Rainbow Friends

Chapter 40: Act

Dewey

        "Are you sure na magaling ka na?" Tanong ni Dewey kay Russel na seryosong nagbabasa ng dyaryo habang nag-aalmusal.

      "Oo. Pinatanggal ko na nga yung bandage sa ulo ko di ba?" Russel.

      "Kaylangan mo pading mag-undergo sa ilang series ng test to makesure na okay ka na." Insist ni Dewey.

     "No need. Im fully recovered. Kaya hindi na kita kaylangan. Thanks for taking care of me Nurse Dewey. Pwede ka ng bumalik sa ospital. And dont worry matatanggap mo ang bonus mo for being my private nurse." Russel.

        "Hah! Parang kaylan lang ayaw mo kong paalisin tapos ngayon pinagtatabuyan mo na ko?" Dewey.

       "Di ba gustong-gusto mo namang bumalik na sa pag-duduty mo sa ospital? Kaya anong pinuputok ng butse mo ngayon?" Kunot ang noong hinarap na ito ni Russel.

      "Eh, k-kasi parang biglaan naman yata." Dewey.

       "Ang sabihin mo ayaw mo lang umalis kase hindi mo na makikita yung lalake dyan sa tapat ng unit ko." Russel.

      "Ofcourse not! Teka.... Siguro kaya mo ko pinapaalis ano? Kase nagseselos ka dahil close na kame ni Ryan." Dewey.

      "What?!? Bakit naman ako magseselos aber?" Russel.

     "K-kasi gusto mo ikaw lang ang pinapansin. Kulang ka kase sa pansin." Dewey.

      "Tsk! Hindi ko kaylangan ng pansin mo. Now that im okay makakaalis ka na. Thank you." Nginitian sya ng peke ni Russel saka ituro ang pinto.

      "Hah! Fine! Goodbye!" Padabog na kinuha ni Dewey ang bag nya sa sofa saka nagmartsa paalis ng unit ni Russel.

      Pero natigilan sya ng makita ang isang ginang sa may unit ni Ryan.

      "Huh?" Nagtatakang nilapitan nya ito. "Hello po. Kaano-ano nyo po si Ryan? Nandyan po ba sya?" Tanong dito ni Dewey.

     "Yaya nya ako. Pero dahil malaki na sya mga anak na ng kapatid nya ang inaalagaan ko. Nagpunta lang ako dito para kuhanan sya ng mga gamit para dalhin sa ospital. Kaibigan ka ba nya, hija?" Tanong ng ginang kay Dewey.

      "Opo. Kaibigan nya po ako. Ibig sabihin nasa ospital po sya ngayon?" Biglang may bombilyang umilaw sa ulunan ni Dewey.

      "Oo, hija. Isinugod sya kagabi doon dahil sa sobrang taas ng lagnat nya." Sagot uli ng ginang.

     "Tamang-tama po! Papunta po ako doon ngayon. Doon po ako nagtatrabaho. Nurse po ako." Dewey.

     "Ganun ba? Edi, sumabay ka na sa akin hija. May naghihintay na sasakyan saken sa ibaba." Alok nito kay Dewey na nagniningning na ang mga mata.

      "Sige po! Hindi ko po tatanggihan yan." Dewey.

       "Aaah!" Sabay silang napalingon ng ginang sa unit ni Russel. At nakita nila ito na nakaluhod sa may pintuan habang nakahawak sa ulo.

      "Hijo, ayos ka lang ba?" Tanong dito ng ginang na nilapitan si Russel.

      "Aaah!!!?? Ang sakit ng ulo ko!!!!!" Russel.

      "Sabi mo kanina okay ka na?" Nakasimangot na tanong dito ni Dewey.

      "Aaaaahhh!!!!! Sobrang sakittt!!!!" Parang hirap na hirap na daing ulit ni Russel.

      "Naku! Mabuti pa isabay na natin sya papunta sa ospital." At wala ng nagawa si Dewey kundi pumayag sa sinabi ng ginang.

