Güneş ve Çocukları

62 bölüm

(Haluk eve girer)

Haluk:güneş nerde?

Yardımcı:rana hanım la birlikte salondalar.

(Haluk hemen salona gider)

Haluk:abla..

Rana:haluk...

(Haluk gelir ranaya sarılır)

Haluk:hoşgeldin abla..

Rana:hoşbulduk..

(Güneş şaşkınlıkla onları izliyordu)

Haluk:hayatım..

Güneş:nee?

(Haluk gelir güneşin belinden tutar)

Haluk:iş başında dayanamadım özledim seni..

(Haluk güneşin yanağına kocaman öpücük bırakır,bıraktığında kulağına fısıldar)

Haluk:bana bırak çaktırma..

(Güneş şaşırmış bir şekilde sadece gözlerini kırpıp haluka onay verdi)

Rana:ne oluyor burda haluk..

(Haluk elini güneşin elini tutarak ve o an güneşle gözgöze geldi)

Haluk:bişey olduğu yok..sadece ben evlendim..

Rana:ne saçmalıyorsun..buna inanacağımı mı düşünüyorsun..

Haluk:o sana kalmış.sonuçta güneş benim resmi nikahlı karım..

Rana:şakayı bırak haluk.siz ayrıldınız hele ki o geceden sonra asla dimi güneş hanım..

(Güneş rana nın o gece demesiyle haluka sert bir bakış attı,sonra Haluk'un elini bırakmak istedi ama haluk bırakmadı elini)

Güneş:haluk..!

Haluk:abla geçmişi karıştırma..!arkamızda bıraktık..!

Rana:pek öyle gözükmüyor baksana halen elini tutuyorsun geçmişin..!

Haluk:yanılıyorsun..güneş geçmişim değil geleceğim ve oğlumun annesi..!

Rana:ne oğlu..

Kerem:bapa bapa baba..

Haluk:gel bakayım kucağa babacık..

(Haluk keremi kucağına aldı)

Rana:şaka mı bu..?haluk ne oluyor..!

Güneş:haluk ben keremi  alayım odaya geçecem siz daha rahat konuşun..

(Güneş keremi alır halulukun kucağından alıp yukarıya çıkıyor)

Haluk:abla daha sonra konuşuruz..güneş bende geliyorum..

Rana:haluk..!

Haluk:daha sonra abla..

(Güneş keremi bıraktı odaya )

Haluk:güneş..

Güneş:ne var ne..?

Haluk:ne..ne oldu..ablam birşey mi dedi?

Güneş:haluk ablan o gece derken ne ima etti..?

Haluk:şey biliyor..

Güneş:nasıl..

Haluk:sakin ol..

Güneş:sakin olmamı bekleme..

Haluk:ya biliyor işte..

Güneş:haluk ne olursa olsun..sen benimle aramdaki mahremiyeti niye ablan biliyor..