Dromenvanger

~ 34 ~

Ongeduldig zat ze aan tafel, een servetje voor haar en een pen in haar hand. Terwijl ze nutteloze tekeningetjes op het stukje papier tekende was hij bezig hun avond eten te bereiden. 'Ik kén d'r, dan kan ik haar toch niet runnen..' sprak ze haar gedachten hardop uit.
'Via haar krijgen we misschien wel een vinger achter de Hackwins.' Zuchtend dacht ze na, misschien had hij gelijk maar het zat haar toch niet helemaal lekker.
'Ik doe het niet.' Zei ze vastbesloten. 'Doe jij het maar.'
'Oké.' Reageerde hij luchtig. Hij nam de fles wijn die naast haar op tafel stond in zijn handen en glimlachte naar haar.
'Ik doe het écht niet Floris.' Herhaalde ze nog een keer stellig. 
'Ik weet het.' knikte hij glimlachend. Hij boog over haar heen en gaf haar een kus. Lichtelijk verbaast door zijn eeuwige grijns keek ze toe hoe hij terug naar het fornuis liep.
'Oók niet als die gasten jouw motorclub een beetje in gaan palmen.'
'Nee, dat is niet jouw verantwoordelijkheid.' Knikte hij.
'Precies, dat wil ik net zeggen. Daar hoef ik me niet verantwoordelijk voor te voelen.' Knikte ze serieus. 'Ik doe het niet.'
'Dat weet ik schat.' lachte hij. Hij keek over zijn schouder en knipoogde naar haar. Ze had het gevoel alsof hij haar niet serieus nam en ze wist niet precies waarom.
Hij boog zich weer over haar heen en ze drukte een vluchtige kus half op zijn mond. 'Mag er iets meer vanaf?' klaagde hij en lachend drukte ze de snelle kus dit keer recht op zijn lippen. 'Hm,' hij schudde zijn hoofd en ze kuste hem nogmaals, dit keer langer en intenser. Zijn handen gleden direct onder haar shirt en hij trok het half omhoog om zijn handen over haar borsten te laten strelen, maar al snel werden ze onderbroken.
'Zo hey, fijn ontvangst!' zijn dochter stond ineens grijzend in de keuken van het pension en geschrokken schoten de twee volwassenen uit elkaar.
'Hoe kom je hier binnen?' vroeg hij verbaast.
'Met die sleutel die ik van jou heb gekregen pap.' Rolde zijn dochter met haar ogen. 'Maar waarom weet ik hier niks van?' vroeg ze en ze wees van haar vader naar zijn vriendin.
'Waarvan?' vroeg hij onschuldig en ze zuchtte.
'Pap!' hij grijnsde.
'Dan weet je het nu.'
'Maar wát precies weet ik? Oh en ik heb er geen behoefte aan de hele dag naar jullie kleffe koppies te kijken.' Maakte ze alvast duidelijk.
'Ga nou maar een kamer zoeken Fleur.' Stuurde haar vader haar naar boven.
'Welke kamer mag ik?'  vroeg ze aan zijn vriendin voordat ze haar spullen pakte en naar boven toe liep.
'Neem die kamer naast die van je vader maar.' knipoogde ze, wetend dat die kamer als enige van alle leegstaande kamers redelijk schoon en opgeruimd was. Het meisje begon weer hard te lachen en liep de trap terug op.
'Goed plan hoor, dan doe ik zeker helemaal geen oog meer dicht 's nachts!'