Dromenvanger

~ 108 ~

Lang staarde ze naar zichzelf in de spiegel. Uitvoerig bekeek ze de wallen onder haar ogen waarna ze diep zuchtte. Al dagen had ze geen oog meer dicht gedaan en dat was duidelijk aan haar te zien. Ze haalde de staart uit haar lokken en wreef met haar hand over haar warrige pony, in de hoop dat het er beter op zou worden.
Via de spiegel zag ze dat de badkamerdeur ineens open ging en haar huisgenoot in zijn boxer en een oud shirt binnen kwam lopen. 'Oh, sorry.' Verontschuldigde hij zich en hij maakte zich gereed om weer weg te gaan.
'Wel nee.' Hij kwam alsnog binnen en sloot zich bij haar aan. Naast elkaar poetste ze hun tanden terwijl ze elkaar via de spiegel aankeken. Hij merkte dat ze ver in gedachten verzonken was en de vermoeidheid straalde van haar af.
'Had je weer slecht geslapen?' vroeg hij, het antwoord al wetend. Sowieso was ze de hele dag kortaf geweest en had ze last gehad van een extreem kort lontje.
'Ja..' zei ze zachtjes en ze spoelde haar mond. 'Helemaal niet..' zuchtte ze.
'Wil je er over praten?' vroeg hij voorzichtig, wetend dat dit een vraag was die ze niet graag gesteld kreeg. Ze wilde nooit praten, ze hoefde nooit te praten.
'Ik snap gewoon niet waar die nachtmerries ineens vandaan komen.' En dat ze zo heftig waren dat ze geen oog meer dicht kon doen. 'Het is al zo lang geleden.'
'Dat je nachtmerries had?' vroeg hij niet begrijpend.
'M'n pa..' zei ze bijna fluisterend.
'Hij kan je niks meer doen hè Eef.' Zei hij en ze knikte.
'Dat weet ik, daarom begrijp ik het niet.' Er was totaal geen aanleiding geweest om al die slechte herinneringen terug boven te laten komen. Ze haalde haar schouders op.
'Slaap lekker.' Wenste ze hem waarna ze met gebogen hoofd de badkamer uit liep.
'Eef!' riep hij haar na terwijl hij haar achterna liep. 'Zal ik anders bij je slapen?' bedacht hij en vragend keek ze op. Haar wangen kleurde lichtjes rood en hij realiseerde zich wat hij had voorgesteld. 'Uhm, gewoon in je kamer. Voor als de nachtmerries weer komen.' Ze had geen idee waarom hij dat voorstelde, alsof hij er voor zou kunnen zorgen dat ze niet naar zou dromen. Toch ging ze graag op zijn aanbod in.

'Straks kan ik nooit meer slapen..' bedacht ze hardop terwijl ze ietwat ongemakkelijk naast elkaar in haar bed lagen. Beide staarde ze naar het plafon.
'Dan blijven we samen voor altijd wakker.' Glimlachend keek ze hem aan en hij glimlachte terug.
'Deal.' Ze keek weer terug naar het plafon.
Nog geen vijf minuten later merkte ze dat zijn ademhaling minder zwaar klonk en ze draaide haar hoofd weer naar hem. Hij had zijn ogen gesloten en glimlachend boog ze naar hem toe. Voordat ze het zich realiseerde drukte ze haar lippen op zijn kaak en ze streelde met haar hand langs zijn grijzige lokken. 'Lekkere deal Floris.' Fluisterde ze waarna ze haar ogen sloot en dicht tegen hem aan kroop.