Dromenvanger

~ 105 ~

'Laat je handen zien!' schreeuwde ze en met zijn hand in de binnenzak van zijn jas draaide hij zich naar haar toe. Hij glimlachte, veel te zelfverzekerd en voordat hij zijn wapen kon trekken schoot zij. Ze zag hoe de kogel zijn borst doorboorde en voor ze het wist vond een tweede kogel ook zijn weg. Met haar armen nog steeds gestrekt voor zich uit keek ze toe hoe hij neerviel op de grond en ze voelde ineens een warme hand rond haar polsen die haar armen naar beneden duwde. Hij boog zich over het lichaam terwijl zij er naar keek. Haar voeten leken vastgenageld te zitten aan de grond en het voelde alsof ze geen controle meer had over haar lichaam. Hij kwam weer overeind en nam haar wapen uit haar handen. Zij staarde nog steeds naar het lichaam op de grond en hij borg het wapen veilig en netjes terug op in haar holster.
Zijn handen gleden geruststellend over haar schouders naar haar armen en bij het horen van een kinderstemmetje had ze zich in een ruk omgedraaid. Met een dekentje veilig om haar heen geslagen werd het meisje naar buiten begeleid en bij het zien dat het kindje in orde was viel er een last van haar schouder. Ze kwam weer bij haar positieven en realiseerde zich wat er net was gebeurd, wat ze had gedaan. Opgelucht glimlachte ze en ze sloeg haar armen stevig om zijn nek. Zijn handen gleden van haar armen door naar haar rug en hij nam haar stevig in zijn armen. 'Het is goed Eef..' verzekerde hij haar en ze begroef haar neus in zijn nek. Hij kuste haar schouder en ze klemde zich nog steviger aan hem vast. Zijn blouse had ze stevig tussen haar vingers geklemd en ze had niet eens door dat ze hem hard, te hard in zijn schouder kneep. Het deerde hem ook niet, zijn hand streelde door haar lokken die zoals altijd in een staart op haar hoofd zaten gebonden.
Oneindig leken ze zo te staan, totdat hij haar naar hun auto had gebracht. Alles wat was gebeurd liet ze op zich inwerken terwijl ze half op de stoel zat. Haar voeten stonden nog op de kiezeltjes en hij hurkte naast haar neer. 'Stap in Eva..' hij wilde hier weg, hij wilde háár weg hebben hier.
'Hij was ongewapend..' schudde ze haar hoofd terwijl ze keek hoe zijn warme handen zich om die van haar sloten.
Ze bracht hun verstrengelde handen naar zich toe en kuste zijn hand. Hij streelde langs haar wang en drukte een kus op haar voorhoofd. 'Kom.' Dwong hij haar nu echt in te stappen en ze knikte. Ze keek hem even onzeker aan en hij knikte geruststellend. 'Alles komt goed Eef.' Beloofde hij haar toen hij aan zijn kant was ingestapt. Met betraande ogen keek ze hem aan en hij kuste haar tranen weg. Ze had maar één ding nodig op dit moment en hij wist maar al te goed dat hij dat was.