Bu durum herkes için zordu..Serkan için çocuklar için..Ama en çokta Eylül için zordu..Kimseyi hatırlayamıyordu..Onların ailesi olduğuna inanmıştı fotoğraflar sayesinde ama tanımıyordu onları..Çocukları bile yabancıydı onun için..Dayanamadı kızını öylece bırakıp balkona gitti ağlamaya başladı..Serkanda Ömür'ü Mertin kucağına verip Eylül'ün arkasından gitti..
Serkan=Yapma böyle ne olursun bizi de kendini de üzme
Eylül=Hiçbir şey hatırlamıyorum hiçbir şey
Serkan=Hatırlayacaksın..Ağlama ne olursun
Eylül=Kendi kızını nasıl hatırlamaz insan..Çok üzüldü
Serkan=Hayır sevindi..Seni gördüğü için sevindi kızımız..Oğlumuz ve diğer kızımız uyansın onlarda sevinecek..Seni anlayacaklar üzme kendini sadece bizimle zaman geçir tamam mı hatırlayacaksın
Eylül=Bana yardım et ne olursun
Serkan=Tamam canım tamam merak etme ben yanındayım ağlama
Eylül=Diğerleri ne zaman uyanır
Serkan=Uyanırlar birazdan merak etme..Evimize gidelim mi sen ben ve çocuklarımız
Eylül=Burası bizim evimiz değil mi
Serkan=Hayır annemin evi..O eve senden sonra giremedim bizde buraya geldik
Eylül=Anladım
Serkan=Ama eğer istemezsen gitmeyiz o eve
Eylül=Hayır gidelim
Serkan=Tamam akşam gideceğiz hadi gel hava soğuk içeriye gidelim
Eylül=Tamam
Eylül serkanla birlikte tekrar salona gitti..Kaderin kucağında oğlu Efe vardı..Eylül bebeği görünce kaderin yanına oturdu..
Eylül=Adı ne
Kader=Efe
Eylül=Çok küçük bu
Kader=1 aylık kardeşim..
Eylül=Kucağıma alabilir miyim
Kader=Tabiki alabilirsin..Teyzesisin sen onun
Eylül Efeyi kucağına aldı..Biraz sevdi..Uyuyunca kader onu odaya götürüp yatırdı..
Nazan=Hadi bakalım herkes sofraya
Masaya oturdular..Herkes Eylül'ün tabağına bir şeyler koymaya başladı..
Eylül=Yeter ama..Kim yiyecek bunları
Selin=Kızım acıkmışsındır
Eylül=Yok yok aç değilim ben herkes kendi yemeğini yesin
....
Ömür Ekremin kucağındaydı..Selin ona yemek yedirmeye çalıştı..Ama Ömür yemiyordu sadece annesine bakıyordu..Eylül bunu farketti..
Eylül=Şey bana neden bakıyor öyle
Serkan=Kim?
Eylül=yanıma gelen kız
Serkan=Yemeğini yemek istemiyor istersen sen yedir
Eylül=Yapabilir miyim ki
Serkan=Sen onun annesisin yaparsın tabiki
Eylül Ömür'e yemeğini yedirdi..Sonra da kendi yemeğini yedi..Herkes yemek yerken Can ve Ömrüm de uyandı..Ama ayakları alçıda olduğu için gelemediler..Songül be Güney yanlarına gittiler..
Serkan=Ömrüm ve Can uyandı..Hadi kalk bizde gidelim..Seni görünce çok şaşıracaklar..
Eylül tekrar o odaya girdi..Güney Canla ilgileniyordu Songül de Ömrümle...
Çocuklar Eylül'ü görünce çok sevindiler..
Can=Annem gelmiş baba annem gelmiş
Serkan=Evet oğlum bak ben size söylemiştim geldi anneniz
Can=anne
Eylül Ömür'ün elini tuttuğu gibi Can'ın elini de tuttu..Sonra Ömrüm'ün yanına gitti..
Çocukları salona getirdiler hep birlikte biraz oturunca dağıldılar..Serkanda karısını ve çocuklarını aldı eve dogru gittiler..
