Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC

Κεφάλαιο 19: Υποψίες

3 χρόνια πριν – Δύο βδομάδες μετά – Επόμενη μέρα

-Σας ρώτησα κάτι! Τι θέλετε εδώ; Τον ρώτησε άλλη μια φορά.

Ο Αλέξανδρος δεν απάντησε. Κοίταζε μια τα μάτια και μια τα χείλη της. Δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον εαυτό του. Με μια κίνηση, την τράβηξε στην αγκαλιά του και ακούμπησε απαλά τα χείλη του πάνω στα δικά της. Γρήγορα, όμως, το φιλί του έγινε βαθύ και παθιασμένο. Ήθελε εδώ και τώρα να σκεπάσει το κορμί της με το δικό του και να την κάνει δική του μια για πάντα... Η Ναταλία, με τη σειρά της, ένιωσε το σώμα της να μουδιάζει και να το αγκαλιάζει μια γλυκιά ανατριχίλα. Όσο κι αν προσπαθούσε να τον αποφύγει, αυτός ο άντρας έκανε το κορμί της να ξυπνά και να αισθάνεται όπως δεν είχε αισθανθεί ποτέ. Τι στο καλό της είχε κάνει αυτός ο άντρας και της προκαλούσε τέτοια ταραχή με μόνο ένα βλέμμα του; 

Ο Αλέξανδρος, νιώθοντάς την να μην αντιστέκεται και να αντριχιάζει από το άγγιγμα των χειλιών τους, βάθυνε το φιλί τους. Τα χέρια του αγκάλιασαν το πρόσωπό της και τα χείλη του συνέχισαν να γεύονται τα δικά της. Είχε εθιστεί στη γλύκα τους τόσο πολύ που δεν μπορούσε να σκεφτεί άλλη γυναίκα. Εδώ και δύο βδομάδες, δεν άφησε γυναίκα να τον πλησιάσει. Ούτε καν την Έλενα, με την οποία την έβρισκε πάρα πολύ στο σεξουαλικό κομμάτι. Γι' αυτό άλλωστε την είχε προσλάβει ως γραμματέα του... Για να μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγάζει τα μάτια του μαζί της... Αυτή η γυναίκα κανοποιούσε κάθε του ανάγκη και, με τη σειρά του αυτός ικανοποιούσε τις δικές της ανάγκες. Όχι τώρα πια όμως... Από τη μέρα που αντίκρισε τα πράσινα μάτια της Ναταλίας, δεν μπόρεσε να βρεθεί ερωτικά ούτε με την Έλενα αλλά ούτε και με καμία άλλη...

Ξάφνου, ένιωσε τον παγωμένο αέρα του χειμώνα να τον χτυπάει στο πρόσωπο. Άνοιξε τα μάτια του και είδε τη Ναταλία να τον κοιτάζει. Τα μάγουλά της είχαν πάρει ένα κόκκινο χρώμα όχι τόσο από το κρύο όσο από την ντροπή που ένιωσε. Σήκωσε το χέρι του να την χαϊδέψει. Η κοπέλα έκανε ένα βήμα πίσω.

-Γιατί το κάνετε αυτό; τον ρώτησε.

-Μη μου μιλάς στον πληθυντικό, σε παρακαλώ... Στο εξήγησα και χτες... Γιατί νιώθω μια αθεράπευτη έλξη για σένα... Τα χείλη σου είναι φάρμακο για μένα... Με κάνεις να νιώθω όπως δεν ένιωσα ποτέ μου... Θέλω να είμαι συνεχώς μαζί σου...

-Σας παρακαλώ, με φέρνετε σε δύσκολη θέση...

-Συγγνώμη... Αλλά, Ναταλία, δε νιώθεις τι μου κάνεις; Έχεις καταλάβει το μυαλό μου... Και ξέρω ότι κι εσύ με θες...