Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC

Κεφάλαιο 36: Απανωτά σοκ...

Νοσοκομείο - Λίγο πριν το εξιτήριο...

Η Κωνσταντίνα έριξε μια περιφρονητική ματιά στο Νίκο που την κοίταζε έκπληκτος και έτεινε το χέρι της προς τον Αποστόλη. Αφού ο Νικολάκης δεν έκανε καμία κίνηση τόσα χρόνια, θα ζούσε αυτό το συναίσθημα που λεγόταν έρωτας με τον Απόστολο... Ωραίος άντρας ήταν και, από ό,τι φαινόταν, την γούσταρε... Εκείνος πήρε το χέρι της στο δικό της και το φίλησε τρυφερά.

-Πάμε, πριγκίπισσα; την ρώτησε.

-Πάμε κύριε Αντωνόπουλε... είπε η Κωνσταντίνα αποφασιστικά.

Ο Νίκος έριξε το βλέμμα του στα σφιχταγκαλιασμένα χέρια τους. Ένιωσε ένα τσίμπημα ζήλιας στην καρδιά του. Αν δεν σκεφτόταν τόσο πολύ τη διαφορά ηλικίας που είχαν και το γεγονός ότι η μικρή είναι ανήλικη, θα της εξέφραζε από την πρώτη στιγμή τον έρωτά του.

-Μπέμπα... είπε τρυφερά.

-Τι θες, Νίκο; τον ρώτησε ψυχρά η κοπέλα.

-Μη φύγεις μαζί του...

-Μπα;; Γιατί;;; ρώτησε ειρωνικά η μικρή.

-Γιατί αυτός ο ανόητος είναι κορτάκιας και θα σε παρατήσει πριν το καταλάβεις!! της είπε με ένταση εκείνος.

-Νίκο, σταμάτα να ανακατεύεσαι στη ζωή μου!!! Θα ζήσω αυτό που μου προσφέρεται τώρα κι αν με παρατήσει όπως λες, τουλάχιστον θα έχω ζήσει κάτι!!!! του είπε με ένταση η κοπέλα. Πάμε κύριε Αντωνόπουλε! είπε στη συνέχεια στον Αποστόλη που χαμογελούσε ειρωνικά.

Εκείνος, αφού έριξε μια ειρωνική ματιά στο Νίκο, έκλεισε την Κωνσταντίνα στην αγκαλιά του, αφήνοντας το Νίκο να βράζει στο ζουμί του. Ο Νίκος έσφιξε τις γροθιές του θυμωμένος και κάθισε στο παγκάκι. Ένιωθε να πνίγεται. Ήθελε τόσο πολύ ένα τσιγάρο για να ηρεμήσει. Έψαξε στην τσέπη του παντελονιού του και βρήκε το πακέτο από τα τσιγάρα του. Πήρε το πακέτο στα χέρια του και τράβηξε ένα τσιγάρο. Το άναψε και τράβηξε μια ρουφηξιά. Η νικοτίνη που εισχώρησε στο αίμα του, αντί να τον χαλαρώσει όπως περίμενε, τον τσίτωσε περισσότερο. Πέταξε με δύναμη το τσιγάρο στο χώμα και κατευθύνθηκε στο νοσοκομείο. Λίγα λεπτά αργότερα, χτυπούσε την πόρτα του δωματίου όπου νοσηλευόταν η Ναταλία. Του άνοιξε η Όλγα.

-Καλώς τον... είπε χαρούμενα η κοπέλα.

-Πού είσαι, ρε βλαμμένε, τόση ώρα;;; τον ρώτησε ο Αλέξανδρος.

-Δε θες να ξέρεις! απάντησε απότομα ο Νίκος.

-Καλά ντε!! Μια ερώτηση έκανα!!