4 AY SONRA
EYLÜL'ÜN AĞZINDAN
Bugün kızlarım doğalı 4 ay oldu..Onlara bir kez bile dokunamadım..Her gün Onları camdan da olsa ziyaret etmeye gittik..Derslerimize gitmek zorundaydık..Çünkü kızlarım için bir şeyler öğreniyordum..Mezun olmak umrumda değildi.Okuldan çıkar çıkmaz hastaneye gidiyorduk Serkanla.Bazen bizimkilerde geliyordu..Her defasında iyi bir haber alma umudum oluyordu.Ama gittiğimde yine her şey aynıydı..Kızlarım yine makinelere bağlı..Hemsireler kıyafetlerini giydiriyordu..Her gün yeni kıyafetler getiriyorduk..Fotoğraflarını cekip bize atıyorlardı.Ömür de Ömrüm de ilk doğdukları gibi değildi tabi.Şuan Ömrüm 1.800 Ömür de 1.600..Ömrüm'ün durumu Ömür'e göre daha iyiydi..Hemşireler her gittigimizde senin kızların çok güçlü..Birbirlerine simdiden sahip çıkıyorlar.Ömür'e bir şey olduğunda Ömrüm bizi hiç uzmuyor..Kardeşinin bize ihtiyacı olduğunu anlıyor sanki..diyorlardı..Onların böyle konuşması beni daha çok duygulandırdı her seferinde..Kızlarım eğer doğum zamanında doğmuş olsaydı şimdi 1 aylık olacaktı ve evimizde olacaktık..Serkan bu 4 ayda bana o kadar destek verdi ki...Aslında o bana hep destek verdi en başından beri her zaman yanımda oldu..O da acı cekiyordu..Birlikte ağlıyorduk..Bir keresinde onu yine camların arasında kızlarımıza bakarak dua ederken gördüm..Çok korkuyordu..Benim gibi..
"Sen çocuklarımızı bize bağışla Allahım..Gün geçtikçe umutlarım azalıyor 3 ay oldu doktorlar olumlu bir şey söylemiyorlar..Kızlarım nefes almak için makinelere bağlı ama bir sey yapamıyorum..Ama biliyorum kızlarımız gelecek..Ben kendimi kaybedersem eylülde kaybolur..kızlarımız büyüdüğünde bizi böyle görürse yıkılırlar..Onlar büyüsün umut etmeyi,iyiliği,Iyi olan ne varsa her şeyi aşılayacağım onlara.."
Serkan'ı bir kez böyle yakaladım.Kızlarımızla konuşuyordu..Başbaşa bıraktım onları..O günden sonra bende Serkan'a umut verdim..Günlerce umutsuz yaşayıp onun da umutlarını kaybettiriyordum çünkü..Ben uyandıktan sonra hastanede kızlarımızı bırakıp evimize gittik..Yapamadık o evde..Çünkü boş beşikleri görmeye dayanamadım..Eşyalarımızı aldık..Mert Cem kader ve meralin evine gittik..Orada kalıyoruz şimdi..Hepsi bizim yanımızda oldu..Her zamanki gibi..Biliyorum onlarda korkuyordu ama bize bir şey belli etmediler hiç..Onlarda derslerine gittiler..Pastaneyle ilgilendiler..Evde olduğum zamanlarda Yeğenim Özgü ile zaman geçirdim..Her geçen gün büyüyordu..Onun kokusuyla rahatlıyordum..Biliyorum bir gün benim kızlarımda koynuma gelecek ve ben Onları doyasıya koklayacağım..
Akşama kadar yoktum..3 bölüm yayınladım..Bu kısa oldu ama yarın yeni bölümler gelir..Iyi okumalar😍😍😎😎
