• 50! Jeetje wat gaat dit snel zeg.
Dank aan al mijn lezers! •Ze had de klep van de achterbak open gemaakt en hem op de rand geduwd. Ze trilde nog licht na van de afgelopen minuten en de gedachten dat het ook heel anders had kunnen aflopen maakte haar misselijk. Ze hoorde hem zuchten terwijl hij zijn been probeerde te bewegen en ze glimlachte flauw. Ze gaf hem een oud shirt die hij tegen de wond op zijn been drukte terwijl ze een ander shirt nat maakte om zijn wonden op zijn hoofd schoon te deppen. Hij glimlachte nadat hij haar al even had bekeken. 'Dankjewel Eef,' zei hij dankbaar waarna zijn glimlach groter werd. Automatisch kreeg zij ook een glimlach op haar gezicht.
'Graag gedaan, Flo.' reageerde ze serieus en hij schoot in de lach. Ze nam zijn hoofd tussen haar handen terwijl ze de wond op zijn slaap schoon depte.
'Als je een paar seconde later was geweest..' zei hij ineens serieus waardoor ze haar handeling stopte. Alsof ze bevroren was bleef ze staan staren naar hem. 'Dankjewel.' Herhaalde hij en ze kwam weer in beweging.
'Niet aan denken.'
'Dat weet ik, toch schoot het door m'n hoofd.' zei hij eerlijk en ze knikte.
'Bij mij ook..' zei ze zachtjes. Hij trok een moeilijk gezicht toen ze zijn wond weer aanraakte maar ze stopte niet. 'Hoe is het met je been?'
'Pijnlijk. Komt wel goed.' Wist hij en ze knikte.
Nadat ze al zijn wonden had schoongemaakt ging ze naast hem zitten. Haar handen trilde niet meer maar ze voelde de adrenaline nog steeds door haar lichaam razen. Ze haalde diep adem en sloot haar ogen voor een korte seconde. Ineens voelde ze zijn arm om haar schouder heen en zijn hand streelde langs haar boven arm. Verbaast opende ze haar ogen en ze keek naar zijn hand terwijl hij zijn voorhoofd tegen haar slaap aan drukte. Zijn adem blies zachtjes in haar nek en hij trok haar stevig tegen zich aan. Ze glimlachte en sloot haar ogen weer eventjes.
'Wat moet ik zonder jou Eef.' Doorbrak hij serieus de stilte en ze draaide haar hoofd voorzichtig zijn kant op. Hij keek op en keek haar lang aan, een rustgevende glimlach sierde zijn lippen en zijn lichtblauwe ogen keken twinkelend naar haar.
'Helemaal niks.' Zei ze serieus en zijn glimlach werd groter.
'Precies.' Knikte hij net zo serieus. Hij was niets meer zonder haar.
Terwijl zijn linkerhand nog steeds op haar schouder lag reikte zijn rechterhand naar haar wang. Zachtjes streelde hij langs haar kaaklijn en ze legde haar hand op de zijne. Langzaam verstrengelde hun vingers met elkaar en ze trok zijn hand richting haar lippen. Zachtjes drukte ze er een kus tegen aan en hij streelde met zijn duim langs haar bovenlip.
In de verte klonken ineens sirenes en hij rustte zijn hoofd weer tegen die van haar. 'Lekker op tijd.' Knikte hij en ze glimlachte breed terwijl ze verder in zijn armen weg kroop.
JE LEEST
Dromenvanger
Hayran Kurgu"Dreams are only dreams until you wake up and make them real." - Ned Vizzini • Flikken Maastricht/Fleva fanfictie • #5 in fanfictie