       Tinulungan sya nito na alalayan si Russel na makasakay ng elevator. Parang biglang gusto nya itong itulak. Dahil pakiramdam nya umaarte nalang ito. Hindi nya lang ito matarayan dahil kasama nila ang yaya ni Ryan.

         At imbes na si Ryan ang puntahan nya sa ospital, ang pasyente nyang pabebe na naman ang inaasikaso nya.

   *****

Neshien

         "Sir, magpapanggap tayo?!?" Hindi makapaniwalang tanong ni Neshien ng sabihin ni Leon ang plano nito. "You mean lolokohin natin ang parents mo?" Tanong nya pa ulit sa boss na tumango lang. "P-Pero bakit ako?"

        "Sa tingin mo ba kapag naghanap ako ng ibang magpapanggap na fiancee ko hindi sila magtataka? Ikaw na ang naipakilala ko sakanila di ba?" Leon.

      "Wow! Parang wala pa kayong choice ah. Pero paano kung malaman nila na nagpapanggap tayo? Baka tanggalin nila ko dito sa hotel. Tsaka bakit hindi mo nalang pakasalan yung anak nila Mr. Chien? Maganda naman yun ah." Neshien.

       "Hindi ko sya mahal. At ni hindi ko sya kilala." Walang emosyong sagot ni Leon.

     "As if namang ako mahal mo di ba, Sir?" Neshien.

     "Magpapanggap lang tayo." Leon.

     "Sabi ko nga eh. Kaso paano kung malaman nga nila?" Problemadong tanong dito ni Neshien.

     "Hindi nila malalaman. This is just between you and me." Leon.

     "Pero nasabi ko na sa mga kaibigan ko." Nakagat ni Neshien ang labi nya.

     Napafacepalm naman si Leon.

     "Girls. Hindi nyo talaga mapigilan ang bibig nyo." Leon.

     "Siyempre magtataka sila kung bakit bigla akong nagka-fiance noh!" Neshien.

      "Dont shout at me, Ms. Neshien. Im still your boss." Leon.

     "Sorry, Sir. Pero sigurado ba kayong hindi ako mapapahamak dito sa plano nyo?" Neshien.

     "Akong bahala sayo. And makesure na hindi magdadaldal ang mga kaibigan mo. Im going to prepare a contract." Leon.

     "Contract for what?" Neshien.

     "For our fake relationship." Leon.

      "S-sigurado na po ba talaga kayo dito, Sir?" Alanganing tanong ni Neshien sa boss nya.

      "As if i have a choice. I wont let them control me. Kaya makipagtulungan ka nalang okay?" Leon.

     "Y-yes, Sir." Sagot nalang ni Neshien.

     "And be ready to get married any time." Leon.

     "Ano?!? Married?!? Papakasal tayo?!?" Shock na tanong ni Neshien.

    "It's a fake marriage, Ms. Neshien. Knowing dad siguradong hahamunin nila kong pakasalan ka. To assure them na totoo ang relationship natin. Dont worry i will pay you for this." Leon.

      "My gosh! As if namang ganun kadali yung sinasabi nya!" Nasabi nalang ni Neshien sa isip nya.

       Dahil hindi nya kinakaya ang mga sinasabi ng boss nya.

       "And i guess we have to start acting like real couple." Leon.

      "Act as real couple?!?" Neshien.

      "Let's start by calling each other by  first name or maybe an endearment?" Leon.

      "First name nalang!" Mabilis na sabi ni Neshien. "Para hindi ganon ka-awkward." Dugtong nya agad sa sinabi nya.

        "Okay. Let's have lunch later." Leon.

       "L-Lunch?!? T-Tayo?" Neshien.

        "Yeah. Kaylangan nila tayong makitang magkasama. We will sign the contract also." Leon.

       "O-Okay, Sir. Babalik na po ako sa table ko." Paalam ni Neshin.

       "Okay. And start calling me, Leon. Neshien." Leon said na ikinatayo ng balahibo ng dalaga.

       Hindi sya sanay na tinatawag ng boss nya by first name. And it give chills to her.

A.N: Vote and comment. Thanks!

        Josahannbercasio.