Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC

Κεφάλαιο 49: Τραβηγμένη κουρτίνα

-Θα με βοηθήσεις;; ρώτησε τον Αποστόλη ο Αλέξανδρος με την αγωνία να είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.

Εκείνος τον κοίταξε. Η ικεσία στο πρόσωπο του παλιού του συμφοιτητή ήταν αρκετή για να τον κάνει να πάρει την απόφαση του.   

-Ναι... απάντησε.

Την ίδια ώρα, ο Μιχάλης πάλευε με τις σκέψεις του. Η επιμονή της Έλενας να κάνει κακό στη σχέση του Αλέξανδρου και της Ναταλίας είχε αρχίσει να του δίνει στα νεύρα. Είχε καταντήσει υστερική με αυτό το θέμα. Κι ο Μιχάλης, ως άνθρωπος ανυπόμονος, δεν άντεχε τις υστερίες. Εξάλλου, ήταν και η Ναταλία στη μέση. Μπορεί να μισούσε τον άντρα της και να είχε ορκιστεί να τον εκδικηθεί αλλά κάτι τον σταματούσε...  Δεν τον σταματούσε τόσο ο φόβος που ένιωθε για την οργή του Αλέξανδρου όσο η αγάπη που πυρπολούσε το κορμί του για τη Ναταλία. Όσο κακός κι αν ήταν, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά όταν έβλεπε τα πράσινα μάτια της. Γι' αυτό και δεν είχε κάνει κίνηση προηγουμένως. Όλο αυτό τον καιρό που την παρακολουθούσε, δεν τόλμησε να την πλησιάσει ξανά. Δεν ήθελε να την πληγώσει. Ακριβώς όπως εκείνη τη μέρα... Μια μέρα πριν τον γάμο της...
----------------------
Ένα χρόνο πριν - Παραμονή γάμου
Ο Μιχάλης πλησίασε τη Ναταλία που κοιτούσε ενθουσιασμένη το κατάλευκο νυφικό της. Φαινόταν τόσο χαρούμενη που αύριο θα γινόταν κι επίσημα σύζυγος του αγαπημένου της... Για μια στιγμή κοντοστάθηκε. Η κοπέλα ήταν τόσο ευτυχισμένη... Πώς θα της έλεγε κάτι τέτοιο; Πώς θα του έκανε καρδιά να χαλάσει αυτή την ευτυχία που στόλιζε το πρόσωπό της; Έπρεπε, όμως, να της το πει...

-Πριγκίπισσα;

Εκείνη αναπήδησε στο άκουσμα της φωνής του. Έστρεψε το σώμα της προς εκείνον και τον αντίκρισε. Το χαμόγελο έφυγε από τα χείλη της και το βλέμμα της έγινε εχθρικό. Ο Μιχάλης ένιωσε έναν πόνο στην καρδιά. Δεν άντεχε να τον βλέπει με αυτό το βλέμμα...

-Τι θέλεις πάλι, Μιχάλη; τον ρώτησε επιθετικά η κοπέλα. Νομίζω σου έκανα ξεκάθαρο το γεγονός ότι δε θέλω να με πλησιάζεις ούτε στα 50 μέτρα! Αύριο παντρεύομαι! Πάρτο χαμπάρι και άσε με ήσυχη, επιτέλους!!! του είπε με αγανάκτηση στη συνέχεια.

-Μη με αποπαίρνεις, πριγκίπισσα... Το καλό σου θέλω... Σ' αγαπάω και δε θέλω να σε κοροϊδεύει αυτός ο ανόητος που ετοιμάζεσαι να παντρευτείς... της είπε εκείνος.

-Αν ήρθες εδώ για να κατηγορήσεις για άλλη μια φορά τον Αλέξανδρο, σήκω και φύγε αυτή τη στιγμή! του είπε η Ναταλία και του έδειξε την πόρτα.