114.BÖLÜM

227 9 6
                                    

Eylül ve Serkan hastaneden çıkıp eve giderler.Yine elleri bomboş..Bebeklerini hastanede bırakmış..Yine uykusuz geçecek bir gece..Cemre 2 aylık hamile..Kızlar hastanede olduğu için korkuyor..Kendi bebeğine de bir şey olacak diye..

Kader=Hoşgeldiniz kardeşim
Eylül=Hoşbulduk kader
Kader=Bak yemek hazırladık bizimkilerde burada
Serkan=Biz yedik kader siz yeseydiniz keşke
Kader=Ya hiç yemek yemiyorsunuz..Her gün hastanede tost yemekle olur mu..Hadi gelin
Eylül=Ben aç değilim ama eşlik edelim size beklemişsiniz hadi serkan
Serkan=Tamam canım

Yemek için masaya geçerler..Eylülle serkan hiçbir şey yemez..

Songül=Yine mi hastanede yediniz siz
Eylül=Evet keşke beklemeseydiniz bizi
Güney=Eylül çok zayıfladın serkan sende bir şey yemiyorsun bayılıp kalacaksınız bir yerde
Eylül=Özgü nerede
Songül=Yan odada uyuyor
Eylül=Bende yanına gidip uyuyorum biraz afiyet olsun size
Serkan=Bende geliyorum canım

Eylülle Serkan masadan kalkar..Diğerleri yemek yemeye devam eder..

Cem=Ya biz bunlarla ne yapacağız konusmuyorlar,yemek yemiyorlar

Kader=Eski neşelerinden hiçbir şey kalmadı..Ömür Ömrüm gelmedi..

Cemre=Umutlarını kaybetmeye başladılar..Haksız da değiller ben de korkuyorum..

Songül=Ya bebekler 4 aydır yaşamak için savaşıyor..Siz de konusmayın böyle..

O sırada telefon çalar..Ama salondakilerin telefonu değildir bu..

Güney=Telefonunuzu açsanız artık

Cem=Benim değil bu

Mert=Benimde değil

Meral=Serkan'ın telefonu sanki..

Kader=Güney sen aç istersen..Onlar dinlensin biraz..

Güney telefonun ekranına bakar..Hastaneden arıyorlardır..

Songül=Kim arıyor Güney

Güney=Hastane

Berk=Açsana kardeşim

Güney telefonu açar..

Hemşire=Alo serkan bey

Güney=Hemşire ben Güney telefon benim yanımdaydı da bir şey mi oldu

Hemşire=Güney bey..Ömür'ün durumu kötüye gidiyor..Aileye haber vermek için aradım..

Güney=Kötüye mi gidiyor..

Hemşire=Evet solunum zayıflıyor..İpek hanım geldi kontrol ediyor ama..

Güney=Tamam biz hemen geliyoruz

Songül=Güney ne olmuş

Güney=Ö-ömür..Durumu iyi değilmiş solunumu zayıflamış..

Songül=ne diyorsun Güney sen

Güney=Bunu Eylülle Serkan'a nasıl söyleriz

Cemre=Söylemek zorundayız hadi

Eylülle Serkan'ın yanına giderler..İkisi de Özgü ile oynuyordur..

Güney=Eylül..Serkan..

Eylül=Ne oldu Güney

Güney=Şey serkan telefonun çaldı kardesim ben açtım hastaneden aradılar..

Eylül=Ömür mü Ömrüm mü Güney??

Güneyi bu soru yıkmıştı..Hangisi diyeceğini bilemedi..Ama söylemek zorundaydı..Bazen haftada 1 bazen 2-3 güne bir bu durumla karşılaşmışlardı..Ömür iyi olsa Ömrüm kötüydü..Ömrüm iyi olsa Ömür kötü oluyordu..

Güney=Ö-ömür için aradılar..

Serkan=Eylül korkma aşkım hiçbir şey olmayacak gel gidelim hadi..

Bu sefer hep birlikte hastaneye gittiler..Yoğun bakımda doktor ve hemsireler vardı..Ömür'ün başındaydı..

Eylül=Yine mosmor olmuş..

Serkan=Nefes alamıyor yine..

İkiside ağlıyordu..Destek vermek Cem'in işiydi bu sefer..Çünkü diğerleri de ağlıyordu..

Doktor odadan çıktı..

Doktor=Ömür yine korkuttu bizi..Ama şimdi iyi..Sizi de korkuttuk..

Eylül=Yine nefes alamadı değil mi

Doktor=Malesef..Ama size 1 tanede iyi haberim var aslında yarın soyleyecektim ama buraya kadar geldiniz..

Serkan=Nedir o ipek hanım

Doktor=Ömrümle birlikte 3 4 gün hastanede kalacaksınız aynı odada eğer her şey yolunda giderse..Ömrüm'ü taburcu edeceğiz..

Eylül=Ipek hanım siz ciddi misiniz..

Doktor=Evet eylül Ömrüm'ün durumu iyi Şuan zaten solunum makinesini çıkarmıştık..

Herkes çok sevinir yavaş yavaş her şey yoluna girmeye başlamıştır..

Tesadüflerle Dolu HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin