İyi okumalar şimdiden...
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Avuçlarımda biriken damlalar kollarımda sürüklenerek toprakla buluşuyordu.
Saçlarımdan akanlar gözyaşlarıma karışıyordu.
Sırılsıklam olmuş olsam da öylece ellerimi kaldırmış dua ediyordum.
Hıçkırarak, biraz da yakararak.
Cennetine kabul et onu. Günahlarından arındır.
Allah'ım ne olur kurtar onu.
Yok olup gitmesine izin verme.
"Hasta olacaksın." Sam'de yanımdaydı. Beni öldürse ve gömse yeterdi.
Gömmesine bile gerek yoktu aslında. Toprağa karışırdım bir şekilde.
Acınası hayatım kaybolur giderdi. Kimseye zarar veremezdim böylece.
Gözlerimi kapattım ve kendime dua ettim.
Cehennemde yanmaya hazırım. Sadece içimdeki boşluk gitsin. Hatalarımla başa çıkmama yardım et.
Kurtar beni.
Koru beni Allah'ım.
Yapacak olduğum tüm hatalardan koru beni.
Hiçliğin ortasında bir mezarlıkta ettiğim duaların duyulduğuna inancım tamdı nedense.
Belki de ölü bedenlerin yukarıya olan yakınlığıydı beni buna iten ama yine de hissediyordum.
Sessizliği içime çektim. Bir adım sonrasının bilinmezliğini ve en sonunda ellerim iki yanıma düştü.
Başımı göğe kaldırdım. Yağmur damlaları yüzüme çarparken ruhumu temizledim. Düşüncelerimi.
Sonra hissettim. Zehirli düşüncelerin bir bir yok oluşunu izledim.
Sıcaklığı hissettim.
Güveni.
Sığınağımın farkına vardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAVEYRA #Wattys2017
General FictionLAVEYRA Hayatımın bir anda tepetaklak olacağını kim bilebilirdi ki? Bana bakan gözlerin bir zamanlar sevgi dolu olduğunu hatırlıyordum. Ben ağladığım zamanlar kapının önünde nöbet tuttuğunu hatırlıyordum. Ama şimdi gitmişti. O, özenle dizilmiş kirp...
