuar qe ai te mund te shijonte jeten, dhe gjumin. Prandaj pa asnje brenge ne ndergjegje, pa asnje deshire per te bere dicka produktive me kohen e tij, kthehen ne anen tjeter te shtratit.Ishte i pashem, shikimet e vajzave ishin gjithmone mbi te duke ushqyer vetebesimin e tij, kishte para dhe kjo e bente edhe me interesant ne syte e shume femrave shushunja. E dinte qe gjysma e fermave qe zgjoheshin krah tij s'ishin vecse disa mushkonja qe donin te perfitonin prej tij. Por te qeraste nje vajze te tille nuk e demtonte aspak ekonomine e Kevinit, prandaj hiqej sikur i besonte verberisht lajkave te tyre. Ishte krejtesisht i sigurte, jeta e tij ishte perfekte.
...
- Tobias , te betohem ajo femer ishte nam fare... - vazhdonte derdelliste per fundjaven ne jug me shokun e tij te ngushte teksa luanin Play Station ne dhomen e tij. Ishin 27 vjec, por kujt i behej vone. Disa gjera nuk njohin moshe, dhe kjo ishte nje prej tyre.
- Po, ishe e bukur, seksi, karakter i forte, te beri per vete, dhe me cave koken duke folur per te. Po mos te te njihja do betohesha se ishe dashuruar.
- Je kaq romantik i deshperuar. Dashuri lesh. Dua ta takoj dhe vetem nje here te vetme dhe kete here ta beje te me lutet. Asnje vajze nuk largohet ashtu prej meje.
- Po Amela? Me ka pyetur tere fundjaven per ty. Ndihesha keq kur e genjeja qe ishe jashte. – Ishte e 'dashura', me shume kukulla Barbie ne krahet e tij. U kujtua qe i kishte premtuar per nje darke para disa ditesh dhe kishte harruar ta lajmeronte per udhetimin e paplanifikuar me cunat ne jug. Gjera qe ndodhin mendoi. Mjaftonte nje dhurate apo nje tufe lule per te zgjidhur cdogje me Amelen.
- Pse nuk ndahesh? Se kuptoj lidhjen tuaj.
- Qe kur je bere avokati i saj Tobias?
- Jo, thjesht nuk kuptoj kete lidhjen tuaj.
- Eshtee mire, nuk kerkon llogari. Pse duhet ta largoj? – ai ishte shoku i tij ingushte, por e vetmja gje qe i lidhte ishte miqesia shume vjecare e tyre. .Zemra e tij ishte e florinjte dhe nje burim miresie te pashtershme, dhe ishtekjo qe ushqente miqesine e tyre. Dhe ndonese ishin kaq ndryshe, kishin qenegjithmone krah njeri tjetrit qe ne adoleshence. Nuk quheshin me vec miq, taniishin vellezer.