Zbriti me ngut shkallet e pallatit te saj te vjeter, perplasi pas vetes deren e makines se tij fort, makine qe e ngau si i cmendur ne rruget plot trafik te Tiranes.
Ariaa, e njejta vajze qe ishte qetesimi i tij, e kishte cmendur vetem pak me pare. Per nje cast teksa e shtrengonte fort prane vetes, verbuar nga nje ndjenje e panjohur, kishte deshiruar me shume se asgje ti gjuante, ti jepte fund atyre fjaleve te saj jo me nje puthje te eger sic bente gjithmone.
Te nenshtruar, deshironte ta shikonte te nenshtruar, ashtu si Amela dikur, ashtu si cdo femer para saj.
Amela qe kurre nuk kthente fjalen e tij, ajo qe duronte fyerjet dhe ofendimet e njepasnjeshme, qe i fshihte pas nje buzeqeshjeje.
Aria ishte nje kryenece e pashoqe, nje kokeshkembe qe do kundershtonte gjithmone. Do kishte nje pergjigje te saj, nje sulm, nje ironi pas cdo fjale te Kevinit.
Ajo ishte,ishte thjeshte Aria. Aria qe me shume se cdo femer deshironte ta gunjezonte perpara vetes. Aria qe nuk do te ishte me Aria nese do te ndryshonte.
Parkoi prane lokalit me te ri te kryeqytetit, Salt, i vendosur per te kaluar nje nate te bukur ndonese ajo nuk kishte pranuar te ishte krah saj. Ajo kurre nuk pranonte te dukej me Kevinin ne publik, e turperuar prej tij ndoshta. Ai mendim kishte zene rrenje ne mendjen e tij dhe ushqehej me pjesezat e fundit te asaj egoje mashkullore qe i kishte mbetur, ajo ego qe ishte shkermoqur cdo dite e me shume nen peshen e Arias.
Te toleroj shume Aria deshironte ti thoshte.
Kishte bere ate qe ishte betuar qe nuk do te ndodhte kurre, kishte rene viktime e magjise se nje femre te paparashikueshme. I dobet, ishte i dobet si i ati. E urrente qe ishte transformuar ne nje kopje te shpifur te djemve lolo qe aq shume urrente.
Une jam Kevini, Kevini qe nuk do te lejoje kurre nje femer te shkele mbi te, as Arian. i kujtonte vetes.
Nje femer qe nuk e vleresonte, qe shumezonte cdo mund te tij per te qene ndryshe vetem per te , cdo xhest embelsie, me 0. Nje nga ato zerot me xhufka qe gjithmone merrte ne shkollen fillore. Nuk do te lejonte asnje femer tjeter, pervec mesueses se saj te fillores ta bente ate te ndihej nje zero, nje hic. Asnje premtonte teksa hynte ne ate lokal te mbushur plot e perplot me fytyra te njohura te kryeqytetit, njerez qe ne nje moment apo ne nje tjeter ishin perulur prane tij, femra qe kishin qene te tija. Femra qe fare thjeshte mund te ishin serisht, qe mund te fshinin me klithmat e tyre te kenaqesise ate hidhesi qe Aria kishte mblelle ne qenien e tij.
'Jemi miq' insistonte ajo por nuk e respektonte Kevinin as si nje te tille. Kurre nuk degjonte kerkesat e tij, kurre nuk pranonte ta gezonte edhe me aktet me te thjeshta; ndonje darke apo ndonje feste si e sotmja. Nuk me pelqejne gjerat e jetes mondane shpallte me ate menefregizmin e saj. Cdo gje e jetes se Kevinit ishte shume e ulet, lehtesisht e shperfillshme per te madherishmen Aria qe mbante veshur ate perparese te bardhe si te ishte nje spekter mbreteror.
Harroje Kevin, asnje femer nuk vlen aq shume. Le te shkoje te merret me ate Franciskon e saj te dashur, ate bythelepiresin qe kreh bishtin e saj, i thoshte vetes i vendosur per ta zhdukur nje here e mire nga jeta e tij, per ta groposur diku thelle ne mendjen e tij bashke me ato qindra femra te tjera te pavlera. Ajo deshironte nje mashkull inferior, nje mashkull qe mund ta komandonte sipas qejfit te saj, nje Francisko dhe ai ishte treguar shume naiv, shume budalla qe e kishte lejuar ate si nje mikrob te infiltronte ne qenien e tij, ta infektonte me ate semundjen e inferioritetit, ta dobesonte si nje grip i keq. Kevini nuk do te transformohej ne nje lolo, nuk do te transformohej ne nje Cisko.
Pa te motren diku me tej, me Saren ate biben e lezetshme qe kishte shoqe. Nje opsion per sonte mendoi ndonese nuk i pelqente te rikthehej tek femrat e tij te meparshme. N
Nuk e kishte humbur pjesen terheqese te tij. Aria mund te ishte tallur me te por nuk kishte vjedhur prej tij ate karizmen qe terhiqte cdo femer si nje magnet.
