Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC

Κεφάλαιο 46: Τίποτα δεν είναι όπως παλιά

Ένας χρόνος πριν - Νύχτα γάμου - Ένας μήνας μετά

Ο Αλέξανδρος κοίταξε την ώρα στο ρολόι απέναντι. Είχε ήδη πάει 10 το βράδυ. Εδώ και μία ώρα στεκόταν στην αίθουσα αναμονής και περίμενε τον γιατρό να τον ενημερώσει για τη γυναίκα του και το αγέννητο παιδί τους. Αυτός, όμως, ήταν άφαντος.Τι είχε συμβεί, άραγε; Μήπως έπαθε κάτι η Ναταλία; Γιατί δεν εμφανιζόταν κανείς να τον ενημερώσει;

Ένα άγγιγμα στον ώμο και μια φωνή να τον καλεί τον έκαναν να αναπηδήσει από τη θέση του. Έστρεψε το σώμα του και είδε τον Νίκο με την Όλγα να τον κοιτάζουν με αγωνία.

-Αλέξανδρε; Ήρθα όσο πιο γρήγορα μπορούσα... Τι έγινε; ρώτησε με αγωνία η Όλγα.

-Η Ναταλία... Είχε αιμορραγία και την έφερα εδώ να την εξετάσουν...

-Αιμορραγία;; Κινδυνεύει να χάσει το παιδί;;; ρώτησε ξανά η Όλγα.

-Δεν έχω ιδέα... απάντησε κουρασμένος ο Αλέξανδρος.

-Ποιο παιδί, ρε παιδιά;;;;; ρώτησε απορημένος ο Νίκος.

Ο Αλέξανδρος σήκωσε το βλέμμα του και κοίταξε τον Νίκο που τον κοιτούσε με εμφανή την απορία στο πρόσωπό του. Δεν είχαν προλάβει να μιλήσουν από χθες για να του πει τα ευχάριστα...

-Η γυναίκα μου είναι έγκυος, Νίκο... 

-Τι είναι;;;;; ρώτησε σαν χαμένος ο Νίκος.

-Έγκυος...

-Δε μιλάς σοβαρά...

-Μιλάω πολύ σοβαρά... Φαίνεται πως εκείνη τη μια και μοναδική φορά που κάναμε έρωτα, έμεινε έγκυος...

-Και γιατί κινδυνεύει να το χάσει; Τι έγινε; Γιατί, προφανώς κάτι έγινε για να έχει αιμορραγία... είπε η Όλγα.

-Να... Όταν επέστρεψα στο σπίτι, άκουσα φωνές... Μπήκα μέσα και είδα τη Ναταλία έξαλλη να διώχνει την Έλενα... Ήταν πολύ χλωμή και...

-Ποιαν έδιωχνε;;;; ρώτησε η Όλγα με συγκρατημένο θυμό διακόπτοντας τον.

-Την Έλενα...

-Έχει πολύ θράσος αυτή η γυναίκα, τελικά... Μετά από ό,τι έκανε, τόλμησε να επισκεφθεί τη Ναταλία; ρώτησε ο Νίκος.

-Κάποιος της έδωσε το δικαίωμα, από ό,τι φαίνεται... απάντησε στην ερώτηση του Νίκου η Όλγα κοιτάζοντας τον Αλέξανδρο.

-Όλγα, εγώ...

-Εσύ, Αλέξανδρε, αν δεν πηδιόσουν μαζί της μια νύχτα πριν από το γάμο σου με τη Ναταλία, τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί! του πέταξε η Όλγα.