Ze hoorde de deuren achter zich open gaan en weer dichtslaan, maar ze reageerde er niet op. Net zo min als op de voetstappen die steeds dichterbij kwamen. De voetstappen stopte vlak achter haar en na een paar korte seconde draaide ze zich om. Ze was opgelucht dat hij het was, degene die ze het meest nodig had op dit moment. 'Eef..' zijn stem klonk schor en verder zei hij even niets. Ze veegde die ene traan die over haar wang was gerold weg en stond op. 'Godzijdank.' Zei hij serieus toen ze voor hem stond. Hij sloeg zijn arm om haar schouder en trok haar tegen zich aan. 'Godzijdank.' Herhaalde hij opgelucht terwijl hij haar stevig in zijn armen nam.
Een snik ontsnapte uit haar mond en opgelucht zuchtte ze terwijl ze zich aan hem vast klemde. Zijn warmte drong direct door haar shirt heen en ze haalde diep adem om zijn geur weer in zich op te kunnen nemen, de geur die zo vertrouwd was en waar ze zich veilig voelde. 'Wat is er gebeurd? Waar was je?' wilde hij weten. Hij liet zijn handen over haar schouders strelen en deed een stap naar achteren zodat er een kleine afstand tussen hen was. Zodat hij haar kon aankijken. Bemoedigend kneep hij in haar schouders en ze probeerde te glimlachen.
'Ik..' bijna stotterend vertelde ze haar verhaal.
'Wat heeft 'ie met je gedaan?!' zijn ogen spuwde bijna vuur, de gedachten alleen al kon hij niet verdragen en maakte hem woest.
'Niks.' zei ze snel, in de hoop zijn woedde en bezorgdheid iets weg te nemen. 'Niks met mij.' Schudde ze haar hoofd terwijl de tranen in haar ogen sprongen. Ze veegde langs haar ogen en hij trok haar weer tegen zich aan.
'Het is goed..' suste hij haar fluisterend en ze brak. Snikkend kroop ze weg in zijn armen en beschermend sloeg hij zijn armen stevig om haar heen. Zijn vingers gleden door de lokken van haar staart waarna zijn hand beschermd rond haar hoofd bleef rusten. Hij drukte kusjes in haar kruin en zij nam zijn jasjes stevig in haar handen. 'Wat wilde hij dan van je?' hij moest het weten.
'Hij denkt dat wij voorbestemd zijn voor elkaar. Hij en ik.' Klonk er zachtjes en onbegrijpend schudde hij zijn hoofd.
'Dat meen je niet..' ze knikte en hij nam haar hoofd tussen zijn handen. Doordringend keek hij haar aan. 'Ik ben bij je Eef, het komt goed.' Beloofde hij haar bijna fluisterend. Hij zou haar beschermen en ze wist dat ze veilig zou zijn bij hem. Ze sloot haar ogen langzaam en hij streelde zachtjes met zijn lippen langs die van haar.
JE LEEST
Dromenvanger
Fanfiction"Dreams are only dreams until you wake up and make them real." - Ned Vizzini • Flikken Maastricht/Fleva fanfictie • #5 in fanfictie