Diku me tej ndodhej nje brune e gjate, me fustanin e shkurter qe nuk i linte shume imagjinates. Vulgare etiketoi ai, aspak si Aria. Ate nate deshironte nje Aria te dyte, nje vajze me pamjen e thjeshte, me syte e embel dhe te zjarrte ne te njejten kohe, nje kopje te keqe te Arias, nje Aria qe mund ta dominonte, nje Aria qe do pranonte fare thjeshte te ishte e tija.
Diku me tutje ndodhej nje tjeter flokezeze, veshur me xhinset e ngushta dhe nje kemishe te zeze. Aria do te vishej keshtu mendoi ai. Vajza qeshi, nje buzeqeshje e embel teksa falenderonte kamarierin per Redbull qe i zgjati. Ajo, mendoi, do te ishte preja e tij e rradhes. Por teksa i vendosur ecte drejt saj ishin floket e zbardhur, te djegur nga oksigjenimet e njepasnjeshme te Ameles ato qe terhoqen vemendjen e tij dhe me pas ajo e qeshura e saj prej maceje. Ndodhej ne krahet e nje mashkulli tjeter, nje pseudo ndertues. Qeshte me te teksa i lepihej, teksa i ledhatonte tere lajka. Ashtu sic kishte bere edhe me Kevinin. Mbeshtetej tek kraharori i tij sic kishte bere edhe me te.
Cdo veprim i saj, cdo sjelljte provokuese e njejte me ato qe kishte perdorur me Kevinin.
Nje tjeter femer qe guxonte te hidhte balte mbi te. Nje tjeter kurve qe perdhoste emrin e tij.
Jo, nuk do te qendronte aty i ngrire, deshmitar se si ajo femer qe duhet te mendonte vetem per te, qe duhet te ishte duke qare per te ledhantonte nje tjeter rrugac.
Ajo ishte e tij, vetem e tij, i duhej vetem nje rikujtim i vogel i tere atyre neteve te kaluara bashke.
'Une nuk zevendesohem kaq thjeshte' ushqente ai egon e tij te lenduar.
Si i marre eci drejt saj dhe i papenguar nga prezenca e djalit, nje cerri disa vite me te vogel se ai te kripur me para terhoqi Amelen drejt vetes.
- Kevin? - pyeti ajo e suprizuar por aspak e lumtur qe e pa. Me shume e frikesuar.
- Amela, zemer. Cfare ben me kete rrjepesin? Apo ke harruar valle sa mire mund te te bej une te ndihesh. - i peshperiti fare prane veshit.
- Kev, hej plako. - iu kthye cuni. - Kjo eshte Mela, e dash... - por Kevini e nderpreu pa e lejuar te shqiptonte ate fjale te ndaluar.
- E njoh. Eshte njishe ne shtrat plako. - informoi teksa i buzeqeshte djallezisht. - Te vjen keq nese bisedoj cik me te? - dhe pa pritur pergjigjen e tij e terhoqi pas vetes.
- Cfare po ben Kevin? - iu hakerrye ajo, Amela e tij e qete tashme bertiste dhe shante. Amela e tij e nenshtruar ishte transformuar ne nje tjeter Aria. Nuk do te lejonte te kishte nje tjeter Aria ne jeten e tij, asnje tjeter. E terhoqi ne banjon e vogel ne fund te korridorit, nje banjo e perbashket per meshkujt dhe femrat.Duke harruar te kycte deren pas tyre e perplasi dhunshem trupin e saj ne murin e ftohte.
-Ca ben? - bertiti ajo serisht teksa e shikonte e frikesuar, e nervozuar.
- Po te kujtoj, - dhe pa mbaruar fjaline e puthi egersisht - qe ... je... vetem e IMJA. - tha mes puthjeve te njepashnjeshme te egra, puthje te cilat ajo refuzonte ti kthente.
Po ben te veshtiren edhe ti qe sje vecse nje kucke, deshironte ti perplaste ne fytyre, por fjalet e tij mbeten te pathena teksa si nje kafshe ngrinte fustanin e saj te shkurter per ta bere serisht te tijen, aty ne hapesiren e vogel te asaj banjoje. Amela nuk meritonte krevate te mbushur me trendafile, asnje vajze nuk meriton qirinjte e ndezur dhe puthjet e embela... Dhe me ato mendime ne koke, pa u stepur nga kafshimet e saj kundershtuese qe vetem ndiznin me shume zjarrin brenda tij, pa menduar per njerezit qe qendronin ne anen tjeter te asaj dere te vogel duke biseduar me coctailet e tyre ne duar, duke injoruar telefonin e tij qe dridhej papushim ne xhepin e xhaketes se shtrenjte qe mbante veshur; vazhdonte ta puthte dhe prekte teksa trupat e tyre beheshin serisht nje...
