Dromenvanger

~ 81 ~

Met tegenzin had Eva zich die avond omkleed. Het was inderdaad onmogelijk geweest om Fleur van gedachten te laten veranderen en dus zat er niets anders op dan gewoon meegaan. Dan had ze het tenminste gehad.
Ze had niet te veel haar best gedaan, ze had hier immers helemaal geen zin in. Dus ze had haar favoriete donkerblauwe blouse aangetrokken en een donkere spijkerbroek. Iets wat ze normaal ook droeg.
Voor de verandering had Eva haar lange lokken los laten hangen, want dat had ze altijd gedaan als ze uit ging. Vroeger, in een vorig leven. Ze grinnikte om die gedachten, het was inderdaad al heel lang geleden dat ze eens uit was geweest. Maar nog steeds had ze er niet zoveel zin in.
'Wat zie je er mooi uit.' Ze was de laatste traptree nog niet afgestapt of ze had al een complimentje aan haar broek hangen. Met een grote glimlach keek Wolfs haar aan en ietwat ongemakkelijk keek ze terug.
'Ja?'
'Ja.' Knikte haar partner goedkeurend. 'Is er iets speciaals?'
'We gaan een man scoren pap.' Ineens stond Fleur achter Eva en ze voelde haar wangen rood kleuren toen hij hun beide indringend maar tegelijkertijd verbaast aankeek.
'Een wat?'
'Een man, pap.' Lachend stapte Fleur langs Eva heen. 'Je weet wel, die wezens van jouw geslacht.' Eva bekeek Fleur haar outfit, het was duidelijk te zien dat zij op stap ging. Daarbij had ze haar haren mooi gedaan en zich extra opgemaakt.
'Eén man maar? Voor wie dan?' Was de volgende serieuze vraag van Wolfs.
'Twee natuurlijk pap. Eén voor mij en één voor Eva.' knikte zijn dochter net zo serieus. 'En jij houdt dat aan?' Vroeg ze terwijl ze met een afkeurden blik Eva bekeek.
'Ja.' Knikte Eva stelling.
'Nou vooruit dan.' Besloot Fleur. Ze was allang blij dat ze haar zover had gekregen om gewoon mee te gaan, dus ze wist dat ze over haar kledingkeuze maar niet teveel moest zeggen.
'Sinds wanneer ga jij mee op stap Eef?' Nog altijd verbaast keek Wolfs zijn partner aan. Eva haalde haar schouders op.
'Sinds jouw dochter mij dwingt.' Was het serieuze antwoord dat hij kreeg en zijn dochter knikte trots.
'Dan ga ik ook mee.' Besloot Wolfs.
'Páp!' Verontwaardigd keek Fleur naar hem. 'Alsjeblieft niet zeg.'
'Waarom niet?' quasi beledigd keek Wolfs naar zijn dochter. Zij zuchtte.
'Omdat jij mannen bij ons vandaan jaagt.' Wist Fleur. Met haar vader erbij zou het helemaal niets worden.
'Ja precies.' Bromde Wolfs. Dat was ook precies de reden dat hij mee wilde.
'Nou mooi niet dus. Je zoekt maar iemand anders om lastig te vallen.' Besloot Fleur en ze trok Eva bij haar arm mee. 'Kom, wegwezen. Anders zitten we met onze brombeer opgescheept.'
'Als dat toch zou kunnen.' Mompelde Eva en ze keek nog snel naar Wolfs. Stug keek hij voor zich uit terwijl hij een slok van zijn whiskey nam. Maar ze kon niet lang naar hem kijken, Fleur had haar letterlijk mee naar boven getrokken.