22.BÖLÜM

47.2K 2.9K 161
                                        

Yavru bir kedi gibi sıcacık bedenine kıvrıldığım adamın anlattıklarını dinlerken bedenim kaskatı kesilmiş,dişlerimi sıkmaktan çenem ağrımaya başlamıştı.

Nasıl?

Nasıl bir anne evladına bunu yapardı?

Acımadan,insafsızca,vicdan azabı duymadan nasıl bir anne çocuğunu böyle kalleş bir oyunun içine atardı?..Biri bana bunun açıklamasını yapsın Allah aşkına..Göğsüne sokulduğum adamın anlattıkları benim bu denli sinir sistemimi bozuyorsa bu adam bunca yıl bu acıya nasıl dayanmış,üstesinden gelmişti.Yada gelmeye çalışmıştı?

''Kendini kasma güzelim''

Duyduğum ses ile beynimi allak bullak eden düşünceleri bir kenara bırakıp usulca kafamı kaldırdım ve yarım ağzı gülümseyen adama baktım.Benim adamıma..

''Üzgünüm elimde değil''

Sessizce söylediğim sözler sonrası dayanamayıp yumuşacık kollar arasından çıktım ve ona söz hakkı tanımadan konuşmaya devam ettim..

''Aklım almıyor Sedat.Düşünsene hangi anne öz evladına böyle bir alçaklığı yapar.Savunmasız bir çocuğa nasıl bu kadar zalimce davranılır.Bir baba nasıl olur da böyle bir acı ile sınanır aklım almıyor..Sen orada sakin sakin anlatırken ben yerimde kudurdum.Sinirim saç diplerime vurdu bee olmaz olası,adı batmayasının manyak karısı'' dedim sinirle soluyarak.Neredeyse ağzımdan ateş çıkacaktı.

''Adı ne?''

''Ne ne?''diye sordum sırtını bembeyaz yastığa dayayıp gözleri ile beni süzen adama.

''Adı batmayası ne demek?''

Beyaz dişlerini göstererek söylediği sözler üzerine gözlerimi devirdim ve kafamı olumsuz anlamda sağa sola salladım.

Beyaz dişlerini göstererek söylediği sözler üzerine gözlerimi devirdim ve kafamı olumsuz anlamda sağa sola salladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

''Söylediğim o kadar söz arasından bunu seçmiş olman gerçekten garip Sedat bey''

''Tuhafıma gitti o kadar''

''Olabilir..Her neyse o benim memleketim de halk arasında çok kullanılan  bir söz''dedim ve derin bir nefes alarak devam ettim.

''Gerçekten çok üzgünüm.Başına gelenler çok acı.Rabbim hiç kimseyi evladının acısı ile sınamasın.''

''Şşşş gel bakalım kollarımın arasına''

Sözlerini aksatmadan az önceki ayrıldığım sıcaklığa tekrar yüzümü gömdüm ve düzenli bir şekilde atan kalp sesini dinlemeye başladım.

''Söylesene bana Cansu.Nasıl bu kadar değişken olabiliyorsun.Yani demek istediğim bir saniye önce o güzelim gözlerini nefret bürümüşken nasıl oluyor da o öfke ateşi yerini bir an da merhamete acımaya bırakıyor?''

''Biz kadınlar böyleyiz işte.Biraz deli,biraz öfkeli ve en çokta merhametli..Yani en azından kendi adıma bunları söyleyebilirim.Ben böyleyim Sedat.Bir dakika önce ağlarken,bir dakika sonra gülen bir insanım''

KUSURSUZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin