Chapter 5: Mr. Antipatiko

17 2 1
                                    

         "Hay naku! Dapat linunok mo muna ang pride mo noh. Paano na yan? Edi hindi na nga mapapublish yung sinulat mo, mawawalan ka pa ng trabaho." Dewey said to Yumie over the phone.

        "Telebabad sa oras ng trabaho?"

       Napa-angat ng tingin si Dewey sa nagsalita. At automatic na nalukot ang mukha nya ng makita nya kung sino ito.

     "Hah! Sa pagkakaalam ko nakalabas na ng ospital si Sir Luke. Anong ginagawa mo dito?" Inis na tanong nya dito. "Yumie, tawagan nalang kita ulit mamaya ha. Bye!" Paalam nya sa kausap saka nya ibinulsa ang phone nya.

      "Is that the proper way of talking to your patient, Nurse Dewey?" Russel said na binasa ang nameplate ni Dewey. Na agad namang tinakpan ng dalaga.

   "Hindi ka naman namin pasyente eh." Pagtataray parin ni Dewey sa binata.

    "Sir Russel! Nandyan na po pala kayo. Hinihintay na po kayo ni Doktor Cruz sa office nya." Sabi ng isa sa mga nurse ng ospital kay Russel. Na ikina-singhap ni Dewey.

     "Okay, Nurse Zia. Pakisabe papunta na ko." Russel.

     "Okay po, Sir." Saka umalis si nurse Zia.

     "Asar..." Bulong ni Dewey sa sarili.

    "It seems na ikaw lang ang nurse na hindi magandang makitungo sa mga pasyente dito. And is that how you treat a person na ini-stalk mo?" Russel.

     "Hah! Hindi nga sabi ako stalker eh! Hindi kita iniistalk okay? Wala kang ebidensya. Wala!Kaya tigilan mo na ang pagtawag saken na stalker." Dewey said in Russel's face.

     "Maybe i should talk to my secretary na ihanap ako ng ibang ospital. Nakakatakot dito." Russel said saka tinalikuran ang dalaga.

     "Hah! Asar! Ang kapal talaga! Antipatiko!" Hindi na naman napigilang isigaw ni Dewey. Buti nalang this time hindi sya nahuli ng headnurse nila.

     Inis na bumalik sya sa nurse station saka pinakalma ang sarili bago nag-ayos ng mga files ng mga pasyente.

     "Hah! Bwisit talaga ang lalakeng yon. Teka kay Doctor Cruz ang appointment nya? Neurologist yon ah. Ah! Tama! May sira siguro ang ulo nya kaya ganun sya. Tama. May tama sa utak ang lalakeng yon." Kausapin ba ang sarili Dewey?

      Maya-maya lang dumating na ang kasama nya. Kaya turn naman nyang mag-rounds sa children's ward.

      Dahil nalibang sya sa mga batang pasyente nakalimutan nya na ang lalakeng sumira sa araw nya.

     But she is not expecting ang susunod na mangyayare sakanya sa araw na yon.

    "Dewey, pinapatawag ka ni Doctor Cruz." Salubong sakanya ni Zia pagbalik nya sa nurse station.

    "Ako?!? Bakit daw?" Nagtatakang tanong nya dito.

   "May iuutos yata sayo. Pumunta ka na lang sa office nya. Ako na muna dito." Zia.

     "Okay." Kibit balikat ni Dewey saka naglakad na papunta sa office ng nasabing doktor.

     Pero habang papunta sya  doon. Napapaisip sya kung bakit sya ipinapatawag ni Dr. Cruz.

      "Hindi naman siguro nya ko pagagalitan dahil sa encounter ko sa pasyente nya. At hindi naman siguro sya nagsumbong sa doktor nya diba?" Kausap nya na naman sa sarili nya.

    Nang marating nya ang opisina ni  Dr. cruz, huminga muna sya ng malalim bago kumatok at buksan ang pinto.

    Isinungaw nya ang ulo nya sa pinto saka nakangiting nagtanong."Pinatawag nyo daw po ako, Doc?"

    "Yes, Hija. Come in." Nakangiting sagot ng doktor.

         Mukha naman syang hindi galit.

     Nakahinga sya ng maluwag pero nawala ang ngiti nya ng makita nya ang lalakeng nakaupo sa upuang nasa harap ng mesa ng doktor.

     Psh! Nandito pa pala sya.

      "Maupo ka hija." Sabi sakanya ni Dr. Cruz.

     Tumalima naman sya. Bale magkaharap na sila ni Russel na nakaupo doon.

     "Bakit nyo po ako ipinatawag?" Tanong ni Dewey sa doktor ng nakangiti. Trying so hard na wag titigan ng masama ang lalake na katapat nya.

     "I want you to assist Mr. Russel Smith, hija. We have to conduct some series of test before his operation." Paliwanag kay Dewey ng doktor.

     Tahimik lang syang nakikinig dito. Hindi nya tinitignan ang binata para hindi kumulo ang dugo nya. Mahirap na baka hindi nya mapigilang magtaray.

      But in the back of her mind....So,ooperahan pala sya? Sana wag maging succesful at wag na syang magising. Hehehehe

      "And also he want you to be his personal nurse during his stay here in the hospital." Dr. Cruz said na nagpamulagat sa nagulat na dalaga.

    "P-Personal nurse po? Doc, di ba po sa children's ward ako assign?" Dewey.

    "I already talk to your head kanina lang. And she said na aayusin nya na daw ang schedule mo. Kaya wala ng problema hija." Nakangiting paliwanag ng doktor.

     "Po? You mean pumayag po si Headnurse?" Dewey.

    "Yes, hija. Mr. Smith, i want you to meet Nurse Dewey ang magiging personal nurse mo. But i guess you already know her. That's why you ask for her to be your personal nurse, right?" Dr. Cruz.

      Natigilan naman si Dewey sa narinig.

      He personally ask na ako ang maging personal nurse nya?

      "And Nurse Dewey sya ang magiging pasyente po. Si Mr. Russel Smith. But im curious paano kayo nagkakilala?" Tanong ni Dr. Cruz.

     Narattle si Dewey sa tanong nito. Kaya inunahan nya na itong sumagot.

      "Nagtanong lang po sya saken sa nurse station kaya nya ko nakilala." Dewey. Narinig nya namang ng Tsk! Ang binata na binalewala nya nalang.

    "I see." Tatango-tangong sabi ng doktor. Nag-ring ang phone nito. "Excuse me sasagutin ko lang ang tawag." Paalam ng doktor.

     "Go ahead, Doc." Sagot ni Russel dito.

      Tumayo si Dr. Cruz at lumabas ng opisina nya.

     "Si doc talaga. Bakit pa sya lumabas ng sarili nyang opisina." React ni Dewey.

     "Maybe, he dont want to be heard by a stalker like you." Russel commented.

    Kaya napabaling dito si Dewey.

     "Anong sinabi mo?!? Hah! Kaylan mo ba talaga ko tatantanan sa stalker thing na yan ha!"  Hindi nya na napigil ang kinikimkim na inis. "Atsaka bakit ako ang pinili mong maging personal nurse?"

      "Para hindi ka na mahirapan mag-stalk saken. Kawawa ka naman eh." Seryoso ang ekspresyon ng mukhang sabi ni Russel.

    "Ano?!?! Hah! Ang kapal naman ng mukha mo! Baka ikaw ang may hidden agenda saken kaya mo to ginagawa ha!" Dewey.

     "In your dreams, Miss. Sana lang ayusin mo ang trabaho mo. Kung ayaw mong isumbong kita sa head nyo o kay Dr. Cruz. Be thankful dahil hinayaan na kita na makalapit saken with out stalking me. But dont be so attach,Miss. Your not my type." Russel.

     "Hah! Ano?!?" Namumula na sa galit si Dewey. And Russel just smirk on her.

     Susugurin nya na sana ito kung hindi lang bumukas ang pinto at pumasok mula dito si Dr. Cruz. Kaya no choice si Dewey kungdi pigilan ang inis sa binata.

     Well, goodluck! Dahil matagal-tagal pa silang magsasama.

    It's either of the two. Matuluyan sa inis si Dewey kay Russel, o matuluyan si Russel sa galit ni Dewey.

A.N: Vote and comment! Thanks!

      Josahannbercasio




Rainbow FriendsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon