[ BRIAN POV ]
Nakakainis naman talaga yung dalawang yun walang magawang matino! Pumasok na ko sa room at baka magstart na ang klase. Wala pa din yung kutong lupa na yun. Nilagay ko yung bag ko sa upuan niya.Sana hindi na siya dumating.....
( after 20 minutes.....)
Bakit kaya wala pa yun? antagal naman nun! late na late na siya ah? Siguro lumalandi nanaman yun!
"Jhun....." tinawag ko ang kaibigan ni kuto.
......................
"JHUN!"
"ti-tinatawag mo ko? himala ah!"
hindi baka tinetext -_- "*fake cough* nak-nakita mo ba si .. anu .. joey..?"
"sinong joey? madaming joey sa mundo!"
ambobogski naman nito -_- may iba pa bang Joey?
"yung kaibigan mo!"
"joey....? hmmmmm..... wala kong kaibigang Joey..."
"nevermind...." nonsense kausap! binaling ko nalang ulit yung atensyon ko sa papel..
"ah! baka Zoe! si Zoe ? yung katabi mo ??"
Lumingon ako sakanya and I nod.
"Sus! bakit kasi Zoe? pangasar? AYIEEEEEE!!.. Kasama niya si Kevin, mukhang on the...oh ayan na pala! ZOE! hinahanap ka ni Brian!"
ANG INGAY NAMAN NG LALAKING TO! KAILANGAN PA IPAGSIGAWAN! HINDI NALANG ITIKOM BIBIG!!!! BAKA ISIPIN NG BABAENG FEELER NA TO NA HINAHANAP KO SIYA!!!
panic. panic. panic!
Paupo na siya sa tabi ko.
"*ehem...*"
Mukhang nagpaparinig na siya, kinakabahan ako! bakit ganun?!!
"*coughs ulet*"
Hindi ko alam gagawin ko! wala pa ko naiisip na dahilan! Bahala na!
"E-HEM!"
"HINDI KITA HINAHANAP! AT BAKIT NAMAN KITA HAHANAPIN!! ITATANONG KO LANG KUNG NAKITA MO BA YUNG... YUNG ..YUNG PISO KO!! ALAM KO KASI MAGNANAKAW KA!"
Napabilis ako magsalita! hindi naman siguro halata?.
"ano ba sinasabi mo?" takang tanong niya..
huh? Ano daw?
"e bakit ka nageehem ehem jan?"
"Eh kasi po yung bag mo po, nasa upuan ko! ano ba kinakagalit at pinagsasabi mo nanaman! Bipolar!!"
Napahiya ako bigla! Masiyado ata ako nadala sa kaba!
"wa-wala!" lumabas ako at dumiretso sa CR! grabe yung bilis ng tibok ng puso ko kanina! Akala ko tatanungin na ko eh!
Humarap ako sa salamin. " Ano ba nangyayari sayo Brian?" kinakausap ko sarili ko. Tuluyan na ko mababaliw dito! Hinawakan ko ang noo ko, wala naman akong lagnat. Naghilamos ako at pagangat ng ulo ko, nagulat ako dahil nagsasalamin sa likod ko si Kevin. Awkward siyang ngumiti sakin pati na din ako.
Bumalik ako sa classroom. Nagsastart na pala ang klase.Nakakabagot. Pasimple kong tinitingnan yung ginagawa ni kuto. Ewan ko ba, kahit ayoko ibaling yung atensyon ko sakanya.. Yung mata ko sakanya talaga napupunta..
Busy siya sa pakikipagtext, I wonder sino tinetext niya....
"Mr.LUSHSIMPSON?" nagulat ako sa pagtawag ni ma'am.
BINABASA MO ANG
MY BIPOLAR BOYFRIEND 0_0 :)
Teen Fiction"There will always be a reason why you meet people. Either you need them to change your life or you’re the one that will change theirs." Learn to fall in love again! ^_^