Güneş ve Çocukları

İstanbul

Nazlı:anne ben izmiri şimdiden özledim..

Selin:ne özlemesi İstanbul efso..

Güneş:kızlar ama konuştuk bunları..

Nazlı:ama anne..ben istanbulda ne yapacam..

Güneş:okula gideceksin yeni arkadaşlar yeni bir çevren olsun..

Selin:kızım artık sıyrıl bu erkek Fatma kılığında biraz insan içine gir..

Nazlı:başlayacam burdan sana..

Güneş:yeter..kızlar kardeşinizi uyandıracaksınız..

Meral:kızlar sakin otele gidene kadar en azından..

Meral:bu arada kaç gün otelde kalacaz..

Güneş:şimdilik 1 hafta  bir ev bulana kadar,bu arada benim içn iznini kullandığın için çok teşekkür ederim sana nasıl borcumu ödeyeceğimi bilmiyorum..

Meral:lafı mı olur güneşçim ben burda haluk keremin teyzesiyim ne varki alt tarafı  sen bir dadı bulana kadar ben dadılıık yapcam bu çoçuğa..yakışıklı çoçuğa ayrıca güneşçim ben bu teyze şeyi bir tarafa bırakayım..ben keremin en iyisi büyümesini bekliyim alayım oğlunu kendime baksana maşallahı var ay ben yiyecem bu arada senin gibi bir kaynanam da olur..

(Birden herkes kahkaha tufanı kopar,taksiyi kullanan şöför bile)

Güneş:hade ben verdim razı oldum ya o kabul etmesse..

Meral:ben okadar yıl bekleyecem o kabul etmeyecek.. Tamam tamam en iyisi teyzesi olmak..

(Otele vardılar,önceden tuttukları 1odaya geçtiler.meral ikizler bir yatakta güneş kerem bir odada yatcaklardı)

(Bu arada otel Mertoğlu ların oteli 😅)

*************************
(Haluk'un da aynı bulunduğu otel burdaki çalışma ofisine gelmiş masasında evraklar göz atıyor)

(Haluk kapısı çalar)

Haluk:gir...

Sibel:haluk sen hala çalışıyormusun..?

Haluk:biraz işlerim var..

Sibel:haluk..biraz bana zamanını ayırsan..

Haluk:istediğin zaman yanındayım daha ne kadar istiyorsun..

Sibel:biz neyiz..haluk..

Haluk:senin yanındayken iyi hissediyorum elimden geldikçe sana zaman ayırıyorum..

Sibel:bak işte sorun burda haluk herkes bizi sevgili biliyor keza öyle..ama gerçekte arkadaş ben senle daha öpüşmedim bile..ama neyiz sevgili..

Haluk:konuştuk bunları..daha öncede söyledim..

Sibel:haluk 1 yıldır 1yıl senin hayatındayım..nereye gitsen senin yanındayım ama aramızda hiç birşey geçmedi..haluk biliyorsun ben senle ciddiyim..

Haluk:biliyorum bende öyle ancak zaman bazı şeyler var hala..

Sibel:unut her ne varsa  ardında bırak..

Haluk:yeter artık yine başlamayalım..

Sibel:haluk ben seni seviyorum ve sende biliyorsun.tamam nasıl istersen ben çıkıyorum..

(Sibel odasında çıktı)

Haluk:sibel..sibel..offf git..

(Haluk sinelim çıkmasıyla dosyayı masaya vurur)

(Haluk çalışma masasındaki dolabı açar,içinde fotağraflar eline alır)

Haluk:ben hala seni seviyorum..! Evet halen unutamadım..kim bilir sen ne yapıyorsun..şimdi biz evli bile ola bilirdik hatta çocuklarımız bile olurdu..ama bak ne oldu..!ben Londra ya gittim 6ay tedavi gördüm,daha ağır ilaçlar almaya başladım artık duygularımı köreltiyor bu ilaçlar..eskiden kullandığım ilaçlar sadece sinirlenmemi sağlıyordu şimdi ise beni bu ilaçlar bambaşka bir adam yaptı..aslında hepsi senin suçun..!ama ne yapayım seni sevmekten vazgeçemiyorum..!