LAVEYRA #Wattys2017

Chapter 19 --> Ölü bedenin özü!

'Sanmıştım ki hepsi sadece bir rüya...'

Cade Andros

Gecenin bir vakti üzerimdeki berbat kokuya dayanmakla, gidip uyumak arasındaydım. Ama yapmam gerekenlerin daha bitmediğini de biliyordum.

Kızın geldiğini ve yerleştiğini bana haber veren Ed olmuştu. Evimi bir başkasına açmak ise benim ahmaklığımın en belirgin yanıydı. O herife borçlanmış olmaktan nefret ediyordum ama karşı çıkacak cesaretim, borcumun büyüklüğüyle siliniyordu.

İstediği şey gönderdiği kızı yanıma almamdı.

Siktirsin gitsin.

Merdivenleri tırmanarak son kata ulaştım. Uyuduğunu bilsem de pek umursadığım yoktu. Önemli olan, benim işlerime burnunu sokamadan çenesini kapatmaktı.

Kapının önünde kısa bir duraksama yaşadım ama yine de kapıyı çaldım.

Birkaç saniye öyle bekledim. Sonra içeriden gelen pürüzlü sese dikkat kesildim. Aksanı garip bir şekilde ilgimi çekti. Daha doğrusu şuydu aslında, pürüzlü sesi ile aksanı birleşince beynime giden kan yön değiştirmişti.

Ah, hadi ama! Barda birlikte olduğum şu sarışının üzerinden sadece 1 saat geçmiş olmalıydı.

Kapı açıldı. Bense gerildim. Dişlerimi kenetledim.
Karanlıkta dağılmış siyah kısa saçları ve şişmiş dudaklarıyla günahı andırıyordu. Ne dediğini duymadım, bir şey dedi mi anlayamadım bile.

Aşağıya gelmesini söyledim.

Merdivenlerden inerken sırtım karıncalanıyordu. Beni izlediğini bilen bazı organlarım ise kasılmaya başlamıştı. Erkek olmak bazı durumlarda benim için mala dönüşmeyi de içeriyordu.

Oturduğum koltuğa yayılmadan önce kotumun ağını düzelttim ve herhangi bir sorunu böylelikle ortadan kaldırmış oldum.
Ellerim şakaklarımda daireler çizerken bu kızın yanımda kalmasının beni bir el bombasına dönüştüreceğinden neredeyse emindim.

Sonra onu gördüm. Ürkek gözleri bir an olsun benimkileri bulmadı ama etrafı inceledi. Oturmadan önce elime bir zarf bıraktı sadece. Hareketlerinde emin olamayan bir yan vardı.

İlgimi çekti.

Koralle alakalı olduğunu söyledi zarfın, ben de kuralları söyledim. İstemeden de olsa içimdeki karmaşa sesimi sertleştiriyordu.

Dudakları. Gözleri.

Elmas gibiydi. Gözlerimi, bu uykulu, aksi halinden ayıramadım.
Sonra zihnimde beliren kızıl saçlı kadının görüntüsüyle birlikte kontrolümü kazandım.

Odasına gitmesini söyledim. Gitsin ki odaya dağılan ve burnuma gelen kokusu da onunla gitsin.

Ve zarfı açtım.

İlk başta yanlış okuduğumu düşündüm. Ama kelimeler biraz önce kazandığım kontrolü yerle bir etti.

Kız benimle kalacaktı yazanlara göre. Eğer gitmesini sağlarsam, zihnimde hala silik görüntüsü bulunan kızıl saçlı kadın geri gelecekti.

---

Tepki vermesini bekledim. Karşımdaki her bir hareketini dikkatlice izledim. Ama kılını bile kıpırdatmadı. Elindeki kağıdı tutmaya devam etti.