Begüm
Bütün gece onu beklemiştik. Ondan haber alabilmek için Murat arkadaşlığımı ilerletmiş, aslında onlar hakkında her şeyi bildiğimi açıklamıştım. Tabi Murat esilalı kimliği gereği kolay çözülmüştü. Esilalı olduklarını öğrenmeme rağmen Eymen hakkında ayrıntılı bilgi vermemek için diretmişti. O zaman anladım ki bazı sınırları aşmalarını beklemek sandığım kadar da basit değildi. Eymen'in gidişinin ve sonrasında dönüşünün sebebini bilmiyordum. Ama gözlemleyebildiğim bir şey varsa o da Selim Bey'in onun gelişinden hoşnut olmadığıydı. Şaşılacak bir gerginlik ve bitkinliğe teslim olmuştu.
Zeynep'in o garip hastalıklı halini Selim Bey de görmek beni düşündürüyordu. Bu adamın anlaşılmaz hallerini aramızda tartışmamıza rağmen böylesi bir
değişimin nasıl olabileceğini açıklayamamıştık. Murat da bu konuda benim kadar temkinliydi. Yolunda gitmeyen bir şeyler olduğuna emindim. Saat gece yarısını geçmişti. Hepimiz Eymen'i karşılamakta kararlıydık. Sanırım en çok beni gördüğüne şaşıracaktı. Eymenin yokluğunda Murat' tan öğrendiğim bazı bilgiler beni şaşırtmıştı.
Ona ilk atalarının kim olduğunu sorduğumda Adem ile Havva'nın soyundan geldiklerini söylemişti. Ve ısrarlı sorgulamam sonrası aslında onların cennetin çocukları olduklarını öğrenmiş bulundum.
Adem ile Havva yer yüzüne indirilmeden önce, hala cennetteyken olan neslin esila halkı olduğunu kavramak beni sarsmıştı. Artık sabrım kalmamıştı. Eymen'in gelmeye niyetli olmadığına karar verdim. Tam ayaklanacaktım ki evin ahşap kapısı açıldı. Onun gelişiyle herkes kendine çeki düzen vermişti. Ona saygı duyduklarını, bir koruyucu olarak kabul ettiklerini onları, yakından tanıdığım bu kısa zaman içinde idrak etmiştim. Yorgundu ama olumlu bir ruh halindeydi şu an. Espila'nın yanından gelmiş olduğu kolaylık anlaşılıyordu. Galiba onu kaybetmeyi kabullenmiştim ama tüm bunlara rağmen etrafımda olmasını istiyordum.
Murat'tan kendi Eymen'imi yaratma fikriyle bir süre oyalansam da, aşk_ı sadakat rengiyle odaya girdiğinde ve ruhaniyetiyle odanın havasını kolaylıkla değiştiğini gözümle görüp hissettiğim anda kimsenin onun gibi olamayacağına kanaat getirdim.
Evet o bulunduğu her ortamı ruhani üstünlüğüyle farklı bir atmosfere bürüyordu. Hayır bu duygu değişiklikleri benim zavallı kimyamın çözümlemesi değildi. Onun bulunduğu yer iyi ruhların koruması altına alınıyordu. Ben bu ruhların kimler olduklarını bilmesem de nurlarını görebiliyor. Ferahlatıcı varlıklarını hissedebiliyordum. Eymen'in etrafı kuzey ışıklarını andıran bir mucizeyle ışıldıyordu. Usulca ayağa kalktım. Eymenin ruhuna ve ona eşlik edenlere karşı duyduğum saygının bilinçli bir şekilde elimi yüreğimin üzerine koyup hafifçe başımı eğerek selamladım. Daha önceleri Eymen'in varlığı o denli gözümü kör etmişti ki onun insanlık misyonu içinde ne denli kıymetli olduğunu kolaylıkla unutmuştum. Sanırım ulaşılabilir olmasını istememden kaynaklanıyordu yada şu an gördüklerim daha önce yoktu.
Oda aynı beden diliyle bizleri selamladı. Ayaklanan herkes yavaşça eski pozisyonlarını aldılar. Beyaz siyah ve turuncu odanın genel ambiyansını oluşturuyordu. Sade bir dizayn tercih edilmişti evde. Bu ev Selim Bey'in misafirleri için hazırlattığı bir mekan olmalıydı. Eymen sakin adımlarla salonu adımlayarak bizim bulunduğumuz bölüme gelip oturdu.
"Beni beklediğinizi bilmiyordum."Dedi bekletmiş olmaktan hicap duyarak. Gözleri benim üzerimde gezindi.
"O her şeyi biliyor."Dedi Murat. Eymen başıyla onay verdi, doğrusu şaşırmış görünmüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESİLA'NIN KAYIP KIZI(tamamlandı)#wattys2017
Ficção Científica"Aşık olduğum tek kadın. Nasılda hırçın, pervasız. Bu şehir midir bende ki aşkı harlayan? Bir mum gibi eritip, ay misali ışıtan. Nasıl da vuruyor bakışları insanı bağrından. Hüzün kokan sokakları kopup gelmiş geçmişin hazanından...
