Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC

Κεφάλαιο 22: Μαντάτα

Ο Αλέξανδρος κοίταξε τη Ναταλία πληγωμένος. Δεν μπορεί μετά από ό,τι συνέβη μεταξύ τους να επέμενε να μείνουν χωριστά... Όλο το βράδυ έκαναν έρωτα... Πώς μπορούσε να του ζητάει κάτι τέτοιο; Εκείνη τον κοίταξε κι αναστέναξε. Ήξερε πώς τον πλήγωνε αλλά αυτή η απόσταση θα τους έκανε καλό.

-Μη με κοιτάς έτσι, σε παρακαλώ... του είπε.

-Μετά από ό,τι έγινε μεταξύ μας, θέλεις να μείνουμε χώρια; Την ρώτησε εκείνος πληγωμένος.

-Αλέξανδρε, σου εξήγησα ότι...

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση της. Ένιωσε μια σκοτοδίνη και μια ζαλάδα να την τυλίγουν. Στη στιγμή, βρέθηκε ξαπλωμένη στο πάτωμα. Ο Αλέξανδρος, βλέποντάς την να πέφτει, πετάχτηκε όπως ήταν γυμνός από το κρεβάτι και έτρεξε αμέσως κοντά της.

-Μωρό μου; Καρδούλα μου; Μίλα μου!!! Της είπε.

Καμία απάντηση. Απελπισμένος πήρε το τηλέφωνο και κάλεσε το Νίκο.

-Έλα Νίκο, κοιμάσαι;;; τον ρώτησε όταν άκουσε το νυσταγμένο μούγκρισμα του φίλου του.

­-Όχι, χορεύω πεντοζάλη... Τι θες να κάνω, χριστιανέ μου, στις... 6 ώρα το πρωί;;;;;; Πας καλά, παιδάκι μου;;;;;; Τι θες, ρε, πρωί – πρωί; Στον ύπνο σου με έβλεπες;;;; τον άκουσε να του λέει από την άλλη γραμμή ο φίλος του.

-Νίκο, η Ναταλία λιποθύμησε... Εκεί που μιλούσαμε, έχασε τις αισθήσεις της και λιποθύμησε... Της μιλάω αλλά δε μου μιλάει...

-Θα είναι επειδή μιλάει σε άλλη γραμμή... του είπε ειρωνικά ο Νίκος.

-Ε;;;;

-Τι ε, ρε βλάκα;;;; Λιπόθυμη είναι η κοπέλα πως θες να σου μιλήσει;;;; Με τηλεπάθεια;;;;

­­-Α, ναι, καλά λες... Τι κάνω τώρα;;; ρώτησε απελπισμένος εκείνος.

-Λοιπόν, τώρα θα αρχίσεις να της τραγουδάς εύθυμα τραγούδια για να μπορέσει να σηκωθεί και να χορέψει...

-Νίκο, τι λες;;;;;

-Εγώ ή εσύ;;;; Δε μου λες, πόσα κιλά ηλιθιότητας κουβαλάς στο κεφάλι σου;;;;;;

-Γιατί, ρε Νίκο;;;

-Μου αρέσει που ρωτάς κιόλας... Ρε ηλίθιε, είναι η γυναίκα λιπόθυμη κι εσύ με ρωτάς τι θα κάνεις;;;;; Θα την πας σε νοσοκομείο!! Τι πιο λογικό;;;; Εγώ είμαι από τον ύπνο αλλά εσύ πετάς τις κοτσάνες!!!!!

-Καλά, ντε, μη βαράς...

-Μη με προκαλείς... Άντε πάρε τη Ναταλίτσα στο νοσοκομείο κι έρχομαι κι εγώ σε λίγο... του είπε ο Νίκος από την άλλη γραμμή κι έκλεισε το τηλέφωνο.