112.BÖLÜM

222 9 2
                                    

Eylül ve serkan bebeklerin oraya doğru giderler..Diğerleri onların geldiğini görünce camın oradan çekilir  ve Eylülle Serkan'a yer açarlar..

Eylül camdan içeriye bakar..Küçük küçük bebekler vardır.Hepsi makineye bağlı..Mosmor..Parmak kadar..Eylül o bebekleri görünce ağlamaya başlar..Onlardan iki tanesi kendi canıdır..

Eylül=Benim bebeklerim hangisi Serkan

Serkan önde yan yana duran Ömür ve Ömrüm'ü gösterir..

Serkan=Aşkım önde sağ tarafta yan yana olanlar

Eylül=Eğer Onları koruyabilseydim şimdi o makinelerle acı cekmeyeceklerdi

Serkan=Aşkım öyle söyleme..

Eylül=Onlar çok küçük serkan..yaşamazlar ki..Onlar acı cekmesin...O küçük bedenleri acı cekmesin..Söyle doktora çeksinler o makineleri..Ben gerekirse yıllarca acı cekerim..Onlar cekmesinler ne olursun..

Eylül bunları söyleyince diğerleri daha fazla dayanamaz ağlar..Büyümek böyle bir şeydi işte..Kendi canını hiçe sayabilmek..Evladın için her şeye katlanabilmek..Yaşasa da yaşamasa da..

Serkan=Aşkım onlar ölmedi ölmüş gibi davranma ne olursun..Biz onlar için güçlü olmak zorundayız..

Eylül'ün ağzından

Haklıydı serkan güçlü olmak zorundaydık..Ama elimde değildi..O camın önüne geçip o bebekleri görünce canım yandı..Hepsi küçücük..Kimi belki de kaç aydır o makinelere bağlıydı? İnsan başına bir şey gelmeyince sorgulamıyor bazı şeyleri..Serkan bizim bebeklerimizi gösterdi..Sağ tarafta yatan 800 gram doğmuş olana Ömür,onun yanında yatan 820 gram doğmuş olana da Ömrüm demiş.Kızlarımın adı belliydi artık..Eğer onlara bir şey olursa mezar taşlarına yazılacak bir isimleri vardı..Bir anne-baba içinde en zoru çocuğunun kendinden önce mezara konmasıydı sanırım..Yıllardır yaşadığım onca acı "Evlat Acısının" yanında hiçbir şeymiş..Onlara dokunamamak kokularını içime çekememek..Onları öyle makinelerle görmek..Hayatımın en zor anlarını yaşıyordum..

Eylül ağladığı için ve tabi ona verilen süre bittiği için güney ve serkan Eylül'ü ayarlanmış olan odaya götürür..Eylül'e sakinlestirici yaparlar ve uyur..

Diğerleri kantinde oturur..Serkan Eylül'ün yanında kalır..

Kader=Neden mutlu olduğumuz zaman başımıza bunlar geliyor neden..ömür ve ömrüm..Bu bebekler daha gözlerini açmadan makineye bağlandılar..

Cemre=Kader ağlama ne olursun artık..Biliyorum bende onları öyle görmeye dayanamıyorum ama Eylülle Serkan çok kötü

Songül=Eğer Özgü de böyle bir şey olsaydı..Düşünemiyorum..Biz çocuklarımızı korumaya çalışırken..Ya onların acı çekmesine dayanamıyorum

Kader=Eğer Umut yaşasaydı Özgü'nün bir halası daha olacaktı..1 yaşında küçük hala..Ömür ve Ömrüm'ün de teyzesi..Ya Ömür ve Ömrüm de Umut gibi bırakırsa bizi..

Güney=Kader kader yapma bak biz kardesimizi kaybettik ama yeğenlerimizi kaybetmeyeceğiz tamam mı ağlama lütfen..

Tesadüflerle Dolu HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin