Güneş ve Çocukları

70 bölüm

(Kapı çaldı )

(Haluk ve güneş öpüşmeye devam ediyordu)

(Güneş yavaşça dudağını çekti)

Güneş:haluk..kapı..

Haluk:ne kapısı..

(Güneş tebessüm ederek)
Güneş:şapşal..kapı çalıyor..

Haluk:he..tamam..babacıkı getirdiler..

(Haluk kapıyı açar)

Kerem:baba..gedik..

Haluk:kimler gelmiş kimler babacıkım mı gelmiş..babacıkın kucağa..hoppala..ya senin kokun burnumda tütüyordu.. A ben bu kolunu yiyecem..

Kerem:baba hehehe baba du..baba du..

Güneş:babası  annesinede bırak.. Ayrıca haluk..

(Dedikten sonra güneş haluka Kaş gözle işaret yapıyordu,haluk anlamadı tabi,güneş ağzıyla dudağın sezsizce söylüyordu.haluk anlamadı tam tersine yanlış anlıyordu)

(Halukta sessizce dudaktan öpücükmü istiyorsun)

Güneş:kerem uslu durdumu Canan..

Canan:evet efendim..

(Haluk güneşe kaş göz yaptı ne var diye)

Güneş:benim oğlum uslumuymuş..

(Diyerek kerem Haluk'un kucağında olduğu için onlara yaklaştı,keremi öptü,öperken Haluk'un ceketindeki mendili eline aldı,Haluk'un eline koydu.çaktırmadan kulağına fısıldadı)

Güneş:şapşal dudağın ruj bulaşmış..

Haluk:ne..!bayamı..

Güneş:evet..

(Haluk mendili hemen dudağını sildi)

Haluk:Canan şöför nerde..?

Canan:arabadan eşyaları indiriyor..

Haluk:tamam.biz bahçeye çıkıyoruz.siz yemeği halldersiniz..

Canan:tamam efendim..

Güneş:yemeğe bende yardım edeyim..

Canan:yemeğiniz hazırlanmış efendim..

Haluk:sen bırak yemeği .. zaten ne yapacaklarını biliyorlar..

Güneş:ben yardım etmek istiyorum..

Haluk:güneş..hade bahçeye..!

Güneş:haluk..

Haluk:güneş..bahçe..!

(Haluk kucağında kerem ile bahçeye çıkar,arkalarında biraz sinirlenmiş olan güneş onlar takip ediyordu)

(Haluk keremi yere bırakır,ceketi çıkarır)

Haluk:babacıkla oyun oynama vakti..

Kerem:baba..bapa..

Haluk:evet bapa..hım anneyle kal geliyom..güneş geliyorum..

Güneş:gelme istersen..!

(Haluk bir yan bakış atıp güneşin yanından geçti)

Güneş:aşkım anneyi özlemedinmi sen..ben biraz sarılayım kuzuma..

Kerem:anne öyleydim..

Güneş:ohh kuzumda özlemiş annesini..biricik aşkımsın sen..oo babanda gıcık ..sinir bozuntusu..!

(Güneş keremin yanına yeşilliklere oturur)

Güneş:aşkım yavaş..koşma..gel yanıma..

Kerem:annee..bapa nelde..