Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC

Κεφάλαιο 11: Δεν είναι αυτό που νομίζεις...

3 χρόνια πριν - Δύο εβδομάδες μετά

-Ρε κορίτσι, δεν το διαλύουμε να πάμε σπίτια μας; 2 πήγε η ώρα... Έχω κι έναν άντρα να με περιμένει... είπε η Όλγα πνίγοντας ένα χασμουρητό.

-Ναι, βρε Ολγάκι, δίκιο έχεις... Ώρα για ξεκούραση... συμφώνησε η Ναταλία. Άντε, πήγαινε να μη σε περιμένει ο Ιβάν και θα μαζέψω εγώ... συνέχισε η Ναταλία.

-Όχι, ρε κορίτσι... Κι εσύ κουρασμένη είσαι... διαμαρτυρήθηκε η Όλγα.

-Σιγά τα πιάτα που έμειναν, ρε Ολγάκι... Άντε, πήγαινε...

-Αχ, βρε Ναταλάκι, είσαι ένας θησαυρός!!! της είπε εκείνη κι, αφού της έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο, έφυγε.

Η Ναταλία, αν και κατάκοπη, άρχισε να μαζεύει τα πιάτα από τα άδεια τραπέζια. Αν και είχε τελειώσει με άριστα τη σχολή μάρκετινγκ, δεν μπορούσε με τίποτα να βρει δουλειά σε κάποια διαφημιστική εταιρεία. Έτσι, συνέχισε να εργάζεται ως σερβιτόρα στην καφετέρια που δούλευε από τότε που τελείωσε το σχολείο. Τα έξοδα ήταν πολλά και η γιαγιά της δεν μπορούσε να συντηρεί τα έξοδα δύο κοριτσιών. Βέβαια, η κυρία Ντίνα είχε αντίθετη άποψη αλλά η Ναταλία ήταν ανένδοτη. Δε θα παρατούσε τη δουλειά της αφού την είχε ανάγκη.

Τα βήματα που ακούστηκαν μέσα στην ησυχία που επικρατούσαν την έκαναν να αναπηδήσει από τη θέση της. Μάλλον κάποιος πελάτης δε θα διάβασε την επιγραφή που έγραφε "ΚΛΕΙΣΤΟΝ" με κεφαλαία γράμματα. 

-Συγγνώμη αλλά έχουμε κλείσει... είπε και γύρισε να κοιτάξει τον απρόσκλητο επισκέπτη.

Μπροστά της είδε ένα ψηλό και γεροδεμένο άντρα να της χαμογελάει. Αναστέναξε βαριεστημένα όταν διαπίστωσε πως ο απρόσκλητος επισκέπτης ήταν ο Μιχάλης, ένας γείτονάς της τακτικός πελάτης της καφετέριας που της είχε γίνει στενός κορσές τον τελευταίο χρόνο.

-Εσύ είσαι, βρε Μιχάλη; τον ρώτησε.

-Ναι, μικρή... Δε με περίμενες; την ρώτησε πίσω.

-Εμ, τέτοια ώρα; Όχι... Δε συνηθίζω να περιμένω κανέναν τέτοια ώρα...

-Ούτε καν το αγόρι σου; την ξαναρώτησε εκείνος.

-Ω, ναι, το αγόρι μου το περιμένω τέτοια ώρα, μόνο που ΕΣΥ - τόνισε όσο μπορούσε τη συγκεκριμένη λέξη - δεν είσαι αυτό! του απάντησε χαμογελώντας.

Δεν της άρεσε που της την έπεφτε τόσο επίμονα. Με τη στάση της προσπαθούσε να του δείξει ότι δεν ήθελε πολλά - πολλά μαζί του αλλά αυτός δεν έλεγε να το καταλάβει. Γι' αυτό κι αποφάσισε να του τα πει έξω από τα δόντια. Τέρμα οι ευγένειες. Τον ήξερε από μικρή, μια και μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά, και μπορούσε να πει με ειλικρίνεια ότι της ήταν τελείως αντιπαθής. Ήταν αλαζόνας, δεσποτικός και γυναικάς. Το είδος του άντρα που απεχθανόταν η Ναταλία. Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτό... Κάτι πάνω στο πρόσωπό του της φαινόταν επικίνδυνο. Δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι αλλά αυτό το κάτι την έκανε να μη θέλει πολλές επαφές μαζί του.