Dromenvanger

~ 8 ~

'Ik haal hem daar weg.' Met grote passen liep ze richting de deur maar hij hield haar tegen. Ze probeerde zich uit zijn greep los te wurmen maar hij was veel te sterk. Stevig hield hij haar in zijn armen en hij trok haar dicht tegen zich aan. Ze vocht tegen hem en tegen haar tranen, maar leek beide al snel op te geven. Hij nam haar hoofd tussen zijn beide handen en dwong haar hem aan te kijken. Met betraande ogen keek ze hem aan en hij zuchtte. 'Ik zal zorgen dat hem niks overkomt. Dat beloof ik.' Beloofde hij haar. Zijn duim streelde zachtjes langs haar wang. Wanhopig keek ze hem aan en hij knikte. 'Belooft.' Fluisterde hij. Langzaam boog zijn hoofd dichter naar haar toe en ze sloot haar ogen. Ze voelde zijn neus langs die van haar strelen en zijn adem blies zachtjes over haar gezicht. De gedachten dat ze dit allemaal inbeeldde spookte even door haar hoofd maar verdween gelijk toen ze zijn zachte lippen op die van haar voelde. Teder kuste hij haar en ze greep zijn jasje stevig vast, bang dat als ze hem niet vast zou houden hij haar los zou laten.
Beide leken ze te vergeten dat ze op hun werk waren, dat ze aan het werk moesten. Dit was zoveel belangrijker. Hun zachte kus veranderde al snel in een zoen. Ze trokken elkaar nog dichter tegen zich aan en hij liet zijn hand door haar staart glijden terwijl haar handen onder zijn jasje gleden naar zijn rug. Langzaam duwde hij haar een paar stappen naar achteren, net zo lang totdat ze de tafel voelde en bijna automatisch ging ze er op zitten.
Voor het eerst in minuten lieten ze elkaar los. Licht hijgend keken ze elkaar aan, hij vragend, zij knikte bevestigend. Opnieuw kuste hij haar en opnieuw verkende ze elkaars mond. Zijn tong streelde zachtjes langs die van haar en bijna hopeloos klemde ze zich aan hem vast. Ze liet haar hand op zijn kaak rusten en streelde daarna door richting zijn nek. Hij liet haar voorzichtig los toen hij merkte dat er een traan over haar wang rolde en liefdevol ving hij die op. 'Eef?' ze schudde haar hoofd terwijl ze haar ogen gesloten hield. Langzaam lieten ze elkaar los en keek ze hem aan. Ze had nog steeds de tranen in haar ogen en voorzichtig sloot hij haar hand in die van hem. De stilte werd steeds ongemakkelijker en beide wisten ze niet wat ze moesten zeggen.
'Maus..' smeekte ze, hij moest hem vinden. 'Alsjeblieft.' Hij knikte geruststellend en ze liet zijn hand los.
'Eef..' begon hij opnieuw en dit keer knikte ze.
'Ik weet het.' zei ze zachtjes en hij glimlachte, ietwat opgelucht. Hij nam haar hoofd tussen zijn handen en drukte een zachte kus op haar voorhoofd. Ze had gevoeld wat ze nog nooit eerder had gevoeld toen hij haar kuste, en ze zag in zijn ogen dat hij precies het zelfde gevoel had.