"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma..
Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan..
Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem..
Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan..
Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda..
Hiç birinde v...
Kapıdan girdiğim dakika gözlerimin önüne gelen görüntü ile beynimden vurulmuşa dönmüştüm.Öyle ki ağzımdan çıkan çığlığa bile engel olamamış,son anda ağzımı kapamıştım.
Gördüklerim gerçek olamazdı değil mi?Peki gerçek değilse gözlerimin gördüğü o şeyler neydi?
"Sizin köyde kapıyı çalıp cevabı beklemeden içeri dalmak moda sanırsam"
Ağzının kıpırdamasından bir şeyler söylediğini görüyordum fakat ne dediğini işitmiyordum zira aklım sırtında gördüğüm izlerdeydi.
"Hey..Sana diyorum müsade edersen eğer üzerimi giyinmek ve senin olduğun bu ortamı bir an evvel terketmek istiyorum "
Bir kez daha konuştuğunu görmüştüm ama bu sefer ne konuştuğunu da duymuştum..
"Ben..Şey kusura bakma lütfen" dedim ve gözlerimi ondan ayırarak elimdekini ona uzattım.Hayatımda ilk kez çıplak bir erkekle karşılaşıyordum hemde en olmadık yerde.
"Beni dikizlemen bittiyse çıkabilirsin "
"Ben seni dikizlemiyordum"
Söylediklerim doğruydu.Ben gerçekten onu dikizlemiyordum.Kapıyı açtığım vakit gözlerim tek bir şeye takılı kalmıştı oda sırtını kaplayan izlerdi.Kimisi kırmızı,kimisi büyük,kimisi de küçük olan izler.
"Yalan söyleme bal gibi dikizliyordun"
Bu adam neden papağan gibi hep aynı şeyi tekrar ediyordu ki?Acaba beyninde bir sorun mu vardı,ya da algılamada güçlük mü çekiyordu?.Evet evet kesin algılamada güçlük çekiyordu.
"Afedersin ama tam olarak dikizlemekten kastın nedir? deyip ondan tarafa döndüm ve ellerimi göğsümde birleştirerek cevap vermesini bekledim.
"Bakıyorsun demek,iki dakikanın içinde tüm vücudumu yedin bitirdin demek"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şu anda senin yaptığın gibi mi?" dedim sakince.Çünkü saniyelikte olsa göğüslerime baktığını görmüştüm ve o an çıplak kalmış gibi hissetmiştım kendimi.
Saniyeler sonra" ah kadınlar" deyip kapıyı yüzüme kapatmış ve bende kazma sapı gibi ortada kalmıştım..
"Hey Can neler oluyor?" diyen sesi duyduğum da düşüncelerimden çıkıp gülümseyerek arkamı döndüm.
"Yok bir şey Naz arkadaşının ne kadar aksi,kaba ve hödük bir adam olduğunu düşünüyordum"
"Kim Sedat mı?"
"Tabiki o"
"Aslında biraz aksi olduğu doğrudur,ama o Asaf'tan sonra gördüğüm en düzgün adamdır."
"Bilmem..Açıkcası pek düzgün bir tarafını göremedim?"
"Eminim tanısan seversin"
"Aman neyse boşver.Hadi sofraya gidelim de içemediğim buz gibi kolamı mideme indireyim " dedim ve gülerek devam ettim.
