Ένα χρόνο πριν – Νύχτα γάμου – Δύο βδομάδες μετά
Ο Αλέξανδρος, θολωμένος από τον πόθο και την αγάπη του για τη γυναίκα του, αφαίρεσε τα ρούχα του και πήρε θέση από πάνω της. Τα βλέμμα του διέτρεξε το πανέμορφο κορμί της. Πόσο του είχε λείψει... Από εκείνη τη μέρα, δύο βδομάδες πριν, που την είχε δει για πρώτη φορά γυμνή εντελώς, που είχε γευτεί το κορμί της για πρώτη φορά, δεν μπορούσε να ησυχάσει... Του έλειπε συνεχώς... Δύο βδομάδες τώρα, κάθε βράδυ το κορμί του πονούσε από την ανάγκη του για εκείνην... Μια ανάγκη που δεν ήταν απλά σωματική... Του έλειπε η ίδια η Ναταλία... Του έλειπε το χαμόγελό της, το γέλιο της, τα όμορφα μάτια της... Ήξερε πως το γυαλί είχε ήδη ραγίσει μετά το βιασμό και πως δύσκολα θα κολλούσε πάλι... Έπρεπε να κάνει τα πάντα για να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη της γυναίκας του...
Το βλέμμα του εστιάστηκε στα μάτια της που τον κοιτούσαν με φόβο και λαγνεία μαζί. Έσκυψε και την φίλησε με μια πείνα που όμοιά της δεν είχε ξανασυναντήσει. Η στέρηση τόσων ημερών έκαναν το κορμί του να πάρει φωτιά με ένα μόνο βλέμμα, με ένα μόνο άγγιγμα. Το ένα του χέρι αγκάλιασε απαλά τη γυμνή της μέση και το άλλο ξεκίνησε ένα αισθησιακό χάδι από τον ώμο μέχρι το πόδι και πάλι από την αρχή... Ένιωσε τη γυμνή της σάρκα να ακουμπάει τη δική του. Ανατρίχιασε. Τα χέρια του κατευθύνθηκαν στα πόδια της και προσπάθησαν να τα ανοίξουν. Την ύστατη στιγμή, γύρισε και την κοίταξε, ζητώντας την έγκρισή της. Η Ναταλία είχε στρέψει το βλέμμα της αλλού, αποφεύγοντας να τον κοιτάξει. Σήκωσε το χέρι του και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο.
-Μη φοβάσαι, μάτια μου... Δε θα σε πονέσω... της είπε απαλά προτού βυθίσει το σώμα του μέσα στο δικό της.
Η Ναταλία νιώθοντάς τον να εισχωρεί μέσα της απαλά και τρυφερά, αφέθηκε. Η καρδιά της άρχισε να χτυπάει δυνατά από πόθο και φόβο καθώς οι ωθήσεις του Αλέξανδρου μέσα στο σώμα της δυνάμωναν. Αυτή τη φορά δεν την πονούσε. Ο έρωτάς του ήταν τρυφερός και γλυκός. Παρόλα αυτά, η αμηχανία που συνέχιζε να νιώθει σε κάθε του ώθηση δεν την άφηνε να απολαύσει τον έρωτά του. Εκείνος, νιώθοντας την αμηχανία της, την κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια.
-Είσαι εντάξει; Την ρώτησε τρυφερά.
VOUS LISEZ
Καταιγίδα ο έρωτας...AUBGRBC
Roman d'amour"Παράτησα τα όνειρά μου για σένα, Αλέξανδρε... Σ' αγάπησα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο... Ακόμα σε αγαπάω... Δε θα αγαπήσω ποτέ κανέναν άλλον σαν εσένα... Αλλά αυτός ο γάμος πρέπει να τελειώσει... Κάνουμε κακό ο ένας στον άλλον..." Αυτά είπε η Ναταλ